Oguz Murat Aci'nin Öldügü Kazada Yarali Gencin Telefonu Hala Bulunamadi
Yazar Eylem Tok’un 17 yasindaki oglu T.C.’nin karistigi kazada hayatini kaybeden Oguz Murat Aci’nin yaninda olan ve yaralanan yakinlari, anne ogulun hala teslim olmamasina tepki gösterdi. Olay sonrasi beyin ameliyati geçiren Aci’nin kayinbiraderi Tahsin Arslan, “Ayni seyi onlar yasasaydi her türlü yardim ederdik. Beyin ameliyati oldum, ablam esini kaybetti, hiçbir sey umurlarinda degil, olay yerinde telefonumu almis biri, hala da bulunamadi. Nereye kadar kaçacaklar, adalete teslim olsunlar” dedi.
“Telefonumu biri almis, hala bulunamadi”
Kazada yaralanan ayni zamanda Oguz Murat Aci’nin kayinbiraderi olan Tahsin Arslan, “Olaylari anlayisim, kazadan sonra bir haftayi geçti, on güne yakin oldu ondan sonra her seyin berbat oldugunu anladim. Biz bu olaylari yasamamak için bütün imkanlari sagladik, her seyi düsündük ama öyle olmamis. Kötü bir olay, kötü insanlara denk gelmisiz, ayni seyi onlar yasasaydi biz orada olsaydik her türlü yardim ederdik. Ögrendikten sonra insanligin bitmis oldugunu düsündüm, her seyden nefret ettim, igrenç bir olay. Beyin ameliyati oldum, kaburgalarimla, omurgada kiriklar var, onlarin iyilesmesini bekliyorum. Insanlik disi madem ki bir sey olmus adalet saglanmasi gerekiyor, kaçmak; yardim edilsin bari. Bir hayvana çarpiyoruz, gidip yardim ediyoruz, bizi olay yerinde terk etmisler. Hiçbir sey umurlarinda degil, öyle gözüküyor, nereye kadar kaçacaklar onu merak ediyorum. Telefonum fermuarli montta, cüzdanimla beraberdi. Olay yerinde telefonumu almis biri yüksek ihtimal, arkadasimin telefonu da kayip, benimki de kayip hala da bulunamadi, bulunamiyor da zaten nasil bulunacak onu da bilmiyoruz. Yüksek ihtimal alinmis orada artik çalinmis mi diyeyim. Insanlik adina ne gerekiyorsa onu yapsinlar, adalete teslim olsunlar. Benim canim cigerim olan bir insani kaybetmek, ne yapacagimi anlayamadim hala da anlamiyorum. Ne hissedecegimi bilmiyorum. Olay sonrasi saglik açisindan sikintili oldugum için önce bir ilaç vermisler bana ben onu kullandigim ilaçlardan biri zannettim, bir sakinlestirme durumu oldu. Enistemin babasi geldi, 1 saat boyunca konustular, ne konustuklarini anlamadim, dayim ‘Oglum enisten öldü’ dedi, ben öyle anladim. Baktim herkes perisan oldu, ben de kendimden geçtim. Ablam artik ne yasayacagini da bilmiyor, çocuk var, esini kaybetmis, onun için daha da zor, su anda zorluk içindeyiz” dedi.
“Normal hayatlarina nasil devam ediyorlar, anlamadim”
Anne ogulun kaza sonrasi davranislarini anlayamadigini söyleyen Ibrahim Gümüs, “O acimizi biraz dindirmek su serpmek istiyoruz, bu yüzden bir an önce adalete teslim olmalarini istiyoruz. Karsi taraftan hiçbir gelisme yok, adim atmiyorlar. Tek temennimiz; gelip Türkiye Cumhuriyeti’nde cezasini çekmesi, ne gerekiyorsa onun yapilmasi. Ilk basta ‘Dönmeyi düsünüyoruz’ dedi ama 1 hafta sonra 1 yillik ev kiralamak istedigi ortaya çikti, ne yapmaya çalisiyor, biz de bilmiyoruz. 1 yillik kiralamayi ögrenince söyle bir düsünceye kapildim, niye gelmiyorlar, nasil bir vicdanlari var, nasil bir insanligi var? Bize orada yardim etmiyor, kaçip gidiyor, agabeyimiz, yardim etse 5-10 dakika erkenden hastaneye ulassa belki de yasayacakti. Niye bunu düsünmüyor? Ölü ve yaralilar var deyince neden kaçip gidiyor? 1 yillik ev kiralayacagini gördükten sonra daha çok üzüldük. Acimiz var, hala dinmeyen bir aci, can cigerdik, hep beraberdik, o aksam da eglenceyle baslamisti, böyle bitti. Düsünüyorum olaylari, empati yapiyorum, ben olsam ne yapardim diye ben hayatima bu kadar kolay devam edemezdim. Her gün gözümün önüne gelirdi, su anda her gece yattigim zaman o an gözümün önüne geliyor. Normal yasantimda durup durup onu düsünüyorum bazen onlar nasil düsünemiyor, normal hayatlarina nasil bu kadar devam ediyorlar ben anlamadim. Taksiye binerken fotografta gülüyor, açiklamasinda bir de ‘Çok kötü, onun da psikolojisi bozuldu’ söyle böyle oldu diyor ama fotograflarda baktigimiza zaman gülüyor, egleniyor, hiçbir sey yokmus gibi davraniyor, ikisi de ayni sekilde nasil bir vicdanlari var, anlamadim” seklinde konustu.