Prof. Dr. Alıcı Açıklaması

Erzincan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Mustafa Alıcı dinler tarihi açısından Hazreti Peygamberi ele alan konuşmasında, İslam Dininde peygamber anlayışı ve diğer dinlerden farklılıklarını anlattı. Alıcı, İnsanların kutsiyet atfetme düşünce ve inanışları doğrultusunda ona ait eşyalara ve unsurlara kutsiyet atfettiğini; dini gönderenin Allah olduğunu ama onu bir peygamber eliyle kurduğunu; bu nedenle peygamberlere din kurucusu denildiğini izah etti. Prof. Dr. Mustafa Alıcı “Dinler Tarihi boyunca din kurucularına teolojik yaklaşımlara göre mukaddeslik atfedilmiştir. Yine bazı inanışlarda kutsallık o dinin kurucularının bedenindedir. Budanın saçlarına bu yüzden tapınılır. Zerdüştlükte Zerdüşt’ün nefesi (Avura Mazdi) kutsaldır.” diyerek, İslam yaklaşımının dinler tarihi anlayışıyla örtüştüğünü belirtti.

İslam’ın yaklaşımına göre bir dini gerçekleştiren o dinin her şeyini yaşar. Bu yüzden peygamber, “Kim benden sonra bir sünnet icat ederse bid’attır” sözünü hatırlatan Prof. Dr. Alıcı, din kurucusunun yaşadığı her şey zamanla bilimsel bir veriye, sanata dönüştüğünü; buna örnek olarak da Osmanlı ordusunda Hazreti peygamberin kullandığı sağdakine beyaz, soldakine siyah sancak uygulamasını gösterdi. Hz. Peygamberin geleneksel kültten memnun olmadığını; insanların büyü, sihir, mith, şiir gibi unsurlara tamah etmelerini kabullenmediğini; geleceğin dinamiklerinden bahsettiğini belirten Prof. Dr. Mustafa Alıcı, dinler tarihinin Ortaçağ anlayışındaki “İlahi Dinler ve İlahi Olmayan Dinler” anlayışından uzaklaşarak “Özgürleştiren Dinler ve Kısıtlatıcı Dinler” şeklinde sınıflandırma yaptıklarını belirtti.

Prof. Dr. Mustafa Alıcı bu konuyla ilgili olarak; “İnsanda suçluluk duygusundan kurtulmayı, tövbeyi emretmesi onu rahatlatır. Tövbe Allah’adır. Tövbe etmek bir farzdır. Bir tövbe hali onu kısıtlayıcı hallerden kurtarır. Hıristiyanlıkta ise tövbeyi rahibe (aracıya) yaptırırlar. İslâm’da insan sürekli tövbe eder. Hiçbir ruhban veya beşeri varlığa kul köle olmaz. Sonsuz özgürleştirir. Mesela Medine Vesikası en önemli toplumsal sosyal özgürleşme projesidir ki bunu vaat eder. Kısıtlayıcı dinde ise karşılaşmaktan korkar. Ne kadar özgürleştirirse ruhban, insanların kendisine gelmeyeceğini düşünür. Bu yüzden kısıtlayıcıdır. Onlarda her şey simgeleşir, insanın dikkatini oraya yöneltir. İslam dininde ise insana (ruhbana) yüklenen rol ilimdir. Ruhbanın otoritesini İslam ilmin emrine verir. Öyle ki, dinimiz Hz. Peygamberi objektif, subjektif ve mukayeseli olarak bize sunar. Kısaca dindarlar için örnektir. Evrensel mesajlarıyla objektif, geçmiştekilerle ilgili ifadeleriyle de mukayeselidir.” dedi.