Enkaz Içerisinde Öksürerek Sesini Duyurmustu, O Anlari Unutamiyor
Hatay’da enkazdan 3’üncü saatte kurtarilan 45 yasindaki Cemile Dudu, depremde yasadiklarini unutamiyor.

"Çocuklarimin sesini duyunca ’çocuklarim iyi, öyleyse ben de ölmemisim’ diye düsündüm"
Öksürerek sesini duyurdugunu belirten Cemile Dudu, "6 Subat’taki depremde herkes uyuyordu. Ilk sarsintiyla gözlerimi açtim ve ayaga kalktim. Henüz dua etmeye bile vakit bulamadan bina çöktü ve ben enkazin altinda kaldim. Gözlerimi açtigimda kendimi enkaz altinda buldum ve öldügümü düsündüm. ’Galiba ben öldüm, mezardayim’ diye aklimdan geçirdim. Vücudum hareket etmiyordu, basimi bile kaldiramiyordum. Üzerimde beton yiginlari vardi ancak çocuklarimin sesini duyunca ’çocuklarim iyi, öyleyse ben de ölmemisim’ diye düsündüm. Birkaç saat sonra komsularim yardima gelip beni enkazdan çikardilar. O anin acisi tarifsizdi; elinizi hareket ettirememek, sesinizi duyuramamak. Onlari duyuyorsunuz ama onlar sizi duymuyor. Bagiriyordum, fakat sesim çikmiyordu. Artik nasil duyurabilirim diye derken sonra sessizce öksürmeyi düsündüm. Bütün gücümle öksürdüm. Iste o zaman beni duydular. Açlik, susuzluk, üsüme hissetmiyordum. Belki soktandi, belki de beyin donmustu, hiçbir sey hissedemiyordum" diye konustu.
