Boyacı Annenin Dramı
Şanlıurfa'da 50 yaşındaki 3 çocuklu bir anne, boya sandığını sırtına alarak erkek ayakkabısı boyuyor. Yoldan geçen erkekler ise ayakkabı boyayan kadını hayretler içerisinde izliyor.

çalışamıyor . O çalışamadığı için ben çalışmak zorundayım ve onun için ben ayakkabı boyamak zorundayım . 10 gündür gelip ayakkabı boyuyorum . 3 çocuğum var hepside küçük . İki çocuğum evde diğeri yanımda geziyor . Kimsemiz yok , sadece Allah ' ımız var . Kocam ayakkabı boyacılığı yapıyordu . O da şuan hasta dışarı çıkamıyor . Onun yerine ben geliyorum ayakkabı boyuyorum . Kocamın ne bir maaşı var , ne bir geliri var , hiç bir şeyi yok . Şuan geçimimizi sadece ayakkabı boyayarak sağlıyoruz , bunu da yapmazsak aç
kalırız . Oturduğumuz ev kira , elektrik parası , su parası derken , elde avuçta bir şey kalmıyor . Akşama kadar ancak 5 TL kazandım . Ben bu 5 TL ile kira parası mı vereyim , elektrik parası mı vereyim , su parası mı vereyim , yoksa karnımızı mı doyuralım . Komşularımız bize yardım etmese aç kalırız . Yetkililerden yardım istiyorum . Hangi yetkililere gittiysem bana diyor ' senin kocan var ' diyorlar . Gelsinler bir kocamın halini görsünler . Bu koca mıdır? , kocam babam yaşında . Siz bile kocamı görseniz , ' bu mu kocanız '
dersiniz . Buradan geçen erkekler bana hayretle bakıyorlar . ' Bir kadın erkek ayakkabı boyuyor ' diye konuşuyorlar . Şuan kocam hasta , kızım hasta , doktora gidiyoruz para yok ki , gidip eczanede ilaç alalım . Mecbur kaldım geldim ayakkabı boyamaya , ne yapayım . Sabah kahvaltı yapmak için üzerimde 5 TL vardı . Onunla da çay ve şeker aldım . Gittim her birinden biraz biraz , aldım ki sabah kahvaltısı yapalım . Yetkililerin yardımını bekliyorum " dedi .
