77 Yasindaki Çini Ustasi Tokat'taki Atölyesinde Üretilen Çinileri Yurt Disina Ihraç Ediyor

Tokat’in Niksar ilçesinde yasayan 77 yasindaki Tülay Atila’nin önderligindeki çini atölyesi, geleneksel Türk çini sanatini modern bir yaklasimla yasatiyor. Atila, çocuklariyla Kütahya’da bulundugu dönemde çini sanatiyla tanisti. Kendi tabiriyle cahil cesaretiyle Niksar’da çini atölyesi kuran Atila, ilk zamanlar bilgi ve tecrübesizlikten dolayi zor günler yasadi. Iki yil boyunca ögrenme, arastirma ve denemeyle geçen sürecin ardindan Atila, ilçedeki ev hanimlarina is imkâni saglayarak, onlarin sanat becerilerini kesfetmelerine ve gelistirmelerine imkan sagladi. Atölyede çalisan kadinlar, baslangiçta çiniyle ilgili deneyimi olmamasina ragmen ortaya çikardiklari eserlerle büyük basari elde etti. Ögrendigi teknigi atölye ve sinifta diger kadinlara ögreten Atila, internetten de çini sanatiyla ilgili egitimlerine devam ediyor. Bir yandan da online dersler alarak sürekli olarak kendini gelistiren Atila, çocuklarinin destegiyle ürünleri basta Amerika Birlesik

Devletleri olmak üzere Japonya ve Yunanistan gibi ülkelere gönderiyor. Atila, ilerlemis yasina ve saglik sorunlarina ragmen yaptigi ürünlerle ismini ölümsüzlestiriyor.

Hizli bir kararla Niksar ilçesinde çini atölyesi kurdugunu anlatan Tülay Atila, “Kütahya’ya çocuklarimdan dolayi sik sik gittigimiz için hadi çini yapalim dedik. Ama yapalim ile olmuyormus. Çok cahilce ve hizlica isin içine girdik. Tabii bu sefer bu isi bilmedigimizi fark ettim. Iki yilim sadece ögrenme, arastirma ve denemeyle geçti. Amaçlarimdan bir tanesi Niksar’da çalismak isteyen ama imkân bulamayan ev hanimlarina evlerinde veya atölyede bir is imkâni saglamakti. O da çok güzel oldu. Çünkü gelen bayanlarin hiçbirinin çiniyle alakasi yokken herkes sanatini, becerisini ortaya koydu. Umdugumuzdan güzel isler çikti. Bütün teknikleri ögrendik ve sinifimizda, okulumuzda, atölyemizde çalisan bayanlara ögrettik. Online ders de olsa aliyorum, bilenlerle konusuyorum. Interneti çok kullaniyorum. Yani bu bakimdan çok büyük yardimci gruplarimiz var" dedi.



"Beni biraksalar gece gündüz is yaparim"

Çalismayi çok sevdigini söyleyen Atila, "Çini seramik gruplarinda sorular oluyor, onlari okuyoruz. Yüzde 90 yurt disina gönderiyoruz. O da bir sans benim için. Çünkü çocuklarim orada Türkiye’den götürdükleri hediyelik esyalari toptan satiyorlardi. En büyük pazar payimiz yüzde 90 ile Amerika. Çocuklarim orada toptan veriyorlar, fuarlara katiliyorlar. Japonya’da iki firmaya gönderdik, Yunanistan’a gönderdik, Ingiltere’ye gönderdik. Ama çocuklara yaptigimiz ürünlerin daha çok olmasi sebebiyle onlarin bazi istek ve taleplerini karsilayamadik. Çünkü bizim esas pazarimiz Amerika ve çocuklarimiz. Japonlarin dükkânlari çok küçük. Küçük küçük ürün siparisi yapiyorlar. Ama yine de gururlaniyorsun yani Niksar’dan Japonya’ya, Amerika’ya gidiyor. Ölecegim ama bu tabak benim adimi her yerde gösterecek. Kim alir, kim kullanir, kime hediye gider bilmiyorum. Ama ileride torunlarim bir yerde tesadüfi adimi görürlerse ’Bu bizim’ diyebilirler. Onlar beni mutlu ediyor. Dizimden ameliyat oldugum için merdiveni zor inip çikiyorum. Gözümden kataraktan ameliyat oldum. Ama bunlar beni hiç engellemiyor. Merdiven olmasa hayatim çok güzel. Bir de pazar günü olmasa çok güzel olacak. Çünkü pazar günü de atölyeler kapali oluyor. Beni biraksalar gece gündüz is yaparim” seklinde konustu.



“Çini sanatiyla 4 yil önce tanistim”

Çini sanatiyla 4 sene önce tanistigini söyleyen Mehtap Baran ise, “Ben ahsap boyamaya gitmeyi istemiyordum. Illa tabak diye tutturdum. Açilinca Tülay ablaya is için basvurduk. 6 ay ögrenemedim, ögrenemedim derken sikintili bir sürecim de vardi. Sag olsun Tülay abla da sabretti, ’Seninle devam edelim’ dedi.

Pandemi döneminde çikisimiz oldu ama sonra girdik, 4 senedir devam ediyoruz” diye konustu.