Deprem Günü Kar Topu Oymalarina Izni Çikmadi, 8 Kisilik Aileden Bir O Kurtuldu

Kahramanmaras’in Elbistan ilçesinde babasi, annesi ve 5 kardesi ile ikamet ettikleri 5 katli apartmanin ilk depremde çökmesiyle enkaz altinda kalan Suriye uyruklu 16 yasindaki Selsebile Azezi, etraftaki vatandaslarin çabalariyla kisa sürede enkazdan sag olarak çikarildi. Azezi, Elbistan’da yapilan ilk müdahalenin ardindan Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tip Fakültesi Arastirma ve Uygulama Hastanesi’ne sevk edildi. Burada tedavisi süren Azezi, yasadigi korku dolu anlari anlatti. Deprem gecesi kar yagdigini ve kardesleriyle birlikte kar topu oynamak için annesine israr ettiklerini söyleyen Azezi, “Annem karla 2 saat oynamamiza izin verseydi böyle olmazdi, zaten hazirlanip asagiya inmemiz 2 saat sürerdi. Annem de kar topu oynamayi sever ama o an neden izin vermedi hala aklim almiyor. O an izin verseydi belki depreme disarida yakalanirdik ve kaçardik” dedi.



“Ben çok israr etmeme ragmen yok dedi”

Selsebile Azezi, çok israr etmesine ragmen annesinin izin vermediginden bahsederek, “O gece kar yagmisti ve ben anneme disarida oynayalim demistim. Saat 02.00 civariydi ve annem izin vermedi. Ben çok israr etmeme ragmen yok dedi ve yattik. Annem bagirmaya basladi, ben annemle babam tartisiyor sandim ve kalkmadim. Daha sonra diger kardeslerim de bagirmaya basladi ve ben de kalktim. Petegin yanina geçip kafami korudum yasam üçgeni olmasi için. Binanin yan yattigini hissettim ve çöktü. Bina 5 katliydi ve biz en üst katta oturuyorduk. Ranza, duvar ve evin çatisi üzerime yikildi. Orada olusan bosluktan beni çikardilar. Ben soka girmistim. Ailem etraftakilerden yardim istiyordu, ben de onlari duyunca bagirmaya basladim. Ben enkazdan gözüküyordum ve kisa sürede çikardilar beni. Beni en çok üzen ve etkileyen sey beni çikardiklari zaman ayaklarimin kirik olacagini hiç düsünmezdim, kalkamayacagimi düsünmezdim. Beni çikardiktan sonra bir kisi ayaklarimi kardiracakti ve ben ayagimin katlandigini görünce çok kötü oldum. O görüntü beni benden aldi. ‘Bunlar benim ayaklarim degil’ dedim” diye konustu.



“Izin verseydi belki depreme disarida yakalanirdik ve kaçardik”

Azezi, “Enkazin altinda beni kurtarmayacaklarini düsündüm. O an biraz dumanliydi ve ben öldügümü sandim. Daha önce hiç deprem yasamadim ve Elbistan’da deprem olacagini söylemediler. Allaha ‘Ben ölürüm ama kardeslerime bir sey olmasin, onlar benden daha önemli’ falan dedim. Deprem aninda ilk aklima kardeslerim geldi, ben kardeslerimi çok seviyorum ve onlar olmadan olmaz. Ailem olmadan hayat sürmez. Elbistan’da enkazdan ilk çikartilan bendim, Elbistan’da ilk depremzede benim. Annem karla 2 saat oynamamiza izin verseydi böyle olmazdi, zaten hazirlanip asagiya inmemiz 2 saat sürerdi. Annem de kar topu oynamayi sever ama o an nenden izin vermedi hala aklim almiyor. O an izin verseydi belki depreme disarida yakalanirdik ve kaçardik” dedi.