Amasya`da unutulmak üzereyken girişimler sonucu yeniden canlandırılan "Yassıçal Çuhası" adlı geleneksel dokuma sanatında kullanılan motifler, işlemeleri yapan kadınların gelin giden kızına duyduğu hasret veya eşine duyduğu kızgınlık gibi düşüncelerini yansıtıyor.
Amasya merkeze bağlı Yassıçal beldesine özgü "Yassıçal Çuhası" sanatında tezgahta işlenen her motifin kendine özgü dili olduğunu belirten usta öğreticisi Neşe Aşçı, "Eminem, Süleyman, Mehmet dede, tekke peşkur, tünekli, tahtalı, haşhaş, sepmeli, deveci kesme adlarıyla çeşitli örnekler var. İki örneğin hikayesini biliyorum. `Eminem` adlı örnekte bir annenin küçük yaşta gelin giden kızına duyduğu hasret ve özlem dokumaya yansıtılıyor. `Süleyman` adlı örnekte ise asabi bir eşe sahip bir bayanın eşine karşısöyleyemediklerini yansıtan bir dokuma örneği" dedi. Yassıçal Çuhası`nın zahmetli bir dokuma türü olduğunu vurgulayan Aşçı, "Ben bu dokuma türünü annemden öğrendim. O da annesinden öğrenmiş. 5 yıldır Amasya Halk Eğitim Merkezi`nde açılan kurslarda çoğunluğu beldemizdeki ailelerden olup şehir merkezinde yaşayan kızlarımıza bu geleneksel dokuma türünü öğretiyoruz. Elbiselere işlenebildiği gibi masa ve sehpaların üzerine de örtü olarak kullanılabiliyor. Yaklaşık 1,5 haftada üretilen bir ürün 50 ila 80 lira arasında alıcı buluyor" diye konuştu. Yassıçal Çuhası gibi unutulmaya yüz tutmuş geleneksel sanatların yaşatılmasına büyük önem verdiklerini belirten Amasya Halk Eğitim Merkezi ve ASO Müdürü Yaşar Akça da, mesleki kursların yanı sıra sosyal ve kültürel kurslar düzenlediklerini, geçen yıl 7 bin 670 kişiye belge verdiklerini kaydetti.
