Ayla Filminden Sonra O Detayi Fark Ettiler Açiklamasi Iste Ayla'nin Gün Yüzüne Çikmamis Fotograflari
Tekirdag’in Süleymanpasa ilçesinde yasayan 85 yasindaki Rezzan Ak, Koreli Ayla basta olmak üzere Koreli yetim çocuklari yetistiren ekipte yer alan Kore Gazisi Esi Ibrahim Ak’in anilarini paylasti. Paylasilan anilarda bir dönem ülkenin gündemine oturan Ayla’nin yeni fotograflari ortaya çikti.

Ayla’nin yeni fotograflari çikti
Ibrahim Çavus, savasta yetim kalan Koreli çocuklara sahip çikmak için kurulan yetimhaneyi yöneten ekibin arasinda yer almis. Ibrahim Çavus’un fotograflarinda, Astsubay Süleyman ile özdeslesen Ayla’nin da oldugu anilarda yerini aliyor. Fotograflarda Ayla’nin daha önce görülmemis fotograflari da yer aliyor. 2014 yilinda vefat eden Kore Gazisi Ibrahim Ak’in 85 yasindaki Esi Rezzan Ak, esinin Koreli çocuklarla olan yakinligini anlatti. Esinin Kore savasinda çektirdigi fotograflara bakarak hüzünlenen Rezzan Ak, esiyle anilari olan fotograflara da gözü gibi bakiyor. Rezzan Ak, Kore Gazisi esinin ayni zamanda fotograf çekmeye çok merakli oldugunu dile getirdi.
Ayla oldugunu filmden sonra ögrendiler
Rezzan Ak yaptigi açiklamada, “Ibrahim Ak’in esiyim. Esim 1953 senesinde gitti. 1954 senesinde Kore’den geldi. O zamanlara Kore’nin tamamen savastan çikmis derlenip toparlanmak istenen bir haldeydi. Ama savas devam ediyordu. Bunlar oraya gittigi zaman tabii ki kismen savasin içine gittiler. O zaman sonradan filminde ‘Ayla’ oldugunu anladigimiz çocuklarin resmi vardi. Savasta öksüz kalan çocuklar için bir yetimhane alani hazirlayip üniformalarini giydirip ve orada ilk ögrettikleri sarkida ‘Ankara Ankara güzel Ankara’ sarkisi. Onlari her gün ziyaret ediyorlar bakiyorlar. Onlarla resim çektiriyorlar yani bir baba sefkati ile onlara sarilip onlari mutlu ediyorlar. Tabii 1954 senesine geldikten sonra esimi 2014’te kaybettim” dedi.
Filmi görmeye ömrü yetmedi
Filmden sonra fotograflara tekrar baktiklarinda çok duygulandiklarini ifade eden Rezzan Ak, “Fakat hayatta olsaydi ‘Ayla’nin filmini görseydi. O anilara döner onlari bize izah ederdi. Bizler o filmi gördükten sonra bizler onun yasadiklarini, yasar sekline geldik. Esim Ayla’nin yaninda diz çökmüs resmini gördük. Onlari görünce biz çok duygulandik. Yapilan islerden çok çok mutlu olduk. Esim fotograf çekmeye çok merakliydi. Ilk Seul’e gidiyor. Seul’den fotograf makinesi aliyor. Nerede oldugu tarih ve o izahatlari veriyordu. Bize de kendisi getirdi. O resimleri. Resimleri albüm yapmis. Fakat seneler geçince Ayla’nin resimleri döküldü ama hepsi duruyor. 1 ay yol gittiler son zamanlarinda duygusal anlar yasadilar. Bunlar benim için çok degerlidir. Ben onlarin karsisinda saygiyla egilirim. Çünkü bir daha bulunamaz bunlar. Ayla’nin filmi olmadan onun Ayla oldugunu bilmiyorduk. Ama Ayla filmi olduktan sonra 2 tane resmi var o çocuklarin. O ikinci resimde Ayla olduguna inandik” diye konustu.
