Fedakar Babaanne, SP Hastasi Torununa Gözü Gibi Bakiyor

Dogustan serebral palsi (SP) hastasi olan Yusuf Ali Öztürk, 2014 yilinda dünyaya geldi. Yüzde 98 engelli raporu bulunan 10 yasindaki Yusuf Ali, yürüyemiyor, konusamiyor ve oturamiyor. Bakima muhtaç olan torunu için 58 yasindaki babaannesi Hanife Öztürk, büyük bir fedakarlik örnegi gösterdi. 3 yasindan bu yana torununa her firsatta bakan ve hastanede tedavi gördügü anlarda hep yaninda olan babaanne, Izzet Baysal Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Egitim ve Arastirma Hastanesi’nde Yusuf Ali’ye gözü gibi bakiyor. 3 kardes olan Yusuf Ali Öztürk’ün, annesinin bel fitigi rahatsizligi ve babasinin ise is yogunlugu oldugunu ifade eden fedakar babaanne, hiç bikmadan ve usanmadan torununa baktigini anlatti.

“Annenin de babanin da dinlenme ihtiyaci var”

Anne ve babadan baska torununa bakacak birisinin olmadigini dile getiren Hanife Öztürk, “Torunumun hastaligi serebral palsi, beyin felci. 3 yasindan beri torunuma bakiyorum. Yazlari aliyorum annesinin yanindan. Annenin de babanin da dinlenme ihtiyaci var. Gelinimin boyun ve bel fitigi var. Bir de Yusuf Ali’nin kardesi oldu. Oglum da ise gidip geliyor. Yardimci yok baska. ‘Ben bakarim yavrum’ dedim” dedi.



“Ben onsuz yasayamam”

Torununa gözü gibi baktigini ifade eden Hanife Öztürk, “Bakarken hiç zorlanmiyorum. Seve seve bakiyorum. O benim bir tanem. Ben onsuz yasayamam. Çok baglandim, o da bana çok baglandi. Pazara veya çarsiya çikiyorum ben gelene kadar kapiya bakiyor sürekli. Annesiyle kaldiginda annesi beni aradi, ‘anne neredesin Yusuf Ali durmuyor’ diye beni çagirdi” diye konustu.



“Hiç bikmadan, usanmadan bakiyorum”

Anne ve babalara, büyükannelerin destek olmasi gerektigini vurgulayan fedakar babaanne Öztürk, “Babaanne ve anneannelere sesleniyorum. Gençlerimize biz de yardimci olalim. Çok güzel bir duygu bunlar. Tamam, üzüntüsü var ama duygulari da var. Bambaska duygular. Benim her yerim agriyordu. Yusuf Ali’ye baktigimdan beri hiçbir yerim agrimamaya basladi.

Hiç bikmadan, usanmadan bakiyorum. Gerekirse hep bakmak istiyorum. Allah bana saglik sihhat verdigi sürece” dedi.



“Onun bana gülümsedigi anlarda çok mutlu oluyorum”

Torununun gülümsedigi anlarda çok mutlu oldugunu belirten Hanife Öztürk, “Yüzde 98 engelli raporumuz var. Yürüyemiyor, oturamiyor, konusamiyor. Bakima muhtaç bir çocuk. Bu çocuklari unutmayalim. Bu çocuklara fedakarlik yapalim. Bazi anneler ve babalar birakip gidiyor. Onun bana gülümsedigi anlarda çok mutlu oluyorum. O gülsün, dünyalar benim oluyor. O benim canim, ölürüm onun için” diye konustu.