Üniversite Ögrencileri Kendi Malzemelerini Depremzedelere Birakiyor
Kahramanmaras merkezli meydana gelen depremlerden sonra evleri yikilan binlerce kisi çevre illere tasinirken, İçel’de de çok sayida depremzede özellikle Kredi Yurtlar Kurumunun yurtlarinda agirlaniyor. Burada kalan ögrenciler ise destek olmak amaciyla birçok malzemesini depremzedelere birakirken, hüzünlü bir sekilde yurtlardan ayriliyorlar.
Odalarini ve birçok malzemelerini destek amaçli depremzedelere birakan ögrenciler, hüzünlü bir sekilde ailelerinin yanina dönüyor.
"Birçok seyi onlara biraktik"
Yurttan ayrilirken depremzede çocuklara çikolata veren İçel Üniversitesi Beden Egitimi ve Spor Yüksekokulu ögrencesi Zeynep Ekinci, duygularini IHA’ya anlatti. 3. sinif ögrencisi oldugunu kaydeden Ekinci, "Burada maalesef depremden etkilenen bölgelerde ailesi yasayan arkadaslarimizda vardi. Ben odami toplamistim, bugünde Gaziantepli arkadasimin odasini toplamak için buraya geldim. Birçok seyi onlara biraktik, odamizda kalan aileyle tanistik. Onlarin da kayiplari vardi, bizde üzüldük. Elimizden geldigi kadar yardimci olmaya çalisiyoruz. Burada depremzedelerin kaldigi yerlere gidip geliyoruz. Bir yandan da yurttan ayriliyorum diye de üzülüyorum. Ancak tabiki buraya gelen insanlar çok kötü seyler yasadi" diye konustu.
"Lazim olabilecek esyalari biraktik"
Alilerle sohbet ettiklerinde degisik duygular yasadiklarini belirten Ekinci, "Aslinda çok sohbette edemedik ama en önemlisi ’Allah razi olsun’ demeleri oldu. Bu bize yeter zaten. Odamizda, dolabimizda bazi seyler vardi. Özellikle hijyen konusunda ve lazim olabilecek esyalari biraktik. Kiyafetlerimizi onlara biraktik. Dolaplarimizi açtik kullansinlar diye. Terliklerimiz vardi kullansinlar diye biraktik. Yani elimizden ne geliyorsa vermeye çalistik. Onlardaki mutlulugu görünce, ’Allah razi olsun’ deyince bize yetti zaten. Bizde aslinda depremden epey etkilendik. Ben uyandigimda madalyalar sakir sakir ediyordu. O an herkes çok kötü durumdaydi. Depremden sonra televizyonu açinca her yer yerle bir olmustu. Hemen arkadaslarimi, tanidiklari aradim. Tabi birçogunu kaybettik. Sag kalanlarla bir sekilde iletisim içerisindeyiz. Buradan da simdi ayrilirken yanimda çikolata getirdim. Yurttan çikarken çocuklara çikolata dagittim. Arkadaslar bana ’sekerci abla’ diyorlar. Tabii bu benim için mutluluk verici bir sey. Burada oldugum sürece vatandaslara yardim etmeye devam edecegim" seklinde konustu.