Hayata Tutunan Eymen Bebek Yaşamak İçin Yardım Eli Bekliyor
4 aylıkken geçirdiği ameliyat ile kalbindeki 3 delik kapatılan ve kalp kapakçığı değişen down sendromlu Eymen bebeğin ailesi, çocuklarının yaşaması için kendilerine uzanacak yardım elini bekliyor.
Gökhan ve Gülbahar Varol çiftinin çocukları olan down sendromlu 1 yaşındaki Eymen Bebek, 4 aylıkken İstanbul’da geçirdiği ameliyat ile kalbindeki 3 delik kapanmış ve kalp kapakçığı değişmişti. Geçirdiği zorlu operasyonun ardından hayata tutunmayı başaran Eymen bebek ve ailesi 8 ay önce memleketleri Kayseri’ye geldi. Baba Gökhan Varol, Kayseri’ye geldiklerinde yetkililer tarafından bir eve yerleştirildiklerini, 4 ay sonra kirayı ödeyemedikleri için ev sahibinin kendilerini evden kovduğunu söyledi.
Elinde olan tüm varlığını Eymen’in ameliyatı için harcadığını, bedensel ve psikolojik olarak rahatsız olduğu için çalışamadığını dile getiren baba Varol, bazı günler sokakta kalarak yaşam mücadelesi verdiklerini dile getirdi. Bebeğin ihtiyaçlarını hurdacılık yaparak karşılamaya çalıştıklarını ancak yeterli olmadığını belirten Varol, çocuğunun gülmesi için büyüklerden yardım eli uzanmasını beklediklerini söyledi.
“Gülemiyorum”
Baba Varol, Eymen bebeğin ameliyatından sonra yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
“Eymen bebek bundan 8 ay önce İstanbul’da kalp ameliyatı oldu. Tek operasyonda kalbinde 3 tane delik vardı, kapandı ve kalp kapakçığı değiştirildi. Toplamda göğsünde 700 dikiş var. Aynı zamanda oğlum down sendromu. Çok şükür Eymen’imiz kurtuldu, sağ olsun halkımız çok büyük destek verdi. Çok acı dolu günler yaşadık, bazı şeyler iz kaldı bizde. Psikoloji olarak çok yıkıldık. Annesi hem Eymen’e hem bana annelik yaptı. Şuanda Eymen 1 yaşına girdi. İstanbul’da ameliyat olduktan sonra Kayseri’ye geleli 8 ay oldu. Çalışamıyorum, çünkü elimi kaybettim. Sinirleri koptu 28 tane dikiş var. Bir babanın evladıyla yargılanmasını Allah kimseye yaşatmasın. Dışarı attılar; 20 gün dışarda kaldık, parkta arabanın içinde yattık. Ama birbirimizi bırakmadık. Eymen down sendromlu, ‘Bırakın ölsün’ dediler ama biz bırakmadık. O kadar çaresiz kaldım ki kendimi toparlayamadım. Devlet büyüklerimiz sağ olsun ilgilendiler, ev tuttular, ev eşyası gönderdiler. 4 ay kirayı verdiler. Elim 10 kiloyu kaldıramıyor, psikolojik olarak kendimi de toparlayamadım, 4 ay sonunda kirayı ödeyemedim. Ev sahibi dışarı attı. Haklılar, kirayı ödeyemedim. Çünkü Eymen’in ameliyatında elimizde olan ne varsa gitti. İnsan evladı için neyini vermez ki? Şu anda kendimizi toparlayamıyoruz, 4 aydır dışarıdayız. Gönüllü aileler var, bize onlar bakıyor Allah razı olsun. Şu an hurdacılık yapıyorum, eskileri topluyorum. Boş durmamaya çalışıyorum, çocuğun maması var, bezi var. Eskiden çalışıyordum, kuaför dükkanım vardı. Şuan gülemiyorum, mutlu olamıyorum.”
“Ne yapacağımızı bilmiyoruz”
Travma yaşadıklarını ve hala o travmadan çıkamadıklarını kaydeden anne Gülbahar Varol ise, Eymen bebeğin eğitimini, ilaçlarını ve günlük ihtiyaçlarını karşılayamadıklarını ne yapacaklarını bilemediklerini söyledi.
Gülbahar Varol, “Eymen 8 ay önce ameliyat oldu. O zaman travma yaşamıştık ve hala o travmadan çıkamadık. Şuan başkasının evinde kalıyoruz ve ne yapacağımızı hiç bilmiyoruz. Eymen’in ihtiyaçlarını karşılayamıyoruz, eşim hurdaya çıkıyor ama yetmiyor. Çocuğum down sendromlu, eğitim görmesi lazım. Eğitime gönderemiyorum, hastane için İstanbul’a gitmesi gerekiyor. Yok, gücüm yok. İlaçlarını da alıp veremiyorum. Büyüklerimizden yanımızda olmalarını istiyoruz” diye konuştu.
Kaynak: İHA
Elinde olan tüm varlığını Eymen’in ameliyatı için harcadığını, bedensel ve psikolojik olarak rahatsız olduğu için çalışamadığını dile getiren baba Varol, bazı günler sokakta kalarak yaşam mücadelesi verdiklerini dile getirdi. Bebeğin ihtiyaçlarını hurdacılık yaparak karşılamaya çalıştıklarını ancak yeterli olmadığını belirten Varol, çocuğunun gülmesi için büyüklerden yardım eli uzanmasını beklediklerini söyledi.
“Gülemiyorum”
Baba Varol, Eymen bebeğin ameliyatından sonra yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
“Eymen bebek bundan 8 ay önce İstanbul’da kalp ameliyatı oldu. Tek operasyonda kalbinde 3 tane delik vardı, kapandı ve kalp kapakçığı değiştirildi. Toplamda göğsünde 700 dikiş var. Aynı zamanda oğlum down sendromu. Çok şükür Eymen’imiz kurtuldu, sağ olsun halkımız çok büyük destek verdi. Çok acı dolu günler yaşadık, bazı şeyler iz kaldı bizde. Psikoloji olarak çok yıkıldık. Annesi hem Eymen’e hem bana annelik yaptı. Şuanda Eymen 1 yaşına girdi. İstanbul’da ameliyat olduktan sonra Kayseri’ye geleli 8 ay oldu. Çalışamıyorum, çünkü elimi kaybettim. Sinirleri koptu 28 tane dikiş var. Bir babanın evladıyla yargılanmasını Allah kimseye yaşatmasın. Dışarı attılar; 20 gün dışarda kaldık, parkta arabanın içinde yattık. Ama birbirimizi bırakmadık. Eymen down sendromlu, ‘Bırakın ölsün’ dediler ama biz bırakmadık. O kadar çaresiz kaldım ki kendimi toparlayamadım. Devlet büyüklerimiz sağ olsun ilgilendiler, ev tuttular, ev eşyası gönderdiler. 4 ay kirayı verdiler. Elim 10 kiloyu kaldıramıyor, psikolojik olarak kendimi de toparlayamadım, 4 ay sonunda kirayı ödeyemedim. Ev sahibi dışarı attı. Haklılar, kirayı ödeyemedim. Çünkü Eymen’in ameliyatında elimizde olan ne varsa gitti. İnsan evladı için neyini vermez ki? Şu anda kendimizi toparlayamıyoruz, 4 aydır dışarıdayız. Gönüllü aileler var, bize onlar bakıyor Allah razı olsun. Şu an hurdacılık yapıyorum, eskileri topluyorum. Boş durmamaya çalışıyorum, çocuğun maması var, bezi var. Eskiden çalışıyordum, kuaför dükkanım vardı. Şuan gülemiyorum, mutlu olamıyorum.”
“Ne yapacağımızı bilmiyoruz”
Travma yaşadıklarını ve hala o travmadan çıkamadıklarını kaydeden anne Gülbahar Varol ise, Eymen bebeğin eğitimini, ilaçlarını ve günlük ihtiyaçlarını karşılayamadıklarını ne yapacaklarını bilemediklerini söyledi.
Gülbahar Varol, “Eymen 8 ay önce ameliyat oldu. O zaman travma yaşamıştık ve hala o travmadan çıkamadık. Şuan başkasının evinde kalıyoruz ve ne yapacağımızı hiç bilmiyoruz. Eymen’in ihtiyaçlarını karşılayamıyoruz, eşim hurdaya çıkıyor ama yetmiyor. Çocuğum down sendromlu, eğitim görmesi lazım. Eğitime gönderemiyorum, hastane için İstanbul’a gitmesi gerekiyor. Yok, gücüm yok. İlaçlarını da alıp veremiyorum. Büyüklerimizden yanımızda olmalarını istiyoruz” diye konuştu.