Bir Gerçeği Söyleyeyim Mi? Çalışan Annelerin Çocukları Başarılı Olamaz

Oytun Erbaş

Prof. Dr. Oytun Erbaş | Hayatta Her Şey Var

Bir Gerçeği Söyleyeyim mi? Çalışan Anneyle Çocuk Başarılı Olmaz

Bunu söylediğimde kızıyorlar. Eleştiriyorlar. Linç etmeye kalkıyorlar. Ama ben popüler olmak için değil, doğruyu söylemek için konuşurum. Bilim ne diyorsa onu söylerim. Kulağa hoş geleni değil.

Bakın, şunu en baştan net söyleyeyim:
Bir çocuğun başarısı okuldan sonra inşa edilmez. Temel okulda atılır. Hatta daha da geriye gideyim: anneyle atılır.

“Okulda kötüydü ama sonra toparladı” diye bir çocuk yoktur. İlkokulda iyiyse lisede iyidir. Lisede iyiyse üniversitede iyidir. Tıp fakültesinde iyiyse iyi doktor olur. Bu bir zincirdir. Üzerine koya koya gider. Temel zayıfsa bina çöker.

Şimdi gelelim asıl meseleye.

Anne Evde Yoksa, Çocuk Duygusal Olarak Yoktur

Bir çocuk neden ders çalışır biliyor musunuz?
Babası için değil.
Öğretmeni için değil.
Bakıcı için hiç değil.

Annesi için çalışır.

Çocuk, “Annem beni sevsin” diye çalışır.
“Annem benden memnun olsun” diye çabalar.
Bu bir ödül–ceza mekanizmasıdır ama parayla değil, sevgiyle çalışır.

Anne evde yoksa bu bağ kurulmaz.
Anne yoksa çocuk için motivasyon yoktur.

Kimse bakıcının sevgisini kazanmak için 4 saat ders çalışmaz.
Kimse anneannesinin gözüne girmek için hayatını disipline etmez.

İlk 3–5 Yaş Hayatın Şifresidir

Özellikle ilk 3, 4, 5 yaş…
Bu dönem geri gelmez.
Telafisi yoktur.

Bu dönemde çocuk annesini görmezse, bağlanma eksik olur.
Bağlanma yoksa disiplin olmaz.
Disiplin yoksa başarı olmaz.

Çalışan annelerin çocukları neden zorlanıyor biliyor musunuz?
Çünkü çocuk annesini göremiyor.
Göremediği için de onun sevgisi için mücadele etmiyor.

Bu benim fikrim değil.
Bu biyoloji.
Bu nöropsikoloji.
Bu insanın mayası.

Ama Dikkat: Baskıyla Karıştırmayın

Burada çok kritik bir nokta var.
Sevgiyle kurulan bağ başka, hakaret ve aşağılama başka.

Çocuğu aşağılayarak, döverek, sürekli baskı kurarak yetiştirirseniz, bu iş tersine döner.
Çocuk kaçacak yer bulamaz.
Ve erkek çocuklarda özellikle bu baskı şiddete dönüşebilir.

Anne-babasını öldüren çocukların çok büyük kısmında ortak üç şey vardır:

Aşırı baskı

Aşağılama

Madde kullanımı

Yani sevgi yok, bağ yok, sadece baskı varsa…
Bu patlar.

Benim söylediğim şu:
Anne evde olacak ama sevgiyle olacak.
Kontrol edecek ama aşağılamayacak.
Disiplin kuracak ama ezmeyecek.

Beni eleştirebilirsiniz.
Ama gerçekler değişmez.

Çocuğunuzun başarılı olmasını istiyorsanız,
ilk yıllarınızı ona vakfedeceksiniz.

Para sonra kazanılır.
Kariyer sonra yapılır.
Ama kaçırılan çocukluk geri gelmez.

Bilim bunu söylüyor.
Ben de bunu söylüyorum.