Aşık Veysel Doğum Gününde Ortaca’da Anıldı

Ege Yolcu Dergisinin düzenlediği gecede ilk olarak derginin editörü Nadir Şahin söz aldı. Aşık Veysel’in doğduğu köy olan Sivas’a bağlı Şarkışla ilçesi Sivrialan köyüne yaptığı ziyareti ve kızı Sakine Şatıroğlu ile yaptığı sohbeti anlatan Nadir Şahin ardından sinevizyon ve video gösterileri ile Aşık Veysel’in hayatı ve eserlerinden kesitler sundu.Ortacalıların fazla ilgi göstermediği gecede son olarak Ortacalı Türk Halk Müziği sanatçısı Ali Dönmez Aşık Veysel türküleri seslendirdi.Geceye Ortaca Belediye Başkan Vekili Cemil Durak, CHP İlçe Başkanı Mehmet Sertakaya ve az sayıda vatandaş katıldı.Gece ile ilgili açıklamada bulunan Nadir Şahin, “Ege Yolcu Dergisi olarak, motorcu arkadaşlarımızla birlikte bugün Ortaca’da 25 Ekim Aşık Veysel’in doğum günü olduğu için Aşık Veysel Anma Günü yaptık. Aşık Veysel’in köyüne gidip, Şarkışla’da kabrini ziyaret edip, kızı Sakine Şatıroğlu yaptığımız röportajı yayınladık. Geceye katılan tüm konuklarımıza teşekkür ederiz” dedi.AŞIK VEYSELAvşar boyunun Şatırlı obasına mensup Veysel Şatıroğlu veya bilinen adıyla Aşık Veysel 25 Ekim 1894’de Sivas’a bağlı Şarkışla ilçesi Sivrialan köyünde dünyaya geldi

Sivrialan köyünde çiftçi bir ailenin çocuğu olarak doğan Aşık Veysel, 7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığı sonucunda bir gözünü kaybederken diğer gözü de bir çalının batmasıyla görmez oldu. Babasının, Aşık Veysel’e oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı. 1933 yılında tanıştığı Ahmet Kutsi Tecer`in teşvikleriyle kendi sözlerini yazıp söylemeye başladı.Aşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Aşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri`nde saz hocalığı yaptı. 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. 1970`li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok, Esin Afşar gibi bazı müzisyenler Aşık Veysel`in deyişlerini düzenleyerek yaygınlaşmasını sağladı. 21 Mart 1973 günü, sabaha karşı saat 03.30’da doğduğu köy olan Sivrialan’da, şimdi adına müze olarak düzenlenen evde yaşama gözlerini yumdu. Şarkışla`da her yıl adına şenlikler yapılır.Eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yöntemi gösterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içeydi. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler (1944) , Sazımdan Sesler (1950) , Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimli kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.