(ÖZEL) Felç Geçiren Emekli Ögretmenin Kendisini Hayir Yapmaya Adadi

Odunpazari ilçesine bagli Kirmizitoprak Mahallesi Dar Sokak üzerinde resim atölyesi kuran Mahli Boyaci, hayatini hayir yapmaya adadi. Geçirdigi rahatsizlik sonucunda emekli olan, emeklilik hayatinda da ihtiyaç sahiplerine yardim ulastirmak isteyen Boyaci, çareyi tutkusu olan resim yapmakta buldu. Lise yillarindan itibaren resim çizmeyi çok sevdigini dile getiren boyaci, aldigi emeklilik ikramiyesi ile küçük bir atölye satin almak isterken, parasi yetmeyince arabasini da satti. Atölyesinde çizdigi resimleri duvarina asan emekli ögretmen, resimlerini almak isteyen vatandaslara hayir kurumlarina bagis sarti koydu. Herhangi bir ticari gelir saglamayan Boyaci sart olarak ise, begendikleri resmi almak isteyen vatandaslarin, kendi belirleyecekleri hayir kurumlarina tablo ücreti kadar bagis yapip, resimleri alabilecekleri oldu.

“Resimlerimi satmiyorum hayir kurumlarina bagis yapanlara hediye ediyorum”

Geçirdigi beyin kanamasi sonrasinda felç geçiren Mahli Boyaci, kismi felç geçirerek, emekli oldugunu söyledi.

Resim yapmayi çok sevdigini, hatta insanlarin kendisini resim ögretmeni sandigini dile getiren emekli tarih ögretmeni Boyaci, “Resim benim bir hobim, lise yillarindan beri resim yaparim hatta ögrencilerle birlikte yaptiklarimiz ve kurs verdiklerimiz oldu. Buraya gelince emekli ikramiyem ile bu mekâni satin aldim. Burada hobi olarak ticari bir kazanç düsünmeden resim yapiyorum. Yaptigim resimleri kendilerinin istedikleri herhangi bir hayir kurumuna bagis yapan insanlara hediye ediyorum ve bir para talep etmiyorum. Sadece boya ve tuval masrafina vermek isterlerse, hayir edecekleri ücretten düserek, bana verebiliyorlar. Yoksa onu da istemiyorum, benim de hayrim oluyor. Cama bir yazi yazdirmistim, ‘ resimlerimiz satilik degildir, degerini bir hayir kurumuna bagislayabilirsiniz’ diye. Onu biraz açayim, insanlar söyle anlasin; ‘Ben buradan bir resim begeneyim, alayim ama bedelini de herhangi bir yardim kurumuna bagislayayim.’ Benim niyetim buydu ve özellikle deprem zamaninda insanlar daha duyarli oldular. Deprem kurumlarina bagislarinda yaparak resimleri aldilar, beni de çok mutlu ettiler. Bitkilere, insanlara, fakirlere ve fukaralara yasarken bir katkida bulunmak istedim. Bir rahatsizlik geçirdim, öbür tarafa havale ediyorum diyebilirim. Ben bu dünyaya bir sey biriktirmek istemiyorum. Felç geçirmistim, emekli oldum, emekli ikramiyemle burayi açtim. Hatta açarken param yetmedi, üstünü tamamlamak için felç olmadan önce kullandigim arabayi sattim. Hem hobi yaptigim için mutlu oluyorum hem de bir hayir kurumuna yardim yapildigi için mutlu oluyorum. Ailem çok mutlu, benim mutlulugum ile mutlu oluyorlar. Aktif olmam onlari çok mutlu ediyor. Yataga bagli kalmadan hareket ederek günlük aktivitelerimi yaparak yasaman onlari mutlu ediyor. Günde en az alti 7 saat resim yapiyorum” dedi.