Yargıtay, Eski Geline Cinsel Saldırıyı "Kayın Hısımlığından" Artışı Onadı
Ankara - Yargıtay 14. Ceza Dairesi, eski gelinine cinsel saldırı gerekçesiyle yargılanan sanığa, "kayın hısımlığı içinde bulunan kişiye karşı" cinsel saldırı suçundan ceza veren yerel mahkeme kararını onadı.
İddianameye göre, Zonguldak'ta T.K. isimli kadın, eşi M.K'dan boşanmasına karşın kayınpederinin evinde birlikte yaşamaya devam etti. Kayınpederi Ş.K'nın zaman zaman tacizine uğradığını savunan T.K, ırzına geçmeye çalışması nedeniyle kaçarak jandarmaya haber verdi. Ş.K. hakkında kamu davası açıldı.
Hazırlık soruşturması sırasında T.K'nın boşandığı eşi M.K, boşanma öncesinde T.K'nın kendisini babasının tacizleri konusunda uyardığını ancak ona inanmadığını söyledi.
Buna karşın M.K, mahkemede çekinme hakkını kullanarak tanıklık yapmadı.
Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesi, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu uyarınca sanığı 2 yıl 11 ay hapse mahkum etti. Mahkeme, 5237 sayılı TCK hükümlerinin sanık lehine olması nedeniyle ilk kararını kaldırarak sanık hakkında yeniden hüküm kurdu. Buna göre, sanık Ş.K, TCK'nın 102. maddesi uyarınca cinsel saldırı suçundan 7 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Cinsel saldırı suçunun "kayın
hısımlığı içinde bulunan kişiye karşı" işlenmesi nedeniyle ceza yarı oranında artırılarak 10 yıl 6 ay olarak belirlendi. Ceza, eylem teşebbüs
aşamasında kaldığından 2 yıl 7 ay 15 güne, sanığın iyi hali gözönünde bulundurularak 2 yıl 2 ay 7 güne indirildi.
Kararın temyiz edilmesi üzerine dosyayı görüşen Yargıtay 14. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin kararını onadı. Kararda, mağdure ile M.K'nın olaydan önce boşanmasına karşın 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 18/1-2 maddesi uyarınca, T.K'nın eski kayınpederi Ş.K. ile kayın hısımlığı ilişkisinin ortadan kalkmadığı kaydedildi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, daire kararına itiraz etti. İtirazda, TCK'nın 102-3. maddesine göre cinsel saldırı suçunun "üçüncü derece dahil kan veya kayın hısımlığı ilişkisi içinde bulunan kişiye karşı" işlenmesi halinde artırım öngördüğü belirtilerek, sanığın eylemini eski gelinine karşı işlediğinin altı çizildi.
Yasa maddesinde cinsel saldırı suçunda kayın hısımlığının artırım nedeni olarak düzenlendiği ancak sona eren kayın hısımlığının buna dahil edilmediği anlatılan itiraz dilekçesinde, bu halin de artırım nedeni olarak uygulanabilmesi için yasada açıkça yer alması gerektiği savunuldu. İtiraz dilekçesinde, daire kararının bu gerekçelerle bozulması istendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu, Yargıtay 14. Ceza Dairesi'ni haklı bularak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazını reddetti.
Kaynak: AA
Hazırlık soruşturması sırasında T.K'nın boşandığı eşi M.K, boşanma öncesinde T.K'nın kendisini babasının tacizleri konusunda uyardığını ancak ona inanmadığını söyledi.
Buna karşın M.K, mahkemede çekinme hakkını kullanarak tanıklık yapmadı.
Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesi, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu uyarınca sanığı 2 yıl 11 ay hapse mahkum etti. Mahkeme, 5237 sayılı TCK hükümlerinin sanık lehine olması nedeniyle ilk kararını kaldırarak sanık hakkında yeniden hüküm kurdu. Buna göre, sanık Ş.K, TCK'nın 102. maddesi uyarınca cinsel saldırı suçundan 7 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Cinsel saldırı suçunun "kayın
hısımlığı içinde bulunan kişiye karşı" işlenmesi nedeniyle ceza yarı oranında artırılarak 10 yıl 6 ay olarak belirlendi. Ceza, eylem teşebbüs
aşamasında kaldığından 2 yıl 7 ay 15 güne, sanığın iyi hali gözönünde bulundurularak 2 yıl 2 ay 7 güne indirildi.
Kararın temyiz edilmesi üzerine dosyayı görüşen Yargıtay 14. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin kararını onadı. Kararda, mağdure ile M.K'nın olaydan önce boşanmasına karşın 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 18/1-2 maddesi uyarınca, T.K'nın eski kayınpederi Ş.K. ile kayın hısımlığı ilişkisinin ortadan kalkmadığı kaydedildi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, daire kararına itiraz etti. İtirazda, TCK'nın 102-3. maddesine göre cinsel saldırı suçunun "üçüncü derece dahil kan veya kayın hısımlığı ilişkisi içinde bulunan kişiye karşı" işlenmesi halinde artırım öngördüğü belirtilerek, sanığın eylemini eski gelinine karşı işlediğinin altı çizildi.
Yasa maddesinde cinsel saldırı suçunda kayın hısımlığının artırım nedeni olarak düzenlendiği ancak sona eren kayın hısımlığının buna dahil edilmediği anlatılan itiraz dilekçesinde, bu halin de artırım nedeni olarak uygulanabilmesi için yasada açıkça yer alması gerektiği savunuldu. İtiraz dilekçesinde, daire kararının bu gerekçelerle bozulması istendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu, Yargıtay 14. Ceza Dairesi'ni haklı bularak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazını reddetti.