AFAD Gönüllüsü, Enkazdan Çikardigi Mesai Arkadasi Ve Ailesiyle Bulustu

Kahramanmaras merkezli depremlerden etkilenen ve birçok binanin yikima ugradigi Diyarbakir’da, yürekleri isitan bir olay yasandi. 4 yildir AFAD gönüllüsü olarak egitim alan Mehmet Turgut Tayuzak, depremin ilk anindan itibaren enkaz çalismalarinda yerini aldi. Hisami Apartmani’nda enkaz çalismalarina katilan Tayuzak, mesai arkadasinin enkaz altinda oldugunu ögrendi. Enkaz çalismalari devam ederken güvenlik üniformasina rastlayan Tayuzak, umutlanarak arkadasina ulasmaya çalisti. 3 buçuk saatlik çalismanin ardindan Gülsen Figen ve ailesine ulasan Tayuzak, onlari enkazin altindan çikarmayi basardi. Gülsen ve ailesi yarali sekilde kurtarilirken, agabeylerinden su ana kadar bir haber alinamadi.

"Ölümü kabullendim"

Enkazin altinda geçirdigi 8 saatin kendisine 1 saat gibi geldigini belirten Gülsen Figen, "Ben gerçekten bu oyunun basrolü olduguma inanamiyorum. Benim basima geldi diye düsünüyorum ama kabullenemiyorum. Ayakta durabiliyor olmamin sebebi bunlarin bana bir rüya gibi geliyor olmasi. Hep uyanacagim ve her sey eskisi gibi devam edecek diye düsünüyorum. Evde 5 kisiydik, benim bulundugum oda da 3 kisiydik, annem deprem aninda kendi odasindan bizim odamiza geldi. Her sey 30 saniye içinde oldu. Bir anda tavan asagi düstü, biz de asagi düstük ve bacagimda büyük bir aci hissettim. 8 saat enkaz altinda kaldik ama bize 1 saat gibi geldi. Normalde bende panik atak var ama enkaz altinda çok sakindim, kurtarilmayi bekledim. Dolap bize yasam alani olusturdu. Enkaz altinda çok sey düsünmedim, hissetmedim; uyumak istiyordum, rüya gördügümü düsünüyordum. Bacagimin agrisi çok fazlaydi, birisinin beni bu agridan kurtarmasini istiyordum. Yegenim agzimi kapatmisti, nefes alamiyordum, ileri gitmesini istedim ancak yegenim annemizin boguldugunu söyleyince bir sey demedim ve ölümü kabullendim. Biz altinci kattaydik, üzerimizde 3 kat daha vardi. Annem Feride Figen, ben Gülsen Figen, kiz kardesim Dilan Figen, yegenim Haci Figen ve agabeyim Firat Figen ile beraber evimizde 5 kisiydik. Agabeyim su anda kayip, cenazesine ulasamiyoruz. Annemden DNA aldilar ancak hala bulamadilar. Agabeyim kesin öldü ancak onun cenazesi bulunsun istiyorum. Ben enkazda yaralandim, sol bacagim ve omzumda kiriklar var. Annem de ayni sekilde sol bacagindan yaralandi" dedi.



"Enkaz altindan gelen her bir ses insanin bütün yorgunlugunu aliyor"

Mehmet Turgut Tayuzak, "Enkazin altindan bir can sag çiktiginda biz de hayata tutunuyoruz" diyerek, "Binanin etrafinda ses kontrolü yaparken oradan ses geldigini söylediler. Ardindan dehliz açmaya basladik, biz dehlizi açarken önüme bir yatak çikti. Önüme çikan engelleri atarken elime bir güvenlik üniformasi çikti. Sonra seslendim ’Gülsen sen misin?’ diyerek. Biz o binada göreve basladigimizda Gülsen’in de orada oldugunu söylediler. Gülsen mesai arkadasimdi ancak onunla bir kere konusmustuk, baska konusmamiz olmamisti. Üniforma üzerinde Dicle Üniversitesinin logosunu görünce Gülsen olduguna daha da emin oldum. Onlara ulastigimizda anne, yegen ve iki kiz kardes yatagin yanina uzanmis sekildeydiler. Üzerlerine tahta düsmüstü, o tahtalar kolon duvarini tutan raflardi. Kolon ve tavan arasina baslari sikismisti. AFAD ekibiyle beraber oradan yavas yavas çekerek aldik. Güzel bir duygu, bunu bana yasatan da AFAD oldu, 4 yildir egitim aliyorum. Egitimlerin karsiligi olarak böylesi güzel bir seyin olmasi çok güzeldi. Enkaz altindan gelen her bir ses insanin bütün yorgunlugunu aliyor. Bizi hayata tutunduruyor. Milyonda bir denilecek bir ses bile olsa biz oraya yöneliyoruz" seklinde konustu.

AFAD gönüllüsü Mehmet Turgut Tayuzak’in enkaz altindan kurtardigi mesai arkadasi Gülsen Figen ve ailesi ile bulusmasi duygu dolu anlarin yasanmasina neden oldu.