Terörden Kaçan 16 Aileye Devlet Sahip Çıktı

Doğu ve Güneydoğu illerinden işsizlik ve terör nedeniyle Manisa'ya gelen 16 aile, sekiz ay süreyle devletten alınan izinle meşe ormanlarında mangal kömürü üretiyor.

Manisa'nın Demirci ilçesine bağlı Gülpınar köyü yakınlarına yerleşen 16 aile, buradaki ormanlarda meşe ağaçlarından mangal kömürü elde ediyor. İşsizlik ve teröre boyun eğmeyen aileler, elde ettikleri kömürleri kilosu 75 kuruş ile 1 TL arasında değişen fiyatla satıyor.
Mangal kömürü üretimi yapan ailelerle tanışmak, onların sıkıntılarını dinlemek üzere Gülpınar köyüne gelen Demirci Kaymakamı Yalçın Sezgin, ailelerle tek tek ilgilendi sorunlarını dinledi. Kaymakam Yalçın Sezgin, her biri 5 -6 çocuklu olan toplam 87 vatandaşımızın derme çatma çadırlarda zor şartlarda yaşadığını belirterek "Ailelerimize sahip çıkacağız ve onların dertlerine bir an önce çözüm bulacağız" dedi.
Kaymakam Sezgin konuşmasında, yurdumuzun değişik bölgelerinden gelen işçi kardeşlerimizin yaşam şartlarını yerinde görmek onların herhangi istek ve talepleri varsa onlardan bizzat dinlemek buradaki sıkıntı ve sorunları çözme noktasında gerekli yardımı onlara vermek, bu noktada da hem sohbet etmek hem de buradaki ilgi çeken çalışmayı yerinde incelemek üzere geldiklerini söyledi. Sağlık Grup Başkanlığı'nın burada ailelerin çocuklarını onların sağlık durumlarını yerinde inceleyeceğini anlatan Sezgin, şöyle
konuştu: "Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı personelimiz de burada. Vatandaşlarımızdan mağdur olan varsa onları tespit edip gerekli yardımları yapacaklar. Biz burada alın teri ile el emeği ile bu sıcak altında ve odun ateşinin sıcağıyla birlikte para kazanan hem ailesine hem de ülkesine katkıda bulunan işçilerimizin yanında olduğunu göstermek için varız. Onların her zaman yanındayız. Dolayısıyla onların bu çalışmalarını ve bu emeklerinin karşılığını göreceklerini umut ediyoruz."
İŞİMİZ ZOR AMA HUZURLUYUZ
Akrabalarıyla Mardin'in Derik ilçesinden gelerek meşe kömürü üreten Mehmet Hanifi Çaplık, amaçlarının çocuklarına güzel bir gelecek hazırlamak olduğunu söyledi. Bildikleri tek işin meşe kömürü yapmak olduğunu anlatan Çaplık, Mardin'de iş imkânı bulamadıkları ve terör korkusu nedeniyle Gülpınar köyüne geldiklerini bildirdi. "Çok şükür burada bir işimiz, aşımız var. Huzur içerisindeyiz" diyen Çaplık, zor şartlara rağmen işlerini yaptıklarını ama yaşam şartlarının kötü olduğunu anlattı. Teröre ve işsizliğe
yenilmedikleri için mutlu olduklarını anlatan Çaplık, sözlerine şöyle devam etti: "Amacımız huzurlu, mutlu olmak, ailemizin, çocuklarımızın geleceğini sağlamak. Bu zorlukları da bir gün geride bırakacağız. Daha iyi imkanlara sahip olacağımıza inanıyoruz."
Çocuklarının geleceği için gurbet ellerde ekmek peşinde koşturduklarını dile getiren Mehmet Hanifi Çaplık, şöyle konuştu: "Memleketimizi seviyoruz. Ama ekmek davası ne yapalım. Allah devletimize milletimize zeval vermesin. Huzur olduktan sonra iş de ekmek de bulunuyor. Biz ekmeğimizi çıkarmak için alın teriyle, sabır içerisinde çalışıyoruz."
Mehmet Hanifi Çaplık, mangal kömürünün üretim aşamasını şöyle anlattı: Orman arazisinin izin verilen bölümünden odun kesilerek, çalışma başlatılıyor. Belli boylarda kesilen odunlar ortada 30 santimetre kadar boşluk bırakılarak 10-15 tona ulaşan kütle meydana getiriliyor. Bu kütleye torluk deniyor. Ortada bırakılan boşluk, ateş alacak şekilde yanıcı maddeyle doldurulduktan ve üzeri bölgeye özgü toprakla örtüldükten sonra buraya uzatılan fitil ateşleniyor. Odun, 7-10 gün arası için için yanarak kömüre
dönüşüyor. Bu arada üreticilerin bekleme dönemi başlıyor. Bir odun kömür olabilmesi için çuvala girinceye kadar birçok işleme tabi tutuluyor.