Dostları Edebiyatçı Demirel Babacanoğlu İçin Yazdı

Demirel Babacanoğlu için özel dosya hazırladı.Dergi, 1944 yılında Karaisalı’nın İncirgediği köyünde doğan Adanalı edebiyatçının öğretmenlik yıllarındaki fotoğraflarından Almanya/Lindau'daki gezi yazısına ve kazandığı ödüllerine kadar pek çok özelliğine yer ayırdı. Fazıl Hüsnü Dağlarca ve Muzaffer İzgü ile fotoğraflarının da bulunduğu dergide ayrıca edebiyatçı dostları tarafından yazılan ve M. Demirel Babacanoğlu’nu anlatan makaleler de yayınlandı.

Şiir, öykü, deneme, eleştiri ve oyun türlerinde bir çok yazıları bulunan Edebiyatçı M. Demirel Babacanoğlu öykülerinde ve şiirlerinde yalın ve kendine özgü bir dil kullanıyor.Doğduğu köyün Adana’ya 50, Karaisalı’ya 30, Tarsus’a 40 kilometre olduğunu anlatan Babacanoğlu yaşam öyküsünü anlatırken, “Köyümüz halkımızın isteği üzerine 1994’te Tarsus’a bağlanmıştır. Doğusunda yer alan parçası Durak İstasyonu 15-20 köyün buluşma ve ulaşım merkezidir. Harf devriminden sonra yapılan ilkokulunu 1956’da bitirdim. Babam Durak İstasyonunda berberdi, ben de çırağıydım.” diyor.

Berberliği de zamanla öğrendiğini ifade eden Babacanoğlu, “Elim işe yatınca Tarsus’ta bir berber yanına girdim. Bir han odasında kalıyordum. Tahta kuruları, böcekler, sinekler ısırınca, ustaya haber vermeden kaçtım.” diyerek, bundan sonra nasıl öğretmen olduğunu dile getiriyor.Babacanoğlu'nun yayınlanmış kitapları şunlar; Parakan (1991), Gül sevgisi (1992), Karanfil kırmızıların soldu mu (1992), İnsan hayranıyım (1992), Keman sesleri (1997), Silah/lan/ma (1998), Dört oyun (1998), Bülbülün sonu (2000), Yedinci göğün yıldızı (2006), Tepedeki ev (2008) ve Çukurova Kurtuluş Savaşı Destanı (2009) .