Siyasi istikrarın sağlanamadığı Nepal, tarihindeki en zorlu 1 Mayıs'a hazırlanıyor (Haber-İzlenim)
Nepal'de şiddet ve kargaşa bir türlü sona ermiyor. Maoist parti olarak bilinen Nepal Komünist Partisi (NCP-Maoist) lideri Puspha Kamal Dhakal (Prachan
Nepal'i Nisan 2006 tarihinden çağdaş dünyaya taşımak ve demokrasiyi getirerek hak ve özgürlükler ülkesi olma hayaliyle krallığı deviren halk, o tarihten bu yana hala kargaşa ve gürültüden kendini kurtaramadı. Sendikaların en büyük güçler olarak göründüğü ülkede, 3 yılda 3 kez hükümet değişti. Fakat hiç biri Nepal'de barış ve huzuru sağlayamadı.
MAOİST PARTİ 500 BİN TARAFTARINI BAŞKENTE TOPLADI
Nepal hükümetinin barış ve huzuru sağlayamadığını iddia eden NCP-Maoist lideri Prachanda başkent Katmandu'ya yurdun çeşitli beldelerinden yaklaşık 500 bin kişi getirdi. 1 Mayıs işçi bayramıyla birlikte çok büyük bir protestonun başlayacağını belirten Maoist yetkililer, hükümetin istifa edip kendi liderleri Prachanda'nın başbakan olmasına kadar bu protestoların artarak devam edeceğini vurguluyor. Dolayısıyla Nepal'da hafta başı sayılan Pazar gününden itibaren tüm ülkede bandha ilan edildi.
Barış ve huzuru sağlayamadığı için hükümetin istifa etmesini isteyen Maoist partililer işi daha da ileriye götürerek protesto maksadıyla dışarıdan başkente getirilen yaklaşık 500 bin insanın ihtiyaçlarını karşılayabilmek için tüm ev ve işyerlerinden zorunlu bağış toplamaya başladı. İşyerlerinden 20 bin Nepal rupisi (yaklaşık 400 TL) ev sakinlerinden de 5 bin rupi (400 TL) talep eden parti üyeleri bu iş için kendi gençlik guruplarını kullanıyorlar. Zorlamayı gören işyeri sahipleri kepenklerini kapatarak evlerine kapandı. Nepal'de mevcut belirsizlikten ve bandhalardan dolayı özellikle tüp gaz ve benzin karaborsaya düştü. Tüm işyerlerinin kapanması ve hayatın durması üzerine cumhurbaşkanıyla bir görüşme talep eden Nepal Ticaret Odası Başkanı Kush Kumar Joshi, devletin devreye girerek olayların çözülmesinde aktif rol oynamasını rica etti.
ÖZEL OKULLAR ZOR DURUMDA
Sendikaların bitmek tükenmek bilmez istekleri hükümetler tarafından karşılanamayınca sendikalar büyük protesto ve badhalarla gövde gösterilerinde bulunarak kargaşa ve huzursuzluğun tuzu biberi oluyor. Bunun en çarpıcı örneklerinden biri geçtiğimiz haftalarda yaşandı. Öğretmen maaşlarının azlığından şikâyet eden Öğretmenler Birliği, tüm özel okulları öğrenci fiyatlarını yüzde 20 arttırmaya zorladı. Ayrıca bu artışın tamamının öğretmen maaşlarına yansıtılması zorunluluğu getirildi. Karar resmi olarak hükümet kanadından gelmemiş olsa da bütün özel okullar bunu yapma ihtiyacı hissetti. Zira sendika kararına uyulmaması halinde okullarının talan edileceği ve okul servis otobüslerinin kimliği belirsiz sendika üyelerince yakılacağı malumdu. Çünkü bu daha önce defalarca yaşanmıştı. Ancak maalesef evdeki hesap çarşıya uymadı. Artışları gören öğrenci birlikleri ayaklanarak, bunu protesto ettiler ve işi daha da ileriye götürerek tüm özel okullara kendi üyelerinden ikişer üçer kişi göndererek okulların muhasebe odalarına kilit vurdurdular. Hatta günlerce bazı okullarda mesai saati boyunca bu üyeler muhasebe odasının önünde bekleyerek, işlerini garantiye almak istediler.
maçları yapılan zamların geri çekilmesiydi. Muhasebe odalarına sendika üyeleri tarafından kilit vurulmasına rağmen velilerden aylık ödemelerini alan birkaç okulun tam 7 adet okul servis otobüsü yakıldı. Olaylar böyle gelişirken orta yol bulununcaya kadar tüm özel okulların kapatılması emri yine sendikalar tarafından verildi. 25-29 Nisan tarihleri arasında Nepal'in eğitimdeki can damarı tüm özel okullar kapatıldı. Bugün itibariyle taraflar bazı devlet adamlarının araya girmesiyle anlaşmaya vardılar ve okulların kilitlerinin çözülebileceği basın toplantısıyla duyuruldu. Ancak okullar sadece bugün için açılabildi. Çünkü Nepal yarınki 1 Mayıs işçi bayramıyla büyük bir protestoya hazırlanıyor.
Okulların açılamadığı halkın dışarıya çıkamadığı insanların evlerinde bile telaş ve korkuyla beklediği ve birçok ihtiyaç maddesinin karaborsaya düştüğü 28 milyon nüfuslu Nepal'de halk geleceğinden endişeli.