Akdeniz Üniversiesinde 2022 Yilinda 245 Prematüre Bebek Dogumu Oldu
Akdeniz Üniversitesi Hastanesi’nde Dünya Prematüre Günü nedeniyle etkinlik düzenlendi. Rektör Prof. Dr. Özlenen Özkan’in da katildigi etkinlikte yasadiklarini anlatan aileler duygusal anlar yasadi.

Bulusmaya Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Bashekimi Prof. Dr. Yildiray Çete, Bashekim Yardimcilari Prof. Dr. Özge Turhan, Doç. Dr. Veli Vural, Dr. Ögr. Üyesi Ali Ünal, Çocuk Sagligi ve Hastaliklari Anabilim Dali Baskani Prof. Dr. Ercan Mihçi, Neonatoloji Bilim Dali Ögretim Üyesi Doç. Dr. Sema Arayici, Tip Fakültesi eski dekanlarindan olan emekli ögretim üyesi Prof. Dr. Mustafa Melikoglu, emekli ögretim üyesi Prof. Dr. Sema Akçurin, doktorlar, hemsireler ve prematüre bebek sahibi olan aileler katildi.
"2022 yilinda 245 prematüre bebek dogumu oldu"
37 hafta öncesinde dogan bebeklere prematüre bebek denildigini söyleyen Neonatoloji Bilim Dali Ögretim Üyesi Doç. Dr. Sema Arayici, 2011 yilindan sonra 17 Kasim’in her yil Dünya Prematüre Günü olarak kutlandigini söyledi.
Prematüre doganlarin sorunlari, yasam kalitelerinin iyilestirilmesi için Dünya Prematüre Gününün farkindalik günü olarak kutlandigini söyleyen Arayici, Akdeniz Üniversitesi Hastanesi’nde 2021 yilinda 37 haftanin altinda dogan bebek sayilarinin 210, 2022 yilinda Kasim ayina kadar 37 haftanin altinda dogan bebek sayilarinin ise 245 oldugunu belirtti.
Prematüre çocuklarin dünyaya gelisinin uzun ince bir yol oldugunu söyleyen Çocuk Sagligi ve Hastaliklari Anabilim Dali Baskani Prof. Dr. Ercan Mihçi ise prematüre çocuklarin dünyaya gelisinden anne ve baba kucagina gidene kadar ki süreçte uzun ve zor ugraslar veren saglik personelinin çabalarinin takdire sayan oldugunu ifade etti.
"Prematüre dogan ikizler üniversiteli oldu"
26 haftalik prematüre ikiz bebek dünyaya getiren Hemsire Sevkiye Dikmen, çocuklarinin 3 gün yeni dogan yogun bakimda 2 ay çocuk cerrahisi yogun bakimda kaldigini ve 2 ayin sonunda prematüre bebekleri Buse’nin bin 200 gram, Sude’nin ise bin 400 gram olarak taburcu oldugunu söyledi.
Prematüre annesi olmanin hemsire olmasina ragmen zor oldugunu söyleyen Sevkiye Dikmen, “Kizlarim kuvözde iken eger yasama tutunmayi basarirlar ise büyüdüklerinde hemsirelik yapmalarini hayal etmistim. Ikizlerim bugün 21 yasinda ve üniversiteli oldular. Bundan sonraki hayalim benim deneyimlerim Sude’nin hemsirelikteki güncel bilgileri Buse’nin de teknolojik destegiyle hasta ve hasta yakinlari için birlikte güzel projeler yapmak. Dogduklarinda kucagima alamadigim kizlarimi bugün sarilabilmem de emegi olan bütün hocalarimiza, hemsire arkadaslarimiza çok tesekkür ediyorum” dedi.
"En kolayi dogum yapmak"
Gebelik zehirlenmesi nedeniyle 745 gram agirliginda 28 hafta görünümlü ama 26 hafta uyumlu bir bebek dünyaya getirdigini söyleyen Selda Tuncer Akin ise “Aslinda biz prematüre anneleri için sürecin en kolay tarafi dogum yapmak. Bizler doktorlarin agzindan çikacak olan bebeginiz gayet iyi sözünü duymak için çirpinan anneleriz aslinda. Ben tüp bebek annesiyim. Anne olmak bir cana hayat vermek, onu dünyaya getirmek elbette apayri ve muhtesem bir his fakat biz prematüre anneleri bu hissi hiçbir zaman tam anlamiyla yasayamiyoruz. Sanki her sey yarim kalmis gibi. Bebegimle ilk ten tene temasimizin gerçeklestigi gün ben o gün büyüdüm ve anladim ki önemli olan dogurmak degil hissetmekmis. Birisine iyi gelmek, ona can olmak, nefes olmakmis. Dogumdan 78 gün sonra yogun bakim hikayemiz noktalandi. Biz taburcu olduk. Biz yenidogan yogun bakimda özveriyle çalisan degerli insanlar sayesinde bunu basardik. Emegi geçen herkese çok tesekkür ediyorum” seklinde konustu.
"Prematüre kizi ve torunu ile geldi"
1987 yilinda prematüre bebek dünyaya getirdigini söyleyen Ayla Çakal “O zamanlar yogun bakim yok. Kizim 990 gram dogdu sonra 910 grama düstü. Tam alti ay bir günlüktü. Ben de tam 11 sene sonra hamile olmustum. O zamanki doktorlarimiz hep yanimizdalardi. Kizim Ayça simdi 35 yasinda avukat kendisi, torunum Ela da burada bizlerle. 48 gün kaldik hastanede, o günleri tekrar yasiyorum. Umut olsun benim kizim sizlere onun için geldim” dedi.
