Engeli, Senaristliğine Engel Oldu, Yazar Olmasına Engel Olamadı

Yaklaşık 8 yıldır Uşak Orman İşletme Müdürlüğü’nde görev yapan 33 yaşındaki Mustafa Ağır, bebekliğinde yeni doğan sarılığı hastalığı geçirdi. Yanlış müdahale sonucu beyin felci geçiren Ağır, hayatına engelli olarak devam ediyor. Üniversitede aldığı iletişim eğitimi dolayısıyla hayallerini senaristlik üzerine kuran Ağır, engelli olmasından dolayı bu mesleği yapamadı. Engelinin hayallerine ve hedeflerine engel olmadığını belirten Ağır, başka bir yol bulup yazar olmaya karar vererek 3 kitap yazdı. 4’ncü kitabının basım aşamasında olduğunu bildiren Ağır, amacının kendisinden sonraki nesillere eserler bırakmak olduğunu ifade ederek kitap yazmaya devam edeceğini kaydetti.

Sabahları işe giden akşamları ise evinde yazı yazmanın yanı sıra kitap okuyarak zamanını değerlendiren Mustafa Ağır, çıkardığı kitaplarla pek çok fuara katılmış olduğunu aktararak bunun kendisini motive ettiğini belirtti.



“Yazmaktan vazgeçmedim”

Yazmanın kendisi için büyük bir tutku olduğunu ifade eden Ağır, “Radyo Televizyon Sinema bölümünü bitirdim. Bu alanda çalışmak için çok saba sarf ettim ama olmadı. Çünkü hem engelimden dolayı hem de destek çıkanım olmadığı için sinema alanında çalışamadım. Ama çalışamadığım için bu alandan vazgeçmiş değilim. 15 günlük bebekken yeni doğan sarılığı hastalığına yakalanmışım. Bu hastalıktan dolayı o zaman muayene olduğum doktorların müdahale doğru müdahale etmemesinden dolayı bedenimde ve beynimde bir rahatsızlık meydana geldi. O rahatsızlıkla beraber yaşamaya devam ediyorum. Sinema alanında uğraş gösteremeyince ben de, kendimden sonraki nesillere güzel eserler bırakayım istedim. Siz de takdir edersiniz ki engelli insanlara toplum içerisinde çok değişik tepkiler var. Ama ben yine de kardeşlerimin de vasıtasıyla kitap çıkartmaya karar verdim” diye konuştu.



“Toplum engel olmadığı sürece benim engelim yok”

İlk 3 kitabını şiir üzerine yazan Ağır, son kitabını ise roman türünde çıkarmaya karar vererek, “İlk yazdığım kitap çok beğenildi. 2’ncisi, 3’ncüsü derken şimdi ise 4’ncüsü çıktı. Neden şiir? Çünkü şiir insanın en fazla rahatladığı, en fazla deşarj olduğu, bir gözyaşı, bir bağırma, haykırış gibi bir şey benim için. Toplum engel olmadığı sürece engelli birinin hiçbir engeli yoktur” diyerek bundan sonraki süreçte farklı türler deneyeceğini ve bu tutkusundan vazgeçmeyeceğini dile getirdi.