'Ayrıldığımız Anı Unutamıyorum'
Potoçari'de 11 Temmuz'da düzenlenecek cenaze töreninde toprağa verilecek 175 soykırım kurbanının en küçüğü olan Senad Beganoviç'in ağabeyi Mensur Beganoviç, kardeşini son kez gördüğü anı aklından çıkaramadığını söyledi.
Küçük kardeşi Senad'ın diğer tüm soykırım kurbanlarıyla birlikte, savaş döneminde BM bünyesindeki Hollandalı askerlerin üs olarak kullandığı eski akümülatör fabrikasına konan tabutunun başına gelen Mensur, son yolculuğa uğurlamadan önce kardeşine veda etti.
Mensur Beganoviç, AA'ya yaptığı açıklamada, öldürüldüğünde sadece 14 yaşında olan kardeşi Senad'ı son kez gördüğü anı unutamadığını söyledi.
"Ayrıldığımız anı hiçbir zaman unutamam" diyen Mensur, "Suyunu bana verdi. Ben de kendisinde kalmasını, onun suya daha fazla ihtiyacı olduğunu söyledim" diye konuştu.
Mensur Beganoviç, küçük kardeşinin babalarıyla birlikte, hayatta kalma umuduyla Srebrenitsa'dan kaçan ve ölüm yolunu kullanarak Boşnaklar'ın kontrolündeki Tuzla'ya ulaşmak için ölüm yürüyüşüne çıktıklarını, ancak Tuzla'ya hiçbir zaman varamadıklarını söyledi.
Babalarını 2003 yılında defnettiklerini söyleyen Mensur, kendisinin de diğer kardeşi ile birlikte farklı bir orman yolundan Tuzla'ya kaçtıklarını ve hayatta kalmayı başardıklarını anlattı.
Küçük kardeşi Senad'ın son derece başarılı bir öğrenci ve örnek bir evlat olduğunu anlatan Mensur, ''O en küçüğümüzdü. Hepimiz onu seviyorduk. Babam onunla birlikte ölüm yoluna çıktı, çünkü onu kimseye emanet etmek istemedi'' diye konuştu.
- İki oğlunu defnedecek
Srebrenitsa'daki soykırımda öldürülen iki oğlunu 11 Temmuz'daki cenaze töreninde toprağa verecek Hasiba Salkiç de eski akümülatör fabrikasına konulan oğullarının tabutları başında gözyaşı döktü.
Oğulları Ömer ve Refik'in 19 yıl aradan sonra defnedeceğini söyleyen Salkiç, acılarının tazelendiğini kaydetti.
Öldürüldüklerinde Ömer'in 25, Refik'in ise 20 yaşında olduğunu aktaran acılı anne, onları son gördüğü anı unutamadığını söyledi.
Salkiç, ''Onlar ölüm yolundan Tuzla'ya ben de Potoçari'deki güvenli bölgeye hareket ettik. Evimizin önünde vedalaştık. Onlara sırt çantalarına koymaları için biraz ekmek ve yiyecek verdim. Sonra ayrıldık. Annemle birlikte Potoçari'ye gittik. O günden sonra bir daha onları göremedim. Cesetlerine ise geçen yıl mart ayında ulaştım. Bedenleri tüm değildi. Biraz bekledim. Umutlar tükenince onları defnetmek istedim'' diye konuştu.
Potoçari'de 11 Temmuz'da düzenlenecek törende defnedilecek 175 kurbanın en küçüğü öldürüldüğünde 14 yaşında olan Senad Beganoviç, en yaşlısı ise 79 yaşındaki Hurem Begoviç olacak. Senad Beganoviç'in yanı sıra öldürüldüklerinde 18 yaşından küçük 14 kurban daha cuma günü toprağa verilecek.
Bu yılki cenaze töreninde ayrıca, Dahmo (1968), Hamdiya (1959) ve Sulyo (1975) Deliç kardeşler ve Selman Suleymanoviç (1937) ile iki oğlu, Yakub (1976) ve Muyo (1978) de toprağa verilecek.
Potoçari Anıt Mezarlığı'nda defnedilen soykırım kurbanlarının sayısı da cuma günkü törenin ardından 6 bin 241'e yükselecek.
- Srebrenitsa'da ne oldu?
Bosna'daki savaş sırasında, BM'nin güvenli bölge ilan ettiği Srebrenitsa, 11 Temmuz 1995'te Ratko Miladiç'e bağlı Sırp birlikleri tarafından işgal edildi. İşgal üzerine BM bünyesindeki Hollandalı askerlere sığınan sivil Boşnaklar, Sırplar'a teslim edildi.
Otobüs ve kamyonlara bindirilen Boşnaklar'dan 8 bin 372'si götürüldükleri ormanlık alanlarda, fabrikalarda, depolarda hunharca katledildi. Katledilenlerin cenazeleri, ülkedeki çeşitli toplu mezarlara gömüldü.
Soykırımda katledilenlerin bir kısmının cesedine ise bugüne kadar hala ulaşılamadı.
Kaynak: AA
Mensur Beganoviç, AA'ya yaptığı açıklamada, öldürüldüğünde sadece 14 yaşında olan kardeşi Senad'ı son kez gördüğü anı unutamadığını söyledi.
"Ayrıldığımız anı hiçbir zaman unutamam" diyen Mensur, "Suyunu bana verdi. Ben de kendisinde kalmasını, onun suya daha fazla ihtiyacı olduğunu söyledim" diye konuştu.
Mensur Beganoviç, küçük kardeşinin babalarıyla birlikte, hayatta kalma umuduyla Srebrenitsa'dan kaçan ve ölüm yolunu kullanarak Boşnaklar'ın kontrolündeki Tuzla'ya ulaşmak için ölüm yürüyüşüne çıktıklarını, ancak Tuzla'ya hiçbir zaman varamadıklarını söyledi.
Babalarını 2003 yılında defnettiklerini söyleyen Mensur, kendisinin de diğer kardeşi ile birlikte farklı bir orman yolundan Tuzla'ya kaçtıklarını ve hayatta kalmayı başardıklarını anlattı.
Küçük kardeşi Senad'ın son derece başarılı bir öğrenci ve örnek bir evlat olduğunu anlatan Mensur, ''O en küçüğümüzdü. Hepimiz onu seviyorduk. Babam onunla birlikte ölüm yoluna çıktı, çünkü onu kimseye emanet etmek istemedi'' diye konuştu.
- İki oğlunu defnedecek
Srebrenitsa'daki soykırımda öldürülen iki oğlunu 11 Temmuz'daki cenaze töreninde toprağa verecek Hasiba Salkiç de eski akümülatör fabrikasına konulan oğullarının tabutları başında gözyaşı döktü.
Oğulları Ömer ve Refik'in 19 yıl aradan sonra defnedeceğini söyleyen Salkiç, acılarının tazelendiğini kaydetti.
Öldürüldüklerinde Ömer'in 25, Refik'in ise 20 yaşında olduğunu aktaran acılı anne, onları son gördüğü anı unutamadığını söyledi.
Salkiç, ''Onlar ölüm yolundan Tuzla'ya ben de Potoçari'deki güvenli bölgeye hareket ettik. Evimizin önünde vedalaştık. Onlara sırt çantalarına koymaları için biraz ekmek ve yiyecek verdim. Sonra ayrıldık. Annemle birlikte Potoçari'ye gittik. O günden sonra bir daha onları göremedim. Cesetlerine ise geçen yıl mart ayında ulaştım. Bedenleri tüm değildi. Biraz bekledim. Umutlar tükenince onları defnetmek istedim'' diye konuştu.
Potoçari'de 11 Temmuz'da düzenlenecek törende defnedilecek 175 kurbanın en küçüğü öldürüldüğünde 14 yaşında olan Senad Beganoviç, en yaşlısı ise 79 yaşındaki Hurem Begoviç olacak. Senad Beganoviç'in yanı sıra öldürüldüklerinde 18 yaşından küçük 14 kurban daha cuma günü toprağa verilecek.
Bu yılki cenaze töreninde ayrıca, Dahmo (1968), Hamdiya (1959) ve Sulyo (1975) Deliç kardeşler ve Selman Suleymanoviç (1937) ile iki oğlu, Yakub (1976) ve Muyo (1978) de toprağa verilecek.
Potoçari Anıt Mezarlığı'nda defnedilen soykırım kurbanlarının sayısı da cuma günkü törenin ardından 6 bin 241'e yükselecek.
- Srebrenitsa'da ne oldu?
Bosna'daki savaş sırasında, BM'nin güvenli bölge ilan ettiği Srebrenitsa, 11 Temmuz 1995'te Ratko Miladiç'e bağlı Sırp birlikleri tarafından işgal edildi. İşgal üzerine BM bünyesindeki Hollandalı askerlere sığınan sivil Boşnaklar, Sırplar'a teslim edildi.
Otobüs ve kamyonlara bindirilen Boşnaklar'dan 8 bin 372'si götürüldükleri ormanlık alanlarda, fabrikalarda, depolarda hunharca katledildi. Katledilenlerin cenazeleri, ülkedeki çeşitli toplu mezarlara gömüldü.
Soykırımda katledilenlerin bir kısmının cesedine ise bugüne kadar hala ulaşılamadı.