Bir metrekarelik dükkanda geçim mücadelesi - KAHRAMANMARAŞ
Ailesinin maddi durumu iyi olmadığı için ilkokuldan sonra okuyamadığını ve işe başladığını anlatan Kötüyebakmaz, "Uzun yıllar meslekte çalışıp yetiştikten sonra 1975 - 80 yılları arasında iki kere imalat yaptık. Devam edemedik, iflas ettik. Kimseyi dolandırmadık ama biz acınacak duruma düştük. Olsun biz halimizden memnunuz." dedi.
Kötüyebakmaz, iflasın ardından tekrar ayakkabı tamirciliğine yöneldiğini belirterek, mesleğinin göründüğünden zor olduğunu vurguladı.İmkanı ve yeri olsa çırak yetiştirmek istediğini ifade eden Kötüyebakmaz, şunları anlattı:"55 yıldır bu işteyim. 17 senedir de bir metrekarelik bu iş yerinde çalışıyorum. Burası küçük bir yer. Elektrikli soba bile koyamıyorum. İki ceketim var onları giyip çalışıyorum ama üşümemek için sağlam giyiniyorum. Çalışmak zorundayım. Üretmek lazım, torunlarım var. Yıllar önce torunlara 2 lira versem yetiyordu ama şimdi o çocuk büyüdü 10 lira bile yetmiyor. Bir dede olarak torunlarıma nasıl cep harçlığı vermem. Onun için çalışıyorum. Burası bir metrekare ama ben burayı bulduğuma da şükrettim. 2 çocuğum 6 torunum var. Ben bir metrekare yerde 2 çocuk büyüttüm.""İş yok" diyenlere tepki gösteren Kötüyebakmaz, "Ben buna da şükür diyorum çünkü bunu yapamayanlar var. Hasta ve engelli olanlar var. Elim ayağım sağlam, buna şükür etmeyeceğim de neye şükredeceğim." diye konuştu.
Muhabir Irak Ayakkabı Tamircisi
27 Ocak 2019 Pazar günü yayınlandı
