Ayvalık KASAİD'ten 'Kadına Şiddetle Mücadele Günü' Açıklaması

Bu tarihin Dominik Cumhuriyeti’nde Mirabel kardeşlerin uğradığı insanlık tarihinde kadına yönelik alçakça ve vahşice yapılan şiddetin yıl dönümü, bir insanlık ayıbı ve aynı zamanda da savaşa, sömürüye, yoksulluğa karşı bir başkaldırının öyküsü olduğunu vurgulayan Kadının Sosyal Hayatını Araştırma ve İnceleme Derneği Ayvalık Şubesi Başkanı Filiz Karayelli, “Bir 25 Kasım’a daha ulaşırken her yıl kadın dernekleri olarak yaptığımız basın açıklamaları, eylemler ve uyguladığımız projeler ile hükümet yetkililerince yapılan tüm diyaloglara rağmen günümüzde en ilkel toplumlardan en gelişmiş toplumlara kadar bütün kadınlar giderek artan oranda fiziksel, cinsel, ekonomik ve psikolojik şiddete uğramaktadır” dedi.

Türkiye’de son 7 yılda kadın cinayetlerinin yüzde bin 400 arttığına işaret eden Karayelli, “Şiddetin yaşam hakkına tecavüz eden yanı olan kadın cinayetlerinde ne yazık ki artış devam etmektedir. 2016’da toplam 328 kadın öldürülmüşken, 2017 yılının ilk 10 ayında öldürülen kadın sayısı 339’dur. Diğer şiddet türlerinde de tam olarak sayısal tespiti çok zor olmasına rağmen giderek artış olduğu görülmektedir. Derneğimizin bağlı olduğu Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonunun bir hizmeti olan ve yurt içi ve yurt dışı bağlantısı olan 0212 6569696-0549 6569696 numaralı Aile İçi Şiddet Acil Yardım Hattı’na 15 Ekim-1 Kasım 2017 tarihleri arasında aile içi şiddetle ilgili başvuran sayısı 26 bin 909’dur. 1 Ekim-1 Kasım 2017 tarihleri arasında hattı şiddetle ilgili arayan sayısı 206 dır” ifadelerini kullandı.

‘Kimler daha çok şiddet uygulanıyor?’ sorusunun da cevabını veren Karayelli, “Kadına yönelik şiddetin normal görüldüğü kültürde yetişenler, düşük eğitim seviyesine sahip olanlar, çocukluk döneminde şiddete uğrayanlar, alkol bağımlılığı ve anti sosyal kişilik özellikleri taşıyanlar, çok eşli olanlar ve kadınlar tarafından sadakatsizlikle suçlananlardır” dedi.

Karayelli şöyle devam etti:

“Hangi kadınlar daha çok şiddete maruz kalıyor diye sorarsak daha önce şiddet gören kadınlar, kendisi de çocuklarına veya başka kişilere şiddet uygulayanlar, evlilik sorunları yaşayan kadınlar, boşanmış veya boşanmak üzere olanlar, düşük eğitim seviyesi ve maddi gelire sahip olan kadınlar diye sıralayabiliriz. 1985 yılında Birleşmiş Milletlerin imzaladığı ‘Kadınlara Karşı Her Türlü Ayırımcılığın Önlenmesi Sözleşmesi’ni (CEDAW) Türkiye de imzalamıştır. Sözleşme, taraf ülkelere kadına yönelik şiddet ve ayırımcılığa karşı gerekli yasal düzenlemeleri yapma ve şiddeti ortadan kaldıracak çözümler getirme sorumluluğu getirmiştir. Ayrıca Türkiye’nin de imzaladığı kadına yönelik şiddet ve aile içi şiddetin önlenmesi ve bunlarla mücadeleye ilişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi olan İstanbul Sözleşmesi imzalayan ülkelere şiddet türlerini önlemek için gerekli yasal önlemleri alma yükümlülüğü getirdi. Ancak bugün devlet politikalarına baktığımızda kadına yönelik şiddeti önlemede yetersiz kalmaktadır. Zihniyet değişmesi için devletin bir programı yoktur. Devlet kadına yönelik şiddeti açıkça kınamalıdır. İş hayatında kadın kotası, sosyal güvenlik, eşit işe eşit ücret, iş yeri kreşleri vb. uygulamalar getirilmeli, kadın danışma merkezleri ve kadın sığınma evleri sayısı ve işlevleri arttırılmalıdır. Medyanın kadın ve çocuklara yönelik şiddeti malzeme olarak kullanması engellenmelidir. Cinsiyet ayırımcı yasalar ve politikalar kaldırılmalı, kadın örgütleriyle işbirliği yapılarak eğitim projeleri geliştirilmelidir. Şiddet sorumluları mutlaka yargılanıp, caydırıcı cezalar verilmelidir. Mağduru suçlu bulan zihniyetten uzaklaşılmalıdır. Bizler KASAİD’li kadınlar olarak kadının cinsel, fiziksel, psikolojik bütünlüğünün dokunulmaz olduğunu, kadının insan haklarının temel insan hakkı olduğunu bir kez daha vurguluyor, halkımıza, hükümet yetkililerine ve tüm siyasilere kadına yönelik şiddete ‘göz yumma, sessiz kalma, gerekeni yap’ diyoruz.”