Depremde Annesini Dinledi, Ölümden Kurtuldu
Kahramanmaras merkezli depreme Adiyaman merkezinde bulunan evlerinde yakalanan Handan Firat, deprem aninda annesinin "Merdivene gitme, bana dogru gel" demesi üzerine annesine dogru gidip sarilinca ölümden kurtuldu.
Yasadiklari 8 katli binadan sadece 5 kisinin kurtuldugunu belirten Firat, enkazdan yaklasik 2 saat sonra annesine sarili vaziyette kendi imkânlariyla kurtulduklarini ve tedavi için Trabzon’daki Kanuni Egitim ve Arastirma Hastanesi’ne getirildiklerini söyledi.
"Bana gel, merdivene gitme"
Yasadiklari korku dolu anlari anlatan 30 yasindaki Handan Firat, Adiyaman merkezdeki Sümerevler Mahallesi Atatürk Bulvari Özge Apartmani 5. katinda, annesi Rabia ve kardesi Mehmet ile birlikte yasadiklarini, kardesi Mehmet Firat’in mesaide oldugu için depreme isyerinde yakalandigini söyledi.
Annesi Rabia Firat’in deprem aninda kendisine seslenmesi üzerine deprem aninda merdivene gitmek yerine annesine kosarak sarildigini belirten Firat “6 Subat’ta gece yasanan ilk deprem aninda sallanir sallanmaz annem ’Bana gel, merdivene gitme’ dedi.
Kostum anneme sarildim. Anneme sarilir sarilmaz, evimiz yikildi. Çok kötü, savas gibi bir seydi. Binamiz 8 katliydi biz 5 katta idik çok sükür hayat üçgeninde kaldik suan buradayiz. Duvarlar adeta üzerimize yigildi yere yuvarlandik. Enkaz altinda iken sirtimdan yara almistim, bagiramadim. Annem çok bagirdi, sesi kisildi. Agzimizda enkaz taslari var çikaramiyoruz, her taraf toz. Bizimle birlikte bagiranlar da vardi. Iki saat enkaz altinda kaldik, kimse yoktu bütün yollar kapali herkes bagirip çagiriyordu, savas gibi bir seydi. 2 saat enkaz altinda kaldiktan sonra kendi çabamizla enkaz altindan kurtulduk, yanimda annem de vardi. Ayagimizda ayakkabi yoktu, yagmur yagiyordu yardim edecek kimse yoktu, çok kötüydü. Ailemden kimseyi kaybetmedim ama kuzenlerimi kaybettim. Adiyaman çok kötü durumda, çok kaybimiz var, çok sevdiklerimizi kaybettik. Hala soktayiz. 3 gün boyunca hiç yemek yemedik, su içmedik, aklimiza bile gelmedi. Kimse kimseye yardim edemiyor her yerden bir ses geliyordu çok kötüydü. Depremden üç gün sonra buraya hastaneye geldik. Binamiz 14 daire idi. 5 kisi kurtuldu” diye konustu.
"Enkazi görünce o an ’Bizimkiler yasiyor olamaz’ diye düsündüm ama çok sükür hayattalar"
Deprem aninda is yerinde oldugunu ve kosarak evlerine geldigini belirten kardesi Mehmet Firat’ta “ Deprem esnasinda is yerinde çalisiyordum, disardaydim yerler çatladi. Isyerinin çatilari düstü, makineler birbirine girdi. Evlere dogru kostuk, evimize geldigimde yerle bir olmustu. O an bizimkiler yasiyor olamaz dedim daha sonra bana yasiyorlar dediler. Aileme bir sey olmamasi içimi bir nebze olsun rahatlatti. Yikilan evlerin altindan sesler geliyordu, ama yardim eden kimse olmadi. Yagmur da yagiyordu, yollar kapaliydi. Isyerimle evimin arasi yürüme mesafesi yaklasik 1-1,5 saatlik yoldu. Bir sekilde evimize yetistim çok sükür iyi idiler. Ben gittigimde annem ve ablam enkazdan çikartilmisti. Yol üzerinde yardim edebildiklerime yardim ettik” dedi.
Kaynak: İHA
"Bana gel, merdivene gitme"
Yasadiklari korku dolu anlari anlatan 30 yasindaki Handan Firat, Adiyaman merkezdeki Sümerevler Mahallesi Atatürk Bulvari Özge Apartmani 5. katinda, annesi Rabia ve kardesi Mehmet ile birlikte yasadiklarini, kardesi Mehmet Firat’in mesaide oldugu için depreme isyerinde yakalandigini söyledi.
Annesi Rabia Firat’in deprem aninda kendisine seslenmesi üzerine deprem aninda merdivene gitmek yerine annesine kosarak sarildigini belirten Firat “6 Subat’ta gece yasanan ilk deprem aninda sallanir sallanmaz annem ’Bana gel, merdivene gitme’ dedi.
Kostum anneme sarildim. Anneme sarilir sarilmaz, evimiz yikildi. Çok kötü, savas gibi bir seydi. Binamiz 8 katliydi biz 5 katta idik çok sükür hayat üçgeninde kaldik suan buradayiz. Duvarlar adeta üzerimize yigildi yere yuvarlandik. Enkaz altinda iken sirtimdan yara almistim, bagiramadim. Annem çok bagirdi, sesi kisildi. Agzimizda enkaz taslari var çikaramiyoruz, her taraf toz. Bizimle birlikte bagiranlar da vardi. Iki saat enkaz altinda kaldik, kimse yoktu bütün yollar kapali herkes bagirip çagiriyordu, savas gibi bir seydi. 2 saat enkaz altinda kaldiktan sonra kendi çabamizla enkaz altindan kurtulduk, yanimda annem de vardi. Ayagimizda ayakkabi yoktu, yagmur yagiyordu yardim edecek kimse yoktu, çok kötüydü. Ailemden kimseyi kaybetmedim ama kuzenlerimi kaybettim. Adiyaman çok kötü durumda, çok kaybimiz var, çok sevdiklerimizi kaybettik. Hala soktayiz. 3 gün boyunca hiç yemek yemedik, su içmedik, aklimiza bile gelmedi. Kimse kimseye yardim edemiyor her yerden bir ses geliyordu çok kötüydü. Depremden üç gün sonra buraya hastaneye geldik. Binamiz 14 daire idi. 5 kisi kurtuldu” diye konustu.
"Enkazi görünce o an ’Bizimkiler yasiyor olamaz’ diye düsündüm ama çok sükür hayattalar"
Deprem aninda is yerinde oldugunu ve kosarak evlerine geldigini belirten kardesi Mehmet Firat’ta “ Deprem esnasinda is yerinde çalisiyordum, disardaydim yerler çatladi. Isyerinin çatilari düstü, makineler birbirine girdi. Evlere dogru kostuk, evimize geldigimde yerle bir olmustu. O an bizimkiler yasiyor olamaz dedim daha sonra bana yasiyorlar dediler. Aileme bir sey olmamasi içimi bir nebze olsun rahatlatti. Yikilan evlerin altindan sesler geliyordu, ama yardim eden kimse olmadi. Yagmur da yagiyordu, yollar kapaliydi. Isyerimle evimin arasi yürüme mesafesi yaklasik 1-1,5 saatlik yoldu. Bir sekilde evimize yetistim çok sükür iyi idiler. Ben gittigimde annem ve ablam enkazdan çikartilmisti. Yol üzerinde yardim edebildiklerime yardim ettik” dedi.