Hosteslikten Hayvanciliga

Çocuklugunu, hayvancilikla ugrasan dedesinin çiftliginde geçiren Nurcan Kaplan, hayatinda radikal bir degisiklik yaparak hostesligi birakip hayvanciliga geçis yapti. Ailesiyle yurt disinda yasarken Türkiye’ye dönme karari alan Kaplan, bir süre Alman firmasinda tercümanlik yapti. Kaplan, 1994 yilinda gördügü gazete ilaninin ardindan hosteslik için basvuruda bulundu. Tam 10 yil Adnan Menderes Havalimaninda özel bir sirkette yer hostesligi yapan Kaplan, iki çocugunun dünyaya gelmesinin ardindan vardiyali sistemde zorlaninca meslegi birakti. 5 yil özel bir hayvancilik firmasinda isletme yöneticiligi görevinde bulunan Nurcan Kaplan, isi iyice ögrendikten sonra 2015 yilinda Torbali ilçesinde bir çiftlik satin aldi. Hayvanlardan sagdigi sütleri ilçedeki mandiralara satmaya baslayan Kaplan’in çiftliginde, 56 düvenin yani sira at ve esek de bulunuyor. Hayvanlarina isimleri ile seslenip onlari elleriyle besleyen Kaplan, hostes üniformasini çikarip giydigi çizmeleri ile traktör de kullaniyor.

Hostesligi birakti, çocukluk hayalini gerçeklestirdi

Hayvanlarla iç içe bir çocukluk geçirdigini belirten Kaplan, “Çiftçilik zaten ailemizde olan bir meslekti. Idealimde hep bir çiftligimin olmasi ve hayvancilikla ugrasmak vardi. Ancak bunu gerçeklestirememistim. Ailemle bir süre yurt disinda yasadiktan sonra Türkiye’ye geldim. Alman bir firmanin tercümanligini yaparken gazetede bir ilan gördüm ve hemen hosteslik için müracaat ettim. 10 yil hosteslik yaptim. Evlenip çocuklarim dünyaya geldikten sonra vardiyali çalismak çok zor geldi. Topraga geri dönmek istedim ve bir çiftlik satin aldim. Ardindan hayvanlarimi aldim. Zor ve mesakkatli bir süreçti. Kadin oldugum için baslarda zorlandim. Özel bankalardan kredi çekerek hayvanciliga basladim ama bu isi yapmaktan büyük mutluluk duyuyorum” diye konustu.



“Bakimli hostes”ten “çizmeli hayvanci”ya

Hosteslikten hayvanciliga geçis sürecinin de zorluklari oldugunu ifade eden Kaplan, “Seyahat edilirken tek tip kiyafetli, bakimli kadinlarla konusmanin her zaman bir albenisi vardir. Ben o bakimli oldugum durumdan ayagina çizmesini, kafasina sapkasini geçirmis makyajsiz bir duruma geçtim. Tabii ki zor. Bakimli ve sik kiyafetlerden sonra bu sekilde giyinmeyi kabullenmek de zordu. Halâ da saçim sari oldugu için aykiri görünüyorum. Yurt disindan hayvan gelirken limana gittigimde kimse benim gibi birinin oraya gidip hayvan tedarik edecegini, hayvanlari yükleyip tasiyacagini tahmin etmemisti. ‘Bu kadin neden buraya gelmis, besi danasi mi almaya gelmis?’ diye sasirmislardi ancak çok centilmence davranislarla da karsilastim. Bu konuda pozitif ayrimciligi da yasadim ancak ‘saçi uzun akli kisa’, ‘hayvandan anlamaz’ sözlerini de duydum. Ben aslinda çocuklugumdan beri hayvanlarin içindeydim. Küçükken hayvan sürmesini, kuzunun nasil beslendigini, inegin nasil sagildigini biliyordum” sözlerine yer verdi.

“Kadinlar bu islere girmekten korkmasin”

Pandemi nedeniyle sikintili günler geçirdiklerini, bazi hayvanlarin bu süreçte satmak durumunda kaldigini dile getiren Kaplan, “Pandemi sonrasinda pek çok sikinti yasadik ama bu is keyifli bir is. Zor, tatili olmayan ama duygusu olan bir is. Kadinlar bu islere girmekten korkmasin. Çünkü bu hayvanlar da bir anne. Biraz emekle harikalar isler yapabilirler” ifadelerini kullandi. Kaplan, kooperatiflerin ve damizlik birliklerinin hayvancilikla ugrasanlari desteklemesi gerektigini de sözlerine ekledi.