Denizden Topladigi Agaç Parçalarini Sanat Eserine Dönüstürüyor
Dalgalarin kiyiya sürükledigi odun parçalarini isleme teknigi olarak tanimlanan 'Driftwood' sanatiyla ugrasan Izmirli sanatçinin eserleri ilgi görüyor Sanatçi Seda Dizlek:'Hayallerimi tuval üzerine degil, doganin bize sundugu hazinelerle resmediyorum'.
ZEYNEP ÇELIKKOL - Izmir'de "driftwood" adi verilen sahile vurmus odun parçalarinin islenmesi sanatiyla ugrasan Seda Dizlek, firtina sonrasi topladigi agaç parçalarina hayalleriyle sekil veriyor.
Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi mezunu 49 yasindaki Seza Dizlek, buldugu agaç parçalarina sekil verip, çevresindekilere hediye ederek basladigi ugrasini, eserlerinin begeni kazanmasi sonrasi evinin bir odasini atölyeye dönüstürerek sanat faaliyeti haline getirdi.
Göztepeli eski futbolcu esi Gürhan Dizlek ile özellikle lodos firtinasi sonrasi sahil yürüyüsleri yapan ve karaya vuran agaç parçalarini toplayan Dizlek, bu parçalari minyatür evlere, sokak betimlemelerine ve çesitli figürlerin bulundugu duvar süslemelerine dönüstürüyor.
Dizlek'in sosyal medyadan paylastigi eserleri, yogun ilgi görüyor.
Dizlek, AA muhabirine, hobi amaçli basladigi geri dönüsüm sanatinda üretim faaliyetinin, sahilde yürüyüs yapmakla basladigini söyledi.
Esiyle yerlesimin bulunmadigi sahilleri tarayarak agaç parçalari topladiklarini anlatan Dizlek, söyle konustu:
"Agaç dallari kopuyor, nehirlere ulasiyor. Nehirlerde kabuklarindan siyriliyor. Sonra denize ulasiyor. Denizde tuzlu suyla uzunca biz zaman vakit geçiriyor. Pisliginden siyriliyor, çürüyor. Son seklini aliyor ve lodosla kiyiya vuruyor. Sekil vermesi çok kolay, dokusu ve kokusu çok güzel olan bir malzeme.
Esimle beraber topluyoruz, kurutuyoruz. Atölyede ayristirip temizliyorum, firçaliyorum, bazilarini zimparaliyorum. Sonra bir araya gelmesi için bazilarini yontmam bazilarini kesmem gerekiyor."
Üretim sürecinde vida, çivi, testere, matkap, ip ve silikon kullandigini, dogada buldugu pasli çivilerin de tasarimlarinda özel bir yerinin bulundugunu anlatan Dizlek, minyatür evlerin bacalarini çivilerle, agaçlari ise kozalaklarla yaptigini aktardi.
Hayallerini dal parçalariyla hikayelestirdigini dile getiren Dizlek, "Hayallerimi boyalarla tuval üzerine degil, doganin bize sundugu hazinelerle resmediyorum. Hayallerimi en iyi sekilde ifade edebildigim sanat dali bu. Bunlari yaparken içinde yasiyorum." diye konustu.
Driftwood sanati ile tanistiktan sonra kendisinde dönüsüm konusunda bir farkindalik olustugunu belirten Dizlek, sokakta yürürken çevresine dönüstürecegi malzeme bulma güdüsüyle baktigini anlatti.
Sahile vuran agaç parçalarina sevinirken plastik atiklarina ise üzüldügünü ifade eden Dizlek, bu atiklari da toplayarak geri dönüsüme verdiklerini dile getirdi.
Eserlerine olan ilginin kendisini mutlu ettigini dile getiren Dizlek, sözlerini söyle tamamladi:
"Doga bize çok fazla malzeme sunuyor ama biz maalesef kiymetini bilmiyoruz. Türkiye'de bu sanat yeni yeni duyulmaya basladi. Büyük parçalardan heykel yapanlar var. Ben daha küçük parçalari tercih ediyorum. Özellikle Rusya'da bu isle ilgilenen çok insan var."
Kaynak: AA
Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi mezunu 49 yasindaki Seza Dizlek, buldugu agaç parçalarina sekil verip, çevresindekilere hediye ederek basladigi ugrasini, eserlerinin begeni kazanmasi sonrasi evinin bir odasini atölyeye dönüstürerek sanat faaliyeti haline getirdi.
Göztepeli eski futbolcu esi Gürhan Dizlek ile özellikle lodos firtinasi sonrasi sahil yürüyüsleri yapan ve karaya vuran agaç parçalarini toplayan Dizlek, bu parçalari minyatür evlere, sokak betimlemelerine ve çesitli figürlerin bulundugu duvar süslemelerine dönüstürüyor.
Dizlek'in sosyal medyadan paylastigi eserleri, yogun ilgi görüyor.
Dizlek, AA muhabirine, hobi amaçli basladigi geri dönüsüm sanatinda üretim faaliyetinin, sahilde yürüyüs yapmakla basladigini söyledi.
Esiyle yerlesimin bulunmadigi sahilleri tarayarak agaç parçalari topladiklarini anlatan Dizlek, söyle konustu:
"Agaç dallari kopuyor, nehirlere ulasiyor. Nehirlerde kabuklarindan siyriliyor. Sonra denize ulasiyor. Denizde tuzlu suyla uzunca biz zaman vakit geçiriyor. Pisliginden siyriliyor, çürüyor. Son seklini aliyor ve lodosla kiyiya vuruyor. Sekil vermesi çok kolay, dokusu ve kokusu çok güzel olan bir malzeme.
Esimle beraber topluyoruz, kurutuyoruz. Atölyede ayristirip temizliyorum, firçaliyorum, bazilarini zimparaliyorum. Sonra bir araya gelmesi için bazilarini yontmam bazilarini kesmem gerekiyor."
Üretim sürecinde vida, çivi, testere, matkap, ip ve silikon kullandigini, dogada buldugu pasli çivilerin de tasarimlarinda özel bir yerinin bulundugunu anlatan Dizlek, minyatür evlerin bacalarini çivilerle, agaçlari ise kozalaklarla yaptigini aktardi.
Hayallerini dal parçalariyla hikayelestirdigini dile getiren Dizlek, "Hayallerimi boyalarla tuval üzerine degil, doganin bize sundugu hazinelerle resmediyorum. Hayallerimi en iyi sekilde ifade edebildigim sanat dali bu. Bunlari yaparken içinde yasiyorum." diye konustu.
Driftwood sanati ile tanistiktan sonra kendisinde dönüsüm konusunda bir farkindalik olustugunu belirten Dizlek, sokakta yürürken çevresine dönüstürecegi malzeme bulma güdüsüyle baktigini anlatti.
Sahile vuran agaç parçalarina sevinirken plastik atiklarina ise üzüldügünü ifade eden Dizlek, bu atiklari da toplayarak geri dönüsüme verdiklerini dile getirdi.
Eserlerine olan ilginin kendisini mutlu ettigini dile getiren Dizlek, sözlerini söyle tamamladi:
"Doga bize çok fazla malzeme sunuyor ama biz maalesef kiymetini bilmiyoruz. Türkiye'de bu sanat yeni yeni duyulmaya basladi. Büyük parçalardan heykel yapanlar var. Ben daha küçük parçalari tercih ediyorum. Özellikle Rusya'da bu isle ilgilenen çok insan var."