Kendisi Ayakkabı Giyemiyor Ama Tamir Ediyor
Nazilli ve çevre ilçelerinde büyük semt pazarlarında ayakkabı boyacılığı ve tamiratı yaparak yaşamını sürdüren 72 yaşındaki Kemal Çalışkan’ın ibretlik hayatı gençlere örnek oluyor.
13 yaşında futbol oynarken kırılan ayağını tedavi ettiremediği için kangren olmasının ardından sol ayağını diz üstünden kaybeden Kemal Çalışkan bir ayağından yoksun 58 yıldan bugüne kadar devam ettirdiği mesleği ile genç nesile ibret oluyor. Fakirliği yüzünden ve zamanında doktor olmadığı için ayağını kaybettiğini ifade eden Çalışkan “Fakirliğimiz ayağıma mal oldu. Paramız olsaydı ayağımı tedavi ettirip kangren olmasını önler ve kesilmesini engellerdik. O yıldan bu yana ayakkabı tamir edip boyayarak geçimimi sağlıyorum” dedi
Bozdoğan’a bağlı Yazıkent Beldesi İnebolu Köyü’nde doğduğunu ifade eden Kemal Çalışkan “1953 yılında ilkokul dördüncü sınıfa gidiyordum. Okulda futbol oynarken maç sırasında ayağımı kırdım. O zamanlar hem doktor hem de paramız yoktu. Ayağım daha sonraları kötüleşti. Ayağım iyileşmediği için 5 yıl sonra kangren olunca kesilmek zorunda kaldı. O zaman sadece Nazilli’deki Sümer Basma Fabrikası’nın doktoru vardı. Ona da gidemiyorduk. Parasızlık nedeniyle ayağımın birisini kaybettim” dedi.
“KAZANDIĞIMLA TORUNLARIMA HARÇLIK VERİYORUM” Yazıkent Beldesinde küçük bir işyeri açtığını ifade eden Çalışkan; “1956 yılında çıraklıktan öğrendiğim ayakkabı tamirciliği ile bu güne kadar çalıştım. 30 yıl önce işyerimi Nazilli’ye taşıdım. Bağ-Kur’dan emekli oldum. İşler kötüleşip dükkanımı kapattıktan sonra sokaklarda gücüm yettiğince halen de çalışmaya ve ayakkabı boyamaya devam ediyorum. Son yıllarda 5-10 TL’ye yeni ayakkabı satılmaya başlayınca yine işler kötüleşti. Şimdi çevre ilçelerde ve Nazilli’de büyük semt pazarı kurulduğunda duvar diplerinde oturarak küçük çaplı ayakkabı tamiratı ve boya yaparak ekmeğimi kazanmaya çalışıyorum. Eşim evde oturuyor. Bir kızım ise buradaki bir fabrikada çalışıyor. Dünya tatlısı 2 torunum var. Bu yaşta çalışmamın zaten iki nedeni var. Birisi çalışmaya alıştığım için boş duramıyorum diğeri ise torunlarımın okul harçlıklarını çıkarıp ihtiyaçlarını gideriyorum. Zaten uzun yıllardır da hayatımı bu şekilde sürdürüyorum” dedi.
Kaynak: İHA
Bozdoğan’a bağlı Yazıkent Beldesi İnebolu Köyü’nde doğduğunu ifade eden Kemal Çalışkan “1953 yılında ilkokul dördüncü sınıfa gidiyordum. Okulda futbol oynarken maç sırasında ayağımı kırdım. O zamanlar hem doktor hem de paramız yoktu. Ayağım daha sonraları kötüleşti. Ayağım iyileşmediği için 5 yıl sonra kangren olunca kesilmek zorunda kaldı. O zaman sadece Nazilli’deki Sümer Basma Fabrikası’nın doktoru vardı. Ona da gidemiyorduk. Parasızlık nedeniyle ayağımın birisini kaybettim” dedi.
“KAZANDIĞIMLA TORUNLARIMA HARÇLIK VERİYORUM” Yazıkent Beldesinde küçük bir işyeri açtığını ifade eden Çalışkan; “1956 yılında çıraklıktan öğrendiğim ayakkabı tamirciliği ile bu güne kadar çalıştım. 30 yıl önce işyerimi Nazilli’ye taşıdım. Bağ-Kur’dan emekli oldum. İşler kötüleşip dükkanımı kapattıktan sonra sokaklarda gücüm yettiğince halen de çalışmaya ve ayakkabı boyamaya devam ediyorum. Son yıllarda 5-10 TL’ye yeni ayakkabı satılmaya başlayınca yine işler kötüleşti. Şimdi çevre ilçelerde ve Nazilli’de büyük semt pazarı kurulduğunda duvar diplerinde oturarak küçük çaplı ayakkabı tamiratı ve boya yaparak ekmeğimi kazanmaya çalışıyorum. Eşim evde oturuyor. Bir kızım ise buradaki bir fabrikada çalışıyor. Dünya tatlısı 2 torunum var. Bu yaşta çalışmamın zaten iki nedeni var. Birisi çalışmaya alıştığım için boş duramıyorum diğeri ise torunlarımın okul harçlıklarını çıkarıp ihtiyaçlarını gideriyorum. Zaten uzun yıllardır da hayatımı bu şekilde sürdürüyorum” dedi.