'Haliç’te Ay Doğuşu' Rekor Fiyatla Müzayedede

Müzayedede, Ayvazovsky’nin “Ay Işığında Galata Kulesi” 500 bin ile 700 bin; “Haliç’te Ay Doğuşu” 700 bin ile 900 bin ve “Boğaziçi’nde Gemiler, Konstantinopolis” adlı tablosu ise 80 bin ile 120 sterlin taban fiyatla koleksiyonerlerin beğenisine sunulacak.İstanbul’dan çok etkilenen Ayvazovsky tablolarında, kendisine ilham veren şehri ayrı açılardan betimliyor. Sanatçının hayatı boyunca bir çok kez ziyaret ettiği bu Osmanlı başkentini resimlerine sık sık konu ettiği biliniyor.

SULTAN ABDÜLAZİZ İSTEDİ

Ivan Ayvazovsky’i bugün dünyaca ünlü koleksiyonerlerle buluşturan eserlere sahip olmasının gerisinde Sultan Abdülaziz var. Sultan Abdülaziz’in, Rus ressam Ayvazovsky’den 1874 senesinde Dolmabahçe Sarayı’nı süslemesi için İstanbul’un farklı manzaralarını resmetmesini istemesiyle bu eserlerin ortaya çıktığı kayıtlarda yer alıyor. Sotheby’s, sanatçının tablolarını geçen Nisan ayında tanıtmış ve 1856 tarihini taşıyan, “Konstantinopolis ve Boğaziçi Manzarası’nı 3 milyon 233 bin 250 sterline satarak sanatçının Türkiye manzaraları arasında bir rekor elde etmişti. Ayrıca, 1845 tarihini taşıyan, “Ay Işığında Galata Kulesi” eseri de Ayvazovsky’nin son on sene içinde müzayedeye çıkan en erken tarihli İstanbul manzarası olarak biliniyor. Resim, sanatçının 1845 senesinde Rus İmparatorluk Donanması’nın Anadolu gezisine eşlik etmek amacıyla İstanbul’a ilk defa gelişi sonrasında yapıldı. Ortaçağ’dan kalma Galata Kulesi’ni betimleyen resim çok aynı senenin Kasım ayında İmparator I. Nicholas’a hediye olarak sunuldu. “Haliç’te Ay Doğuşu”, tablosu da Eyüp’ten bakıldığında öne çıkan şehrin en bilinen abide ve camilerini resmediyor. Uzun seneler çok saygın bir özel koleksiyonda bulunduktan sonra ilk defa müzayedeye çıkan resim, Ayvazovsky’nin Türkiye resimleri açısından da bize bilgiler sunuyor. Ayvazovsky’nin en son resimlerinden biri olan ve 1900 tarihini taşıyan, “Boğaziçi’nde Gemiler, Konstantinopolis” ise Arnavutköy’ü resmediyor. Sanatçının bu resimde boyaları adeta bir empresyonist ressam gibi kullanması sanatının bu denli geç bir döneminde teknik olarak olağandışı bir değişim geçirdiğini de gözler önüne seriyor. Sanatçının serbest ve akıcı fırça darbeleri o dönemin Fransız ressamları Eugene Boudin ve Claude Monet’nin peyzajlarını çağrıştırıyor .