Muş'tan Devlet Desteğiyle 3 Kıtaya Pantolon İhraç Ediyorlar
Muş'ta üç kardeş, kendi sermayelerinin yanı sıra aldıkları devlet desteği ile kurdukları tekstil fabrikasında ürettikleri pantolonları Asya, Avrupa ve Afrika'daki ülkelere ihraç ediyor İşletmenin ortağı Çelik: 'Kapasitemizi artırarak yılda 500 bin pantolon üretmeyi hedefliyoruz. Muş bizim memleketimiz o yüzden buradaki yatırımımızı sürdürmek istiyoruz'
SABRİ YILDIRIM - Muş'ta üç kardeş, aldıkları devlet desteği ile kurdukları tekstil fabrikasında ürettikleri yazlık ve kışlık pantolonları birçok ülkeye ihraç ediyor.
Muş'tan İstanbul'a gittikten sonra burada 7 yıl tekstil sektöründe çalışan altı kardeş, memleketlerinde meslekleriyle ilgili fabrika kurmaya karar verdi.
Bir süre önce Muş'a dönen kardeşlerden Şaban, Yunus ve Hüseyin Çelik, kendi sermayelerinin yanı sıra Doğu Anadolu Kalkınma Ajansının (DAKA) sigorta prim, İŞ-KUR İl Müdürlüğünün 50 personel ve İl Özel İdaresinin eski TEKEL depolarındaki yer tahsisi desteği ile fabrika kurdu.
Yaklaşık 70 kişinin çalıştığı fabrikada yılda 150 bin yazlık ve kışlık pantolon üreten Çelik kardeşler, bu ürünlerin tamamını İran, Irak, Rusya, Libya, Suudi Arabistan, Sudan, Mısır, Tunus, Finlandiya ve Hollanda gibi ülkelere ihraç ediyor.
Şaban Çelik, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hem ülke ekonomisine hem de istihdama katkı sağlamaktan mutluluk duyduklarını söyledi.
- "Yılda 500 bin pantolon üretmeyi hedefliyoruz"
Amaçlarının, işlerini daha da geliştirmek olduğunu anlatan Çelik, "Kapasitemizi artırarak yılda 500 bin pantolon üretmeyi hedefliyoruz. Muş bizim memleketimiz o yüzden buradaki yatırımımızı sürdürmek istiyoruz." dedi.
İŞ-KUR tarafından fabrikada eğitici olarak görevlendirilen Remziye Sayılgan ise çalışan gençlerin büyük bölümünün kırsal kesimden geldiğini ifade etti.
Gençlerin fabrikada hem meslek öğrendiğini hem de İŞ-KUR'dan maaş aldığını belirten Sayılgan, şöyle konuştu:
"Burada gençlere teorik ve pratik eğitim veriyoruz. 6 aydan sonra ustalaşıyorlar. Firma sahibi de onları sigortalı çalıştıracak. Bu iş yerleri özellikle genç kızlarımız için çok faydalı. Burası olmasa evde ya çocuk bakacaklardı ya da erken evleneceklerdi. Şimdi burada hem ekmek parası kazanıyorlar hem de meslek öğreniyorlar."
Atölyede çalışan 4 çocuk annesi Nafiye Görtük de eşinin yıllar önce hayatını kaybettiğini anlatarak, "Çocuklarımı okutabilmek ve daha iyi şartlarda bakabilmek için bu işe girdim. Üç çocuğum lisede okuyor, biri üniversite sınavlarına hazırlanıyor. Bu iş olmasa şimdi evde oturuyor olacaktım." diye konuştu.
Kaynak: AA
Muş'tan İstanbul'a gittikten sonra burada 7 yıl tekstil sektöründe çalışan altı kardeş, memleketlerinde meslekleriyle ilgili fabrika kurmaya karar verdi.
Bir süre önce Muş'a dönen kardeşlerden Şaban, Yunus ve Hüseyin Çelik, kendi sermayelerinin yanı sıra Doğu Anadolu Kalkınma Ajansının (DAKA) sigorta prim, İŞ-KUR İl Müdürlüğünün 50 personel ve İl Özel İdaresinin eski TEKEL depolarındaki yer tahsisi desteği ile fabrika kurdu.
Yaklaşık 70 kişinin çalıştığı fabrikada yılda 150 bin yazlık ve kışlık pantolon üreten Çelik kardeşler, bu ürünlerin tamamını İran, Irak, Rusya, Libya, Suudi Arabistan, Sudan, Mısır, Tunus, Finlandiya ve Hollanda gibi ülkelere ihraç ediyor.
Şaban Çelik, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hem ülke ekonomisine hem de istihdama katkı sağlamaktan mutluluk duyduklarını söyledi.
- "Yılda 500 bin pantolon üretmeyi hedefliyoruz"
Amaçlarının, işlerini daha da geliştirmek olduğunu anlatan Çelik, "Kapasitemizi artırarak yılda 500 bin pantolon üretmeyi hedefliyoruz. Muş bizim memleketimiz o yüzden buradaki yatırımımızı sürdürmek istiyoruz." dedi.
İŞ-KUR tarafından fabrikada eğitici olarak görevlendirilen Remziye Sayılgan ise çalışan gençlerin büyük bölümünün kırsal kesimden geldiğini ifade etti.
Gençlerin fabrikada hem meslek öğrendiğini hem de İŞ-KUR'dan maaş aldığını belirten Sayılgan, şöyle konuştu:
"Burada gençlere teorik ve pratik eğitim veriyoruz. 6 aydan sonra ustalaşıyorlar. Firma sahibi de onları sigortalı çalıştıracak. Bu iş yerleri özellikle genç kızlarımız için çok faydalı. Burası olmasa evde ya çocuk bakacaklardı ya da erken evleneceklerdi. Şimdi burada hem ekmek parası kazanıyorlar hem de meslek öğreniyorlar."
Atölyede çalışan 4 çocuk annesi Nafiye Görtük de eşinin yıllar önce hayatını kaybettiğini anlatarak, "Çocuklarımı okutabilmek ve daha iyi şartlarda bakabilmek için bu işe girdim. Üç çocuğum lisede okuyor, biri üniversite sınavlarına hazırlanıyor. Bu iş olmasa şimdi evde oturuyor olacaktım." diye konuştu.