Namuslu kazanç ve ticaret ile adaletli yönetimin simgesi olan ahiliğin 13. yüzyılda Anadolu'da yaşayan Türklerin esnaf ve sanatkarının birliğini, çalışma esas ve usullerini teşkil eden sosyoekonomik bir Türk kurumu olduğunu belirten Kuloğlu yaptığı açıklamada, günümüzün esnaf odalarına benzer bir işlevi olan ahiliğin dürüstlüğün, sevginin, dostluğun, hoşgörünün, yardımlaşmanın ve dayanışmanın sanat ile birleşimi olduğunu belirtti.Ahiliğe göre mesleği olmayanın başkalarına faydası olmayacağını, toplumun mutluluğu ve gücünün ancak her bireyin bir meslek sahibi olarak toplumsal hayata katkı sağlamasıyla mümkün olduğunu vurgulayan Kuloğlu, “Ahilik, herkesin mutlaka bir iş ve mesleği olmasını teşvik etmiş, kendi kazancıyla yaşamasını öğütlemiştir. Ahilik, toplumda yaşayan herkesi birbirine yaklaştıran, kaynaştıran ve birbirleri arasında dayanışma kurulmasını sağlayan bir olgudur. Ahilikte bireyler arasında ayrıcalık gözetilmez, herkese eşit davranılır. Burada ölçü; hak ve adalettir. Bir kimse hak ettiğinden ne fazlasını ne eksiğini alır. Ahilikte asıl amaç toplumun topyekun kalkınmasıdır. Ahilik; namuslu kazancın, namuslu ticaretin ve adaletli yönetimin simgesidir. Belli bir süre, bir iş basamağında kalarak yamak, çırak, kalfa, usta hiyerarşisi kurmayı ve bu basamaklarda baba-evlat ilişkisi gibi öğreticiye candan bağlanmak suretiyle sanatı ve mesleki ahlakı öğretmeyi amaçlar. Üretici, tüketici çıkar ilişkilerini sürtüşmeye düşürmeyecek şekilde ayarlar” diye konuştu.Günümüz toplumunda önem arz eden toplam kalite ve tüketicinin korunması gibi kavramların temelinin ahiliğe dayandığına dikkat çeken Kuloğlu, “Böyle güzel ilkelerle var olmuş ahilik kurumu Osmanlılar döneminde lonca, gedik kuruluşları olarak devam etmiş, cumhuriyetimizin kuruluşu ile birlikte de esnaf teşkilatlarımız yasal düzenlemelerle çalışmalarına devam etmektedir. Esnafın ve çalışan kesimlerin sosyal güvenlikleri devletimizin sosyal güvenlik kurumları aracılığıyla sağlanmaktadır” şeklinde konuştu.
