Türkiye'yi ihracatta uçuracak formül

Elindeki, “Dış Dünyanın Anahtarı”- DEİK yazan kapsamlı bir kitaptan önemli anıları günümüze taşıdı, Türkiye ihracatının 100 milyar Dolar’ları aşma gücüne ulaşırken, nasıl mücadeleler verildiğine dikkatimizi çekti. Turgut Özal döneminde 1985’de Ersin Faralyalı’nın başkanlığında ilk kez Türk - Amerikan İş Konseyi’ni kurarak yola çıktıklarını, bugün konsey sayısının 85’e çıktığını anlatan TÜSİAD’ın eski ve en uzun dönemli Başkanı Feyyaz Berker, hazırlattığı dış ticaretin kitabında Türkiye’nin gelecek vizyonunu da çizdi ve “Bir gün toplam ihracatımızın, tüm ithalatın yüzde 100’ünü karşılayacağına inanıyorum” dedi.
YAPIŞTIRICI TOBB’DUR
Duayen işadamı Berker, kapalı ekonomik koşulları yaşamış, 1980 kararlarıyla Turgut Özal’ın Türkiye’yi serbest piyasaya açma hareketlerini izlemiş, hatta Bülent Ecevit’i ve CHP’yi iktidardan düşüren TÜSİAD ilanlarının hazırlanmasında da rol almıştı. Dünden bugüne baktığında Berker, tecrübelerinin ışığında bizlere çarpıcı açıklamalarda bulundu. Biz sorduk, o net ve şeffaf biçimde şu cevapları verdi:
** Özel sektör kuruluşları, el ele vermeli. TÜSİAD, MÜSİAD ve TUSKON gibi örgütler, birlikte çalışırlarsa bu hem siyasetin yumuşamasına yardım eder hem de dış ticaretin tüm dünyada artırılmasına önayak olur.
** Biliyorum, bir araya gelmeleri zor ama hepsinin üye olduğu TOBB’un bünyesindeki DEİK çatısında bunu başarıyorlarsa, demek ki isterlerse Türkiye menfaatlerinde de birleşebilirler.
** TOBB çatısı, birlikte çalışmaya çok uygun. TÜSİAD’la TOBB, eskiden de arada bir kapışırlardı, bugün bu durumun giderek ortadan kalktığını gözlüyorum.
** TOBB Başkanı Rıfat Hisarcıklıoğlu, yapıştırıcı görevini iyi üstleniyor. Siyasete girecek mi bilmiyorum ama onu gördüğümde, “Politikaya girmemesini öğütleyeceğim.
ECEVİT İLANINDAKİ ŞARTLAR AYNEN GEÇERLİ
Berker, sohbette, CHP ve Bülent Ecevit iktidarını deviren TÜSİAD ilanlarının bugün de aynen geçerli olduğunu söyledi. O ilanlarda neler olduğunu özetleyelim. ‘Ekonomik Özgürlük ve Dışa Bağımlılık’ başlıklı ilanda, Türkiye’nin yoksun olduğu teknoloji, karşılıklı menfaate dayalı yabancı yatırımların, dış yardımlardan daha yararlı olduğuna dikkat çekilirken, “Vazgeçilmez ihraç mallarını bolca yaratabildiğimiz gün dış da bize bağımlı olacaktır” deniliyordu. ‘Çözüm Ararken” başlıklı ilanda, sorumlu olmayan politikacıların ülke yönetiminden sorumlu müesseseleri dışlayarak yaptıkları gerçekçi olmayan programlar eleştiriliyor, bunun faturasının halka ödetilemeyeceği ve sadece ‘zam’la ekonominin kurtulamayacağına dikkat çekiliyordu. ‘Kurtuluş, Önleyici Önlemlerde Değil, Üretici Yöntemlerdedir’ başlıklı son ilanda ise şu mesaj veriliyordu: “Bunalım yurdumuzda sürüp giden politik savurganlıktır. Artık politika, ulusal ekonomik çıkarlardan önce gelmemelidir. Ülkemizi refaha, önleyici önlemler değil üretici yöntemler eriştirecektir.”