Yillardir Özlemini Çektikleri Evlat Hasretini Koruyucu Ailesi Olduklari 2 Kiz Çocuguyla Giderdiler
Tokat'in Resadiye ilçesinde yasayan Saynur Çetin: 'Anne hamile kaliyor, 9 ay onun hevesiyle yasiyor. Ben anneligi karnimda degil de kalbimde hissediyorum. Çocuk özlemimi koruyucu aile olduktan sonra giderdim' Alattin Çetin: 'Iki güzel kizimiz oldu. Önce birisi, sonra digeri geldi. Bir çocuga yardim etmek ayri ama bir çocugun sabaha kadar yasadigini takip etmek ayri bir sey'
EKBER TÜRKOGLU - Tokat'in Resadiye ilçesinde yasayan Saynur ile Alattin Çetin çifti, çocuk özlemlerini koruyucu ailesi olduklari 2 kiz çocuguyla giderdi.
Çocuklari olmayan Çetin çifti, 2017 yilinda Aile ve Sosyal Hizmetler Il Müdürlügüne basvurarak 7 yasindaki Sümeyye'nin koruyucu ailesi oldu. Çift, geçen yildan bu yana da yine 7 yasindaki Azra Sultan'in koruyucu aileligini üstleniyor.
Koruyucu aile yöntemiyle evlat sevinci yasayan Saynur Çetin, AA muhabirine, Istanbul'da Kredi ve Yurtlar Kurumundan 5 yil önce emekli oldugunu söyledi.
Emekliliginin ardindan esinin babasina bakmak için Resadiye'ye tasindiklarini anlatan Çetin, "Evliligimde normal yoldan anne olamadim ama çok sükür, bugün 'anne' diyen çocuklarim var." dedi.
Yillardir içinde çocuk özlemi bulundugunu dile getiren Çetin, "Aile ve Sosyal Hizmetler Il Müdürlügüne evlat edinmek için basvurdugumuzda, koruyucu aile sistemini anlattilar. Çok hoslandik. Hemen kizimiza kavustuk. Akabinde de ikinci kizimiz oldu. Anne hamile kaliyor, 9 ay onun hevesiyle yasiyor. Ben anneligi karnimda degil de kalbimde hissediyorum. Çocuk özlemimi koruyucu aile olduktan sonra giderdim." ifadelerini kullandi.
Alattin Çetin ise esi Kredi ve Yurtlar Kurumunda çalistigi için sürekli ögrencilerle içli disli hayat yasadigini, birkaç çocugu disaridan yardim ederek büyüttügünü belirtti.
Onlarin da esine, "anne" diye hitap ettiklerini aktaran Çetin, sunlari kaydetti:
"Sonunda emekli olduk. Anne ve babaya bakmak için Tokat'a dönmeyi tercih ettik. Onlarla ilgilenirken, bakarken hanim burada bosluk içinde kaldi. Senelerdir çocuk yetistirmek hep hayaliydi. Bir gün dedim ki, 'Neden olmasin, neden bu hayalini gerçeklestirmesin?'. Bir gün aksam, 'Yarin hazirlan, Aile ve Sosyal Hizmetler Il Müdürlügüne gidelim' dedim. Basvurduk. Iki güzel kizimiz oldu. Önce birisi, sonra digeri geldi. Bir çocuga yardim etmek ayri ama bir çocugun sabaha kadar yasadigini takip etmek ayri bir sey. Bunlari tattik. Güzel bir duygu."
Kaynak: AA
Çocuklari olmayan Çetin çifti, 2017 yilinda Aile ve Sosyal Hizmetler Il Müdürlügüne basvurarak 7 yasindaki Sümeyye'nin koruyucu ailesi oldu. Çift, geçen yildan bu yana da yine 7 yasindaki Azra Sultan'in koruyucu aileligini üstleniyor.
Koruyucu aile yöntemiyle evlat sevinci yasayan Saynur Çetin, AA muhabirine, Istanbul'da Kredi ve Yurtlar Kurumundan 5 yil önce emekli oldugunu söyledi.
Emekliliginin ardindan esinin babasina bakmak için Resadiye'ye tasindiklarini anlatan Çetin, "Evliligimde normal yoldan anne olamadim ama çok sükür, bugün 'anne' diyen çocuklarim var." dedi.
Yillardir içinde çocuk özlemi bulundugunu dile getiren Çetin, "Aile ve Sosyal Hizmetler Il Müdürlügüne evlat edinmek için basvurdugumuzda, koruyucu aile sistemini anlattilar. Çok hoslandik. Hemen kizimiza kavustuk. Akabinde de ikinci kizimiz oldu. Anne hamile kaliyor, 9 ay onun hevesiyle yasiyor. Ben anneligi karnimda degil de kalbimde hissediyorum. Çocuk özlemimi koruyucu aile olduktan sonra giderdim." ifadelerini kullandi.
Alattin Çetin ise esi Kredi ve Yurtlar Kurumunda çalistigi için sürekli ögrencilerle içli disli hayat yasadigini, birkaç çocugu disaridan yardim ederek büyüttügünü belirtti.
Onlarin da esine, "anne" diye hitap ettiklerini aktaran Çetin, sunlari kaydetti:
"Sonunda emekli olduk. Anne ve babaya bakmak için Tokat'a dönmeyi tercih ettik. Onlarla ilgilenirken, bakarken hanim burada bosluk içinde kaldi. Senelerdir çocuk yetistirmek hep hayaliydi. Bir gün dedim ki, 'Neden olmasin, neden bu hayalini gerçeklestirmesin?'. Bir gün aksam, 'Yarin hazirlan, Aile ve Sosyal Hizmetler Il Müdürlügüne gidelim' dedim. Basvurduk. Iki güzel kizimiz oldu. Önce birisi, sonra digeri geldi. Bir çocuga yardim etmek ayri ama bir çocugun sabaha kadar yasadigini takip etmek ayri bir sey. Bunlari tattik. Güzel bir duygu."