Sehit Babasi Açiklamasi 'Biz Evlatsiz Yasariz Da, Bayrak, Ülke, Millet Olmazsa Yasayamayiz'
Suriye’nin Idlib kentinde 27 Subat 2020’de düzenlenen hava saldirisinda sehit olan askerlerden Piyade Uzman Çavus Ahmet Saygili’nin babasi Hüseyin Saygili, “Biz evlatsiz yasariz da, bayrak, ülke, millet olmazsa yasayamayiz” dedi.
27 Subat 2020’de düzenlenen hava saldirisinda sehit olan askerler unutulmadi. Saldirida sehit olan Kahramanmaras’in Türkoglu ilçe nüfusuna kayitli Ahmet Saygili’nin anne ve babasi evlatlarinin mezarini ziyaret etti. Sehit babasi Hüseyin Saygili, içinin yandigini ama vatan ve bayrak aklina geldigi zaman rahatladigini ifade etti.
"Içimde bir sikinti vardi"
Evladinin sehit oldugu günü anlatan Saygili, "Içimde bir his vardi. Ne oldugunu da bilmiyordum. Ona üzülerek biraz gezdim. 27 Subat 2020 günü zaten Kadir gecesiydi. Eve geldim. Eve geldikten sonra, namazimi kildim, tespih çektim. Hanim yanima gelip ’benim rahatim yok ben uyuyacagim’ dedi.
Ben de namaz kildim tespih çektim. Gece 00.00’a kadar oturdum. Hiç haberde izlemek aklima gelmedi. Sabah olunca arabamin yanina indim. Arabanin etrafinda gezinerek düsündüm, Kahramanmaras’a gitsem mi? Gitmesem mi diye. Içimde bir sikinti vardi. Hiç aklima gelmiyor ki oglum asker acaba bir sey oldu mu diye? O anda jandarma geldi, kaymakam bey geldi. Kaymakam bey geldi boynuma sarildi, ’Hüseyin amca Ahmet’imiz sehit oldu. O sizin evladinizsa da, bizim de evladimiz’ dedi.
Aglamamak ve üzülmemek elde degil. Hala iki yil oldu elimden bir sey gelmiyor. Devlet millet biz oldugumuz için, ülke bayrak bizim oldugu için vatan bizim oldugu için üzülmüyorum. Biz evlatsiz yasariz da, bayrak, ülke, millet olmazsa yasayamayiz. Bayraksiz olan ve basi olmayan insanlari görüyoruz. Allah devletimize milletimize zarar vermesin. Ülkemize zarar vermesin” diye konustu.
"Annem bizi merak etmesin, biz iyiyiz demis"
Sehit annesi Ayse Saygili ise aglayan torunlarini pencerenin kenarina oturttugunu belirterek, "Pencerenin diger tarafindan bizim evin oraya dogru isik geldigini gördüm. Aklima gelmedi. Acaba komsulara mi geliyor dedim. Oraya kesif gelecekti çünkü. Beyim Hüseyin asagi arabanin içinde oturuyordu. Cama vurdum, bakmadi. Bir daha vurdum yola bak diye isaret ettim. Arabalar (ambulans ve jandarma) bizim evin önüne durdu. Allah’im benim çocuklarima bir sey mi oldu dedim. Bunlar bize kadar geldi dedim. Kuzumun sehit oldugunu ögrendim. Cuma günü sabah 08.00’de habersiz geldi cigerim. Sehit düsmeden önce ablasini aramis ve konusmus. Ablasi da beni aradi. Anne nasilsin diye. Kizima is tutmak istiyorum ama elim ayagim is yapmak istemiyor dedim. Anne Ahmet’in selami var dedi.
Annem bizi merak etmesin, kaygi etmesin biz iyiyiz demis ablasina” seklinde konustu.
Kaynak: İHA
"Içimde bir sikinti vardi"
Evladinin sehit oldugu günü anlatan Saygili, "Içimde bir his vardi. Ne oldugunu da bilmiyordum. Ona üzülerek biraz gezdim. 27 Subat 2020 günü zaten Kadir gecesiydi. Eve geldim. Eve geldikten sonra, namazimi kildim, tespih çektim. Hanim yanima gelip ’benim rahatim yok ben uyuyacagim’ dedi.
Ben de namaz kildim tespih çektim. Gece 00.00’a kadar oturdum. Hiç haberde izlemek aklima gelmedi. Sabah olunca arabamin yanina indim. Arabanin etrafinda gezinerek düsündüm, Kahramanmaras’a gitsem mi? Gitmesem mi diye. Içimde bir sikinti vardi. Hiç aklima gelmiyor ki oglum asker acaba bir sey oldu mu diye? O anda jandarma geldi, kaymakam bey geldi. Kaymakam bey geldi boynuma sarildi, ’Hüseyin amca Ahmet’imiz sehit oldu. O sizin evladinizsa da, bizim de evladimiz’ dedi.
Aglamamak ve üzülmemek elde degil. Hala iki yil oldu elimden bir sey gelmiyor. Devlet millet biz oldugumuz için, ülke bayrak bizim oldugu için vatan bizim oldugu için üzülmüyorum. Biz evlatsiz yasariz da, bayrak, ülke, millet olmazsa yasayamayiz. Bayraksiz olan ve basi olmayan insanlari görüyoruz. Allah devletimize milletimize zarar vermesin. Ülkemize zarar vermesin” diye konustu.
"Annem bizi merak etmesin, biz iyiyiz demis"
Sehit annesi Ayse Saygili ise aglayan torunlarini pencerenin kenarina oturttugunu belirterek, "Pencerenin diger tarafindan bizim evin oraya dogru isik geldigini gördüm. Aklima gelmedi. Acaba komsulara mi geliyor dedim. Oraya kesif gelecekti çünkü. Beyim Hüseyin asagi arabanin içinde oturuyordu. Cama vurdum, bakmadi. Bir daha vurdum yola bak diye isaret ettim. Arabalar (ambulans ve jandarma) bizim evin önüne durdu. Allah’im benim çocuklarima bir sey mi oldu dedim. Bunlar bize kadar geldi dedim. Kuzumun sehit oldugunu ögrendim. Cuma günü sabah 08.00’de habersiz geldi cigerim. Sehit düsmeden önce ablasini aramis ve konusmus. Ablasi da beni aradi. Anne nasilsin diye. Kizima is tutmak istiyorum ama elim ayagim is yapmak istemiyor dedim. Anne Ahmet’in selami var dedi.
Annem bizi merak etmesin, kaygi etmesin biz iyiyiz demis ablasina” seklinde konustu.