Yöresel Giysi Keşan Bitme Noktasına Geldi
Trabzon’un Çarşıbaşı ilçesi Keşan Dokumacılar Dernek Başkanı Abdullah Kul, Karadeniz kadının giysisi keşanın el tezgahlarından makinede dokunmasıyla birlikte bitme noktasına geldiğini belirtti.
Baba ve dede mesleği olan Keşan dokumacılığını çocukluğundan beri yaptığını Abdullah Kul, “O zamanlar keşan, Samsun’dan Rize’ye kadar önemli bir pazara sahipti. 1970 yılından sonra tekstildeki gelişmeler neticesinde Keşan dokumacılığı azalmaya ve talep görmemeye başladı.
Çarşıbaşı Kaymakamlığı tarafından Keşan ve Peştamal El Dokumacılığı’nın desteklenmesi ve geliştirilmesi amacıyla 1997-1998 yıllarında iki proje hazırlandı ve uygulandı. O zamanlar Keşan özellikle İlçeye bağlı bulunan Kavaklı köyünde ve çevre köyle de yapılıyordu. O yıllarda Keşan dokuma tezgâhlarımızın sayısı 10 ila 15 arasına kadar düşmüştü. 2000’li yıllarında Çarşıbaşı Kaymakamlarımızdan Şükrü Çakır ilçede keşan dokumacılığını köylere hizmet götürme birliği adı altında yaptığı çalışmalarla dokumacılığı üst seviyelere getirdi ve 200 dokuma tezgahına ulaştık” dedi.
KEŞANIN BİTME NEDENİ MAKİNEYE GEÇMESİYLE BAŞLADI
Kul, keşanın bitme noktasına gelmesi makineye geçmeyle birlikte olduğunu ifade ederek, “Keşan, bölgemizdeki bayanların hem yöresel hem de geleneksel olarak pazarda, bağda bahçede giydikleri giysidir. Bazı tezgâh sahibi arkadaşlarımız keşanı makinede dokuyalım düşüncesinden hareketle son iki yıl içinde ilçemize getirdikleri makinelerle işçiliği ucuza getirme hesabı yaptı. Böyle olunca kaliteden ve iplikten taviz verildi.
Yani keşana benzer ürünleri makinede dokumaya başladılar. Bu dokumacılık, alıcı anlamında karşılığını bulmadı. Esas olan el dokumacılığı makineye geçince işi kalitesi fark edildi. Keşanın bitme noktası makine ye geçmeyle birlikte oldu. Alıcı dibe vurdu. Makineye geçen tüm arkadaşlarımız şu an ekonomik çıkmazda. Keşan dokumacılığının değeri dibe vurdu” dedi.