Üsküdar'da Parktaki Kible Tasini Görenler, Mezar Tasi Sanip Sasiriyor

Üsküdar’da Selimiye Parki’nin içerisinde bulunan 1823 yilinda Haci Mustafa Aga tarafindan vakfedilen Mustafa Aga Namazgahi, diger adiyla Selimiye Namazgahi kible tasini gören bazi vatandaslar mezar tasi zannediyor. Kimi vatandaslar tasin varligindan haberdar degilken, kible tasini mezar tasi zanneden vatandaslar ise bu tasin park içerisinde olmasi sebebiyle saskinlik yasiyor. Kimi vatandaslar da park içerisinde yesilliklerin arasinda bulunan tasin yaninda ailesi ve arkadaslariyla oturup sohbet ediyor.

Kent arastirmacisi Berk Erkent, "Üsküdar Istanbul’un en tarihi ilçelerinden birisi. Selimiye de bu ilçenin en tarihi semtlerinden birisi. Arkamizda tarihi bir namazgahtan bugüne ulasan tek iz olan bir kible tasi duruyor. Çogu insanin farkinda olmadigi, farkinda olanlarin da mezar tasi zannettigi bir tarihi tas bu. Sahsen ben kendim de geçtigimiz aylarda buradan geçerken gördüm. Hatta ben de ilk basta mezar tasi oldugunu düsündüm. Daha sonra arastirinca özellikle Sinan Yilmaz’in Üsküdar kitabi çok detayli bilgi verir bu konu hakkinda. Bunun 1823 yilinda Sultan 2. Mahmut döneminde Haci Mustafa Aga tarafindan yaptirilan bir namazgaha ait kible tasi oldugu bilgisine ulastim. Namaz kilmak isteyen insanlarimiz burada bu tasin yönünden kibleyi tespit ederek ibadetlerini gerçeklestirebiliyorlardi. Istanbul’da 153 civarinda namazgah mevcuttu eskiden. Bugün bu namazgahlarin birçogu ne yazik ki yok. Bazilari da tipki bu örnekte oldugu gibi sadece bir kible tasi hatira olarak, iz olarak bugüne gelebilmis. Çesmeli namazgahlar var. Çesmeli namazgahlarda da çesmenin üzerinde namaz kilinirdi ve yine bir kible tasi olurdu onun bir kaç örnegi var Istanbul’da hala mevcut. Burasi su anda bulundugumuz Selimiye Parki. Haci Mustafa Aga namazgahiymis, eskiden namaz kilinan bir alanmis ve bu da bu tas da su anda tam 200 yillik tas. Haci Mustafa namazgahindan bugüne kalan tek iz. Eskiden bu alanda bir tane tarihi kuyu bir de su terazisi mevcutmus. Ne yazik ki ne su terazisi ne de kuyu günümüzde mevcut degil. Sadece geriye kalan tek iz 1823 tarihli bu kible tasi. Bunun korunmasi gerektigini düsünüyorum. Yanina hiç degilse küçük bir plaket, plaka konularak halkimiza ne oldugu anlatilabilir. Çünkü insanlar hakli olarak ne oldugunu bilmiyorlar. Insanlar bu konuda bilinçlendirilebilir ve korumasi saglanabilir. 200 yillik hepimize ait bir kültürel miras çünkü” dedi.

(Aykut Zor /IHA)