'40 Yıl Sonra Yaşayabilmek İçin Yeni Bir Dünyaya İhtiyacımız Var'
Eğitim ve kalite danışmanı makine mühendisi Vehbi Uçal, çevreye zarar veren maddelerin bilinçsizce kullanıldığını, çevre kirliliğinin bu hızla artmaya devam etmesi durumunda insanlığın yaşayabilmek için 2050 yılında 1,5, 2100 yılında ise 2,5 gezegene ihtiyaç duyacağını söyledi.
Bornova Belediyesi’nin, Kalite Derneği (KALDER) işbirliğiyle her ay düzenlediği Temiz Çevre Günleri kapsamında, "PCB Gerçeği" konulu bir panel yapıldı. Endüstriyel alanlarda kullanılan bir kimyevi madde olan PCB’nin insan ve çevre sağlığına çok büyük zarar verdiğini belirten uzmanlar, devletin alacağı önlemlerin yanında kişilerin de bilinçli olması gerektiğine dikkat çekti.
Panelde makine mühendisi Uçal, "PCB nasıl bir tehlikedir? Biliyor muyuz, tanıyor muyuz?" başlıklı bir konuşma yaptı. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Atık Yağ PCB Yönetimi Şube Müdürlüğü’nden Kimyager Rukiye Doğanyiğit ise PCB ve PCT İçeren Atıkların Kontrolu Yönetmeliği’ni anlattı. Dokuz Eylül Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Enver Yaşar Küçükgül "PCB ve Çevresel Etkileri", Ege Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hilmi Orhan da "PCB’lerin Ekosistem ve İnsan Sağlığına Etkileri" konularını anlattı.
PCB’lerin, endüstriyel amaçla üretilmiş fakat çevre ve insan sağlığına zarar veren bileşikler olduğunu belirten Vehbi Uçal, “PCB’lerin yarattığı kirlilik her geçen gün artıyor. Çevre kirliliğiyle doğru orantılı olarak kanser vakalarnın da yüzde 20 oranında arttığı belirtiliyor. PCB isimli kimyasal, 170 dereceye dayanabilen bir malzeme. Madeni yağlarda, hidrolik sistemlerde, elektrik anahtarları ve kablolarında, mıknatıslarda, frende, radyatör sıvılarında, matbaa mürekkeplerinde, silikon tipi derz ve yapıştırıcı malzemelerde ve transformatörlerde kullanılıyor. Türkiye, 2004 yılında PCB’lerin azaltılmasını, imha edilmesini, bertaraf edilmesini destekleyen Stockholm Sözleşmesi’ne imza attı. PCB’li yağ ve cihaz atıklarının, çevresel açıdan uyumlu biçimde 2028 yılına kadar yeryüzünden yok edilmesi gerekiyor. Türkiye de 2007 yılında, sadece PCB’lerle ilgili bir yönetmelik çıkardı.” dedi.
Trafo ve kapasitörlerden PCB’li atıkların bertarafını sağlamak için çalıştıklarını belirten Çevre ve Şehircilik Bakanlığı görevlisi Rukiye Doğanyiğit ise, "İlgili yönetmeliğin uygulanmasına yönelik yeni sistem ve teknolojilerin uygulanmasında, ulusal ve uluslararası işbirliği ve koordinasyonu sağlıyoruz. Kullanılmış PCB ve PCB içeren madde ve ekipmanlardaki değişimleri takip ediyoruz. Arındırma ve bertaraf konulu çevre lisansı verme çalışmaları yapıyoruz.” şeklinde konuştu.
Toprak, hava ve suyun canlı kavramlar olduğunu, PCB’lerin de bunları öldürdüğünü söyleyen Yrd. Doç. Dr. Küçükgül de şunları kaydetti: “PCB adı verilen molekülün 209 türü var. Bu molekülü, sanayiciler üretip kullanıyor. Dünyamız büyük tehdit altında. Bunlar kalıcı organik kirleticilerdir. Sanayici bunu merdiven altında çok kolay üretebilir. İnsanoğlu olarak dünyada yaşamak istiyorsak, bu kimyasal kirleticilere karşı önlem almalı ve bilinçlenmeliyiz.”
Panelde makine mühendisi Uçal, "PCB nasıl bir tehlikedir? Biliyor muyuz, tanıyor muyuz?" başlıklı bir konuşma yaptı. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Atık Yağ PCB Yönetimi Şube Müdürlüğü’nden Kimyager Rukiye Doğanyiğit ise PCB ve PCT İçeren Atıkların Kontrolu Yönetmeliği’ni anlattı. Dokuz Eylül Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Enver Yaşar Küçükgül "PCB ve Çevresel Etkileri", Ege Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Hilmi Orhan da "PCB’lerin Ekosistem ve İnsan Sağlığına Etkileri" konularını anlattı.
PCB’lerin, endüstriyel amaçla üretilmiş fakat çevre ve insan sağlığına zarar veren bileşikler olduğunu belirten Vehbi Uçal, “PCB’lerin yarattığı kirlilik her geçen gün artıyor. Çevre kirliliğiyle doğru orantılı olarak kanser vakalarnın da yüzde 20 oranında arttığı belirtiliyor. PCB isimli kimyasal, 170 dereceye dayanabilen bir malzeme. Madeni yağlarda, hidrolik sistemlerde, elektrik anahtarları ve kablolarında, mıknatıslarda, frende, radyatör sıvılarında, matbaa mürekkeplerinde, silikon tipi derz ve yapıştırıcı malzemelerde ve transformatörlerde kullanılıyor. Türkiye, 2004 yılında PCB’lerin azaltılmasını, imha edilmesini, bertaraf edilmesini destekleyen Stockholm Sözleşmesi’ne imza attı. PCB’li yağ ve cihaz atıklarının, çevresel açıdan uyumlu biçimde 2028 yılına kadar yeryüzünden yok edilmesi gerekiyor. Türkiye de 2007 yılında, sadece PCB’lerle ilgili bir yönetmelik çıkardı.” dedi.
Trafo ve kapasitörlerden PCB’li atıkların bertarafını sağlamak için çalıştıklarını belirten Çevre ve Şehircilik Bakanlığı görevlisi Rukiye Doğanyiğit ise, "İlgili yönetmeliğin uygulanmasına yönelik yeni sistem ve teknolojilerin uygulanmasında, ulusal ve uluslararası işbirliği ve koordinasyonu sağlıyoruz. Kullanılmış PCB ve PCB içeren madde ve ekipmanlardaki değişimleri takip ediyoruz. Arındırma ve bertaraf konulu çevre lisansı verme çalışmaları yapıyoruz.” şeklinde konuştu.
Toprak, hava ve suyun canlı kavramlar olduğunu, PCB’lerin de bunları öldürdüğünü söyleyen Yrd. Doç. Dr. Küçükgül de şunları kaydetti: “PCB adı verilen molekülün 209 türü var. Bu molekülü, sanayiciler üretip kullanıyor. Dünyamız büyük tehdit altında. Bunlar kalıcı organik kirleticilerdir. Sanayici bunu merdiven altında çok kolay üretebilir. İnsanoğlu olarak dünyada yaşamak istiyorsak, bu kimyasal kirleticilere karşı önlem almalı ve bilinçlenmeliyiz.”