Nebiha Teyze, Suriyeli Ailenin Gülen Yüzü Oldu
İzmir'de, emekli maaşıyla geçinen ve yalnız yaşadığı evinin karşısındaki boş binaya sığınan 3 çocuklu Suriyeli aileye battaniye ve yorgan veren, yemeğini paylaşan 70 yaşındaki Nebiha Acar, hayırseverliğiyle örnek oldu Acar: 'Bir öğün yemekten 20 kişi doyar. Gönül zengin olsun. Muhtaca yardım etmedikten sonra ne faydası var. Şimdi çocuklar geliyorlar bana hatırımı soruyorlar. Bundan güzel şey olur mu' Suriyeli Abed: 'Bize yardım elini uzatınca hayatımız bir anda değişti. Zor durumda kaldığımızda onun da evinde uyumadığından, bizi düşündüğünden eminim'
EFSUN YILMAZ - İzmir'de, eşinden kalan 600 lira emekli maaşıyla geçinen 70 yaşındaki Nebiha Acar, zor şartlarda yaşamaya çalışan Suriyeli aileyle eşyalarını ve ekmeğini paylaşıyor.
Konak ilçesinin dar sokaklı Çimentepe Mahallesi'ndeki evinde yalnız yaşayan 70 yaşındaki Nebiha Acar ile ülkesindeki çatışmalardan kaçarak 5 kişilik ailesiyle Suriye'nin Haseke kentinden Türkiye'ye sığınan Hashemi ailesi arasında herkese örnek olacak nitelikte dostluk bağı kuruldu.
Bir akşam, evinin karşısındaki boş binaya sığınan birilerini fark eden Acar, iç savaştan ve Avrupa'da daha iyi bir yaşam hayaliyle geldikleri İzmir'de göçmen kaçakçıları tarafından yarı yolda bırakılan 3 çocuklu Suriyeli ailenin kapısını çaldı. Eşinden kalan 600 lira maaşla geçinmeye çalışan Acar, soğuk havada üşüyen Suriyeli aileye hemen onları ısıtacak yatak ve battaniye verdi.
Daha sonraki günlerde Suriyeli aileye yemek vermeye başlayan hayırsever kadın, çocuklarından aldığı bazı ev eşyalarını da sığınmacılara ulaştırdı.
Geçim sıkıntısı çekmesine karşın Suriyeli komşusuyla ekmeğini paylaşan Nebiha Acar, Hashemi ailesinin Türkiye'deki 'annesi' ve 'gülen yüzü' oldu.
Nebiha Acar, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 25 yıl önce yaşamını yitiren eşinden kalan emekli maaşıyla yaşamını sürdürdüğünü söyledi.
- 'Utanarak kapılarını çaldım'
Suriyeli kimya mühendisi Ammar Hashemi, öğretmen eşi Fadela Abed ile çocukları Obedallah (14), Muhammad (12) ve Sara'yı (7) evinin karşısındaki binaya girerken gördüğünü anlatan Acar, 'Geldiklerinde geceydi ve onlar için birşeyler yapmak gerektiğini hissettim. Uyuyamadım, sıcak yatağım bana dar gelmeye başladı. Utanarak gelip kapılarını çaldığımda evde yataklarının olmadığını gördüm. Sonra onlara battaniye ve yatak verdim.' dedi.
Bir gün sonra kızı ve gelininden de ev eşyası temin ettiğini anlatan Acar, gününün büyük bölümünü Suriyeli aileyle geçirdiğini dile getirdi.
Suriyeli komşularıyla 'aile' gibi olduklarını vurgulayan Acar, 'Kendilerine yemek de veriyorum. Bir öğün yemekten 20 kişi doyar. Gönül zengin olsun. Muhtaca yardım etmedikten sonra ne faydası var. Şimdi çocuklar geliyorlar bana hatırımı soruyorlar. Bundan güzel şey olur mu? Çocuklar ilk günden sokağa çıksın, oyun oynasın ve bizlere karışsın istedim çünkü ben onları kendi evlatlarım gibi görüyorum. ' şeklinde konuştu.
Fadela Abed de Türkiye'ye ilk geldiklerinde sevdiklerinden ayrı düştükleri için mutsuz olduklarını ancak kendilerine destek olan Nebiha teyzenin yüzlerini güldürdüğünü söyledi.
Çok iyi bir insanla karşılaştıkları için Allah'a şükrettiklerini de anlatan Abed, 'Kendisi bize anne şefkatiyle yaklaşıyor. Türkiye'de bir annem olduğu için çok mutluyum. Bize yardım elini uzatınca hayatımız bir anda değişti. Zor durumda kaldığımızda onun da evinde uyumadığından, bizi düşündüğünden eminim.' ifadelerini kullandı.
Ailenin 7 yaşındaki kızı Sara da 70 yaşındaki komşularını 'çok iyi biri' olarak gördüğünü söyledi.
Kaynak: AA
Konak ilçesinin dar sokaklı Çimentepe Mahallesi'ndeki evinde yalnız yaşayan 70 yaşındaki Nebiha Acar ile ülkesindeki çatışmalardan kaçarak 5 kişilik ailesiyle Suriye'nin Haseke kentinden Türkiye'ye sığınan Hashemi ailesi arasında herkese örnek olacak nitelikte dostluk bağı kuruldu.
Bir akşam, evinin karşısındaki boş binaya sığınan birilerini fark eden Acar, iç savaştan ve Avrupa'da daha iyi bir yaşam hayaliyle geldikleri İzmir'de göçmen kaçakçıları tarafından yarı yolda bırakılan 3 çocuklu Suriyeli ailenin kapısını çaldı. Eşinden kalan 600 lira maaşla geçinmeye çalışan Acar, soğuk havada üşüyen Suriyeli aileye hemen onları ısıtacak yatak ve battaniye verdi.
Daha sonraki günlerde Suriyeli aileye yemek vermeye başlayan hayırsever kadın, çocuklarından aldığı bazı ev eşyalarını da sığınmacılara ulaştırdı.
Geçim sıkıntısı çekmesine karşın Suriyeli komşusuyla ekmeğini paylaşan Nebiha Acar, Hashemi ailesinin Türkiye'deki 'annesi' ve 'gülen yüzü' oldu.
Nebiha Acar, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 25 yıl önce yaşamını yitiren eşinden kalan emekli maaşıyla yaşamını sürdürdüğünü söyledi.
- 'Utanarak kapılarını çaldım'
Suriyeli kimya mühendisi Ammar Hashemi, öğretmen eşi Fadela Abed ile çocukları Obedallah (14), Muhammad (12) ve Sara'yı (7) evinin karşısındaki binaya girerken gördüğünü anlatan Acar, 'Geldiklerinde geceydi ve onlar için birşeyler yapmak gerektiğini hissettim. Uyuyamadım, sıcak yatağım bana dar gelmeye başladı. Utanarak gelip kapılarını çaldığımda evde yataklarının olmadığını gördüm. Sonra onlara battaniye ve yatak verdim.' dedi.
Bir gün sonra kızı ve gelininden de ev eşyası temin ettiğini anlatan Acar, gününün büyük bölümünü Suriyeli aileyle geçirdiğini dile getirdi.
Suriyeli komşularıyla 'aile' gibi olduklarını vurgulayan Acar, 'Kendilerine yemek de veriyorum. Bir öğün yemekten 20 kişi doyar. Gönül zengin olsun. Muhtaca yardım etmedikten sonra ne faydası var. Şimdi çocuklar geliyorlar bana hatırımı soruyorlar. Bundan güzel şey olur mu? Çocuklar ilk günden sokağa çıksın, oyun oynasın ve bizlere karışsın istedim çünkü ben onları kendi evlatlarım gibi görüyorum. ' şeklinde konuştu.
Fadela Abed de Türkiye'ye ilk geldiklerinde sevdiklerinden ayrı düştükleri için mutsuz olduklarını ancak kendilerine destek olan Nebiha teyzenin yüzlerini güldürdüğünü söyledi.
Çok iyi bir insanla karşılaştıkları için Allah'a şükrettiklerini de anlatan Abed, 'Kendisi bize anne şefkatiyle yaklaşıyor. Türkiye'de bir annem olduğu için çok mutluyum. Bize yardım elini uzatınca hayatımız bir anda değişti. Zor durumda kaldığımızda onun da evinde uyumadığından, bizi düşündüğünden eminim.' ifadelerini kullandı.
Ailenin 7 yaşındaki kızı Sara da 70 yaşındaki komşularını 'çok iyi biri' olarak gördüğünü söyledi.