Saatlerce Enkazda Kalmisti, O Rakam Fobisi Oldu

17 Agustos 1999’da saat 03.02’de Kocaeli’nin Gölcük ilçesinde meydana gelen ve ‘asrin felaketi’ olarak adlandirilan Marmara depreminde, resmi raporlara göre 17 bin 480 kisi öldü, 23 bin 781 kisi de yaralandi. 17 Agustos 1999’da Gölcük ilçesi Kavakli sahilindeki 7 katli bir binanin 3. katinda ailesiyle birlikte yasayan Asuman Can (39) da deprem felaketiyle henüz 17 yasindayken tanisti. Depreme uykuda yakalanan Can’in birlikte yasadigi annesi, babasi ve babaannesi binadan çikarken, kendisi ise tam 12 saat boyunca enkaz altinda kaldi. Deprem sirasinda tavanin üstüne göçmesi neticesinde yaralanan Asuman Can, enkazdan da babasi sayesinde kurtuldu. Birlikte vakit geçirdigi tüm dostlarini depremde kaybeden Can, felaketin olumsuz etkilerinden uzun süre kurtulamadi.

"Rakamlar içinde 17’yi hiç sevmem"

17 Agustos gecesini anlatan Can, "Çok berbat bir geceydi. Hem 17 yasinda oldugum, hem de daha önce hiç depremi bilmedigimden dolayi ne oldugunu anlayamadim. Bir anda bina üzerimize çöktü, her yer karanlik oldu. Kötü bir gündü. Ben o yüzden rakamlar içinde 17’yi hiç sevmem. 17 yasimin da hiçbir zaman unutamayacagim anisi oldu" dedi.



"Hepsi vefat etti"

Yasadiklari binanin, sarsilma etkisi ile bir anda yikildigini belirten Can, "Yeni uykuya dalmistim, çok sikinti hissediyordum. Megerse deprem olacakmis, onun sikintisiymis. Kötü günler yasadik uzun süre hafizamdan silemedim ama yavas yavas da kabul ettim deprem gerçegini. Enkaz altinda 12 saat kaldim. Bizim binada oturanlarin hepsi vefat etti, ailem kendi imkanlariyla çikti. Beni de rahmetli babam çikarmisti. Anlayamadim, depremin ne oldugunu bilmiyordum. Siddetli agrilarim vardi nefessiz kaldigimi hatirliyorum. Zaten 12 saatin 5,6 saatini uyudum. Gün aydinlanmaya baslayinca ‘yardim edin’ diye bagirmaya basladim" diye konustu.



"17 yasinda, 17 Agustos’ta ölümle tanistim"

‘Kavakli sahil seridinde çocuklugum var’ diyen Asuman Can, sözlerine söyle devam etti:

"O yüzden buralara çok gelmek istemiyorum. Buraya senede 1 kere geliyorum ve geri gidiyorum. Ben 17 yasinda ölümün ne oldugunu anladim. 17 yasinda, 17 Agustos’ta ölümle tanistim. Enkazdan çiktigimda ‘bu bir kabus birazdan uyanacagim’ dedim. Gözlerimi kapatiyorum, açiyorum ama gerçekleri yasiyorum. Kafami nereye çevirsem aksam oturdugum, top oynadigim, çay içtigim, çekirdek çitledigim arkadaslarimin cenazelerini gördüm ve o aciyi unutamiyorum. Hep sevdiklerimi gördüm. Çok sevdigim insanlari gördüm, çaresiz olmak çok kötü bir sey."

"Adapte olamadim"

Depremden sonra hayata adapte olamadigini vurgulayan Asuman Can, "Depremden 4 yil sonra evlendim. Inanir misiniz bilmiyorum ama sanki gece saat 03.02’de sanki deprem olacakmis gibi düsünerek, saat 03.02 geçmeden uyumadim. ‘Bir sey olursa, çocugumu ve esimi alir kaçarim’ psikolojisi ile savastim, en sonunda da kabul ettim" dedi.



"Agrisi, acisi benimle kaldi"

Yillardir korkularinin oldugunu ifade eden Can, "Asansöre binemem, kalabalik yerde duramam, karanlikta duramam bu bende agir hasarlar birakti. Panik ataklarim var. Üzerinden seneler geçti ama agrisi, acisi benimle kaldi" sözlerine ekledi.