40 Dakikada Ikiz Kizlariyla Tahliye Edildigi Ve 12 Yilini Geçirdigi Eve Bakarken Gözyaslarini Tutamadi

Konyaalti ilçesi Gürsu Mahallesi’nde yasayan Belarus uyruklu Hanna Y. (44), Türk vatandasi ögretim görevlisi esi hakkinda siddetli geçimsizlik iddiasiyla 19 Ocak günü 4 aylik uzaklastirma karari aldirdi. Kararin ardindan iddiaya göre Türk esin, Hanna Y.’nin ikiz kizlariyla birlikte oturdugu evi satmasinin ardindan yeni ev sahibi tahliye karari aldirdi. Hanna Y., tahliye sirasinda evde bulunan esyalar sokaga çikartilirken gözyaslarina boguldu. 40 dakika içinde esyalarini toplayan Hanna Y.’ye ayni binada yasayan kadin komsusu kucak açti. Komsusunun evinin salonuna esyalarini koyan Hanna Y., ikiz kizlariyla yasadiklarinin sokunu uzun süre üzerinden atamadi. 12 yildir yasadigi evinden 40 dakikada tahliyesi edilen Hanna Y., simdi kizlariyla gözyaslari içinde evine uzaktan bakabiliyor. Hanna Y., kizlarinin okullarina devam edebilmesi için Konyaalti ilçesinde uygun kirasi olan bir ev ve çalisabilecegi bir is destegi istiyor.

"40 dakikada çikartildik"

Yasadiklarina bir türlü inanamayan Hanna Y., 12 yil sonra ayrilmak zorunda kaldigi evinde iyi ve kötü günler yasadiklarini hatirlatti. Güzel bir aile olduklarini ama yasanan bir kötü günün ardindan ayrilma karari aldigini dile getiren Hanna Y., “Esim bunu ögrenince bizimle iletisim kurmadi ve öylece bizi birakip gitti. Bu evi biz ayrilirken baska birine sattigini ögrendik. Bu durumu ögrenince çok üzüldüm. Iki gün önce ev sahibi ve polis geldi, bizi uyarmadan 40 dakika içinde evi bosaltmamizi istediler. Hizla esyalari topladim ve evden kovulduk” dedi.



"Evime bakarken kalbim agriyor"

Esyalarini ayni apartmandaki arkadaslarinin evine tasidiklarini anlatan Hanna Y., “Hayirsever kisilerden destek bekliyoruz. Konyaalti bölgesinde uygun kirasi olan bir ev ve dil gerektirmeyecek is istiyorum. Bize destek olan yardim eden herkese tesekkür ediyoruz. Su an komsularda kaliyoruz. Sonuçta kendi evimiz degil arkadasimiz ama tedirgin oluyoruz. Üst üste konulan esyalarimi görünce evimi hatirliyorum. Bir daha eskisi gibi olmayacagini anliyorum. Bunu anlamak çok zor ve yasadiklarima halen inanmiyorum. Evime geçerken baktigimda kalbim agriyor. Esimle 2010 yilindan beri yasiyorum. Simdi kendimi terkedilmis gibi yalniz hissediyorum. Agliyorum evime baktikça ve ne yapacagimi bilmiyorum” diye konustu.



"Yeni bir baslangiç yapacagiz"

6. sinifa giden ikizlerden 11 yasindaki Havva Nur Y., "Ben egitimime devam edip diplomat, kardesim Elanaz Y. de (11) veteriner olmak istiyor. Gelecegimizin zor oldugunu anliyoruz. Babam bizim hayatimizi bozmaya devam edecek, onu taniyorum. Bizi rahat birakmayacak, bundan daha kötüsü olacak. Telefonla konustum, bizim onun için hiçbir sey oldugumuzu söyledi.

Hayatinda yerimizin olmadigini söyledim. Babamdan bu sözleri duymak kirici. Babamizin bizi rahat birakmasini ve maddi destekte bulunmasini istiyorum. Biz sadece uygun fiyata kira ve anneme dil gerektirmeyen bir is istiyoruz. Biz kendi hayatimizi kurabilir, baslangiç yapabiliriz. Bunun için herkesin destegini bekliyoruz" ifadelerine yer verdi.