15 Temmuz'da Halki Taksim'e Tasiyan Serife Boz Açiklamasi 'Hiç Ölüm Aklima Gelmedi, Korkmadim'

Fetullahçi Terör Örgütü tarafindan 15 Temmuz 2016 gecesinde düzenlenen darbe girisimi esnasinda 250 kisi sehit olurken yüzlerce vatandas da yaralanarak gazi olmustu. Hain darbe girisimi sirasinda Serife Boz, hafriyat kamyonuyla Taksim’e insan tasidi. Vatandaslarla seyir halindeyken çekilen görüntüsüyle Türkiye’nin gündemine oturan Serife Boz, o geceyi yeniden yasayarak Ihlas Haber Ajansi’na anlatti.

“Hiç ölüm aklimiza gelmedi, korkmadim”

15 Temmuz gecesinde vatanini seven herkesin sokaga çiktigini ve bir daha olsa bir daha gidecegini dile getiren Serife Boz, “Çok heyecanlandim ve tekbirlerle asagiya indim. O gece çocuklarim ile yürüyerek gittik. Ondan sonra geri döndük. Bir sonraki sabah kamyonu aldik götürdük. Kamyonu götürürken tekbirler getirdik. Kamyon ile hafriyat hiç çekmemistim. Fakat o gece Rabbimin bir takdiriydi. Tekbirlerle, çolugumu çocugumu alarak Taksim’e gittim. ‘Vatan sevgisi imandandir’ diyorum. 7’den 70’e vatanini milletini seven herkes oraya gitti. Bir daha olsa bir daha giderdim. Çünkü vatan bizim evimiz. Bu vatan olmasa nerede yasayacagiz. Ne güzel özgürce yasiyoruz. O heyecanla tekbirler ile oraya gittik. Yanimda oglum, torunlarim, karsi komsum vardi. Aklima hiçbir sey gelmedi. Herkes bana bu bayrak ve vatan için oraya gittim diye ‘Allah razi olsun’ dedi.

Eger ben kosup gitmeseydim vatanima hainlik etmis olurdum. Allah razi olsun herkes yanima gelip beni tebrik ediyor. Biz vatan için canini verebilecek insaniz. Bedenleriyle savasti herkes o hainlerle. Bende oradaydim ve hiç ölüm aklimiza gelmedi, korkmadim” ifadelerini kullandi.

“Esim kamyon kullanmasini bilmiyor, kullanacagi hiç aklima gelmedi”

Esinin kamyon kullanacaginin hiç aklina gelmedigini söyleyen Senol Boz, “O gün esim bana seslendi. ‘Köprüde kalabalik var’ dedi.

Bende cuma günlerinin kalabalik oldugunu söyledim. O ise baska bir seyin oldugunu ifade edince kalkip televizyona baktim. Tanklar köprüyü kesmisti, darbe oldugunu anladim. Esime ben gidiyorum, sende çocuklari, torunlari topla al pesime gel dedim. Gece saat 03.00 -04.00’e kadar mücadele ettik. Benim çocugum tanka ilk çikanlardan biriydi. Sabah kadar mücadele ettik. Askerlerin gitmesini söyledik. ‘Asker kislaya’ dedik. Ikinci günü ben ise gitmedim. Baska bir yerdeydim. Esim kamyonla Taksim’e çikalim dedi.

Bende kalabalik oldugunu ve gidemeyecegimizi söyledim. Esim kamyon kullanmasini bilmiyor, kullanacagi hiç aklima gelmedi. Sonra ben Taksim’e baska vasita ile gittim. Bir baktim kamyonun üzerinde çocuklarim, torunlarimi, mahallenin insanini doldurmus. Buradan Taksim’e kamyonu sürmüs. Yanlarina gittim. Arabanin kapisini açarken polis geldi, izin vermedi. Abla bize emanet dedi.

Esimi, Taksim’de kamyonla görünce bir anda heyecanlim. Belki oglum getirmistir diye düsündüm. Sonra bakinca kamyonun üzerinde oglum, kizlarim, torunlarim bulunuyordu. Kapiyi açmaya gidince bir sey söyleyecektim polis, ‘abla bize emanet’ dedi” seklinde konustu.