Diyaliz Hastasının Gönüllü Bakıcıları
Çankırı merkeze bağlı Alaçat köyünde yalnız yaşayan böbrek hastası, köylülerin ilgisi ve desteğiyle hayata tutunmaya çalışıyor.
Annesi ve babasının vefat etmesi nedeniyle yaklaşık 5 yıldır yalnız yaşayan diyaliz hastası Musa Keskin (25), herhangi bir işte çalışamadığından devletin ve hayırseverlerin desteğiyle hayat mücadelesi veriyor.
Harap bir evde kira ödemeden ikamet eden ve rahatsızlığı yaklaşık 11 yıldır süren Keskin, özellikle diyaliz cihazına bağlandığı günlerde köy sakinlerinin gönüllü hasta bakıcılığı yapmasıyla ihtiyaçlarını gidermeye çalışıyor.
Keskin, AA muhabirine yaptığı açıklamada, devletin her ay verdiği 300 liranın yanı sıra hayırseverlerin yardımıyla yaşam mücadelesi verdiğini söyledi.
Haftada 3 gün, köyden 35 kilometre uzaklığındaki il merkezine gidip diyaliz cihazına bağlandığını belirten Keskin, "Ailemden kalan hiçbir mal, mülk yok. Bana sadece köylülerim destek oluyor. Bu hastalık, bir fakirin içinden çıkacağı gibi değil. Çok zor durumdayım" dedi.
Köylülerin gönüllü hasta bakıcılığı sayesinde hayata tutunmaya çalıştığını vurgulayan Keskin, çoğu zaman evinde yemeğini bile pişirebilecek durumda olmadığını ifade etti.
- En büyük hayali, bir statta Beşiktaş'ın maçını seyretmek
Büyük zorluklarla karşılaştığına değinen Keskin, şöyle konuştu:
"Mağdur durumdayım. Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan'dan yardım istiyorum. Maddi imkansızlıklar nedeniyle tedavimi devam ettirmekte de zorlanıyorum. Diyalizden çıkınca çok kötü oluyorum. Çankırı'dan köyümün mesafesi de çok uzak. Bu yolculuk beni çok yoruyor. Bazı zamanlar diyalizden çıktığım zaman yemeğimi hazırlayamayacak durumda oluyorum. Köylülerimiz bana yardımcı oluyor, ihtiyaçlarımı gidermeye çalışıyor ama bunun sonu yok."
Keskin, en büyük hayalinin, bir statta Beşiktaş'ın maçını izlemek olduğunu sözlerine ekledi.
Köy sakinlerinden İsmail Körosmanoğlu ise Alaçat'ta Musa Keskin'e bakacak yakını olmadığını anlattı.
Ona ellerinden geldiğince destek olmaya çalıştıklarını dile getiren Körosmanoğlu, "Yaşadığı evde hasta bir insanın barınması zor. Bu gencimize sahip çıkılması gerekiyor" ifadesini kullandı.
Harap bir evde kira ödemeden ikamet eden ve rahatsızlığı yaklaşık 11 yıldır süren Keskin, özellikle diyaliz cihazına bağlandığı günlerde köy sakinlerinin gönüllü hasta bakıcılığı yapmasıyla ihtiyaçlarını gidermeye çalışıyor.
Keskin, AA muhabirine yaptığı açıklamada, devletin her ay verdiği 300 liranın yanı sıra hayırseverlerin yardımıyla yaşam mücadelesi verdiğini söyledi.
Haftada 3 gün, köyden 35 kilometre uzaklığındaki il merkezine gidip diyaliz cihazına bağlandığını belirten Keskin, "Ailemden kalan hiçbir mal, mülk yok. Bana sadece köylülerim destek oluyor. Bu hastalık, bir fakirin içinden çıkacağı gibi değil. Çok zor durumdayım" dedi.
Köylülerin gönüllü hasta bakıcılığı sayesinde hayata tutunmaya çalıştığını vurgulayan Keskin, çoğu zaman evinde yemeğini bile pişirebilecek durumda olmadığını ifade etti.
- En büyük hayali, bir statta Beşiktaş'ın maçını seyretmek
Büyük zorluklarla karşılaştığına değinen Keskin, şöyle konuştu:
"Mağdur durumdayım. Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan'dan yardım istiyorum. Maddi imkansızlıklar nedeniyle tedavimi devam ettirmekte de zorlanıyorum. Diyalizden çıkınca çok kötü oluyorum. Çankırı'dan köyümün mesafesi de çok uzak. Bu yolculuk beni çok yoruyor. Bazı zamanlar diyalizden çıktığım zaman yemeğimi hazırlayamayacak durumda oluyorum. Köylülerimiz bana yardımcı oluyor, ihtiyaçlarımı gidermeye çalışıyor ama bunun sonu yok."
Keskin, en büyük hayalinin, bir statta Beşiktaş'ın maçını izlemek olduğunu sözlerine ekledi.
Köy sakinlerinden İsmail Körosmanoğlu ise Alaçat'ta Musa Keskin'e bakacak yakını olmadığını anlattı.
Ona ellerinden geldiğince destek olmaya çalıştıklarını dile getiren Körosmanoğlu, "Yaşadığı evde hasta bir insanın barınması zor. Bu gencimize sahip çıkılması gerekiyor" ifadesini kullandı.