Oglu Ve Esinin Yaptigi Siddeti Anlatti Açiklamasi '2 Yilda 100 Yili Yasadim'
Kocaeli’nin Çayirova ilçesinde yasayan, 2 yildir esi ile oglu tarafindan fiziksel ve psikolojik siddete maruz kaldigini iddia eden 50 yasindaki Gülser Atici, her an ölüm korkusuyla yasadigini söyledi.
Kocaeli’nin Çayirova ilçesinde yasayan 2 çocuk, 3 torun sahibi 50 yasindaki Gülser Atici, iddiaya göre, özellikle son 2 yildir esi M.A. (50) ve oglu S.A.’nin (30) fiziksel siddetine maruz kaliyor. 35 yillik evliliginin dagilmamasi için bu güne kadar esinden hiç sikayetçi olmadigini anlatan Atici, artik her gün ölüm korkusuyla yasadigini ve sesini duyurmak istedigini söyledi.
"Esim tarafindan bogazima kemer takildi"
Yillardan beri evde huzursuzluklarin devam ettigini vurgulayan Atici, "Son 2 yil bedenen siddet görüyorum, psikolojik olarak siddet görüyorum. 2 yil her tarafim mor gezdim. Esim tarafindan bogazima kemer takildi. 2 kere öldü diye birakildim. Gözüm patlatildi, gözüm patlak olarak gezdim. Bir es bunu yapmaz diyorum, az çok taniyorum. Ama son 2 yildir yaptiklari inanilir gibi degil. Psikolojik siddet, fiziken siddet, her türlü siddet var. Beni 2 defa öldü diye birakti. Birinde bogazima kemer takti, birinde de elleriyle bogdu, öldü diye birakti beni. Bu sürekli devam ediyor, hala devam ediyor. Biz aslinda Gültepe’den Avcilar’a tasindik. Avcilar’da kendi evimizde ikamet ederken, bu kavgalar devam ediyordu, Sinop’a gittik, ev tuttuk. Orada bir buçuk yil yasadik. Huzursuzluklarimiz devam etti. Oradan tekrar Avcilar’a kendi evimize geldik. Buradaki son 2 yil fiziken, ruhen, bedenen, intihara sürüklendim ben, intihara kalkistim. Bu psikolojik baskiya, dayaga dayanamadim. Bütün psikiyatrist doktorlara gittim ama ‘Hiçbir seyin yok’ dediler. Ben siddeti kimseye anlatamadim. Buradan herkese bir anne olarak sesleniyorum, bir ’evlat’ deyin, bir ’abla’ deyin, bir ’teyze’ deyin ama bir kadin olarak diyorum; sesimi duyun. Lütfen, artik son raddeye geldi" dedi.
"Ne zaman gelip öldürecekler diye bekleyemiyorum"
Ugradigi siddet sebebiyle her an ölüm korkusuyla yasadigini anlatan Atici, su ifadeleri kullandi:
"Oglum geçen gün geldi, babasiyla tartistigimizdan dolayi karakola gittigim için kapinin önünde beni bekliyormus. Eve geldim, onu görünce benimle konusacak zannettim. Direkt agzima sarildigi gibi beni boguyordu. Saniyeler içinde kurtuldum, komsulara bagirdim. Yardim istedim, polisi bile arattirmadi. Üzerime geliyor diye disariya çiktim, disarida merdivende bile hala tekmeler atiyordu. Bu ölüm, baska bir sey degil. Artik ne zaman gelip öldürecekler diye bekleyemiyorum, yeter artik. Ben çaresi nedir bilmiyorum. 2 gün önce karakolluk olduk, oglum beni mahkemeye verdi, ben onu mahkemeye verdim. Elinden saniyelik kurtuldum. Kolumda morluklar var, elimde morluklar var. Babasi tarafindan da 2 yil morluklarla gezdim. Bir kere esimi sikayet etmek için sivil polise gittim, karakola kadar gittim, geri döndüm. ’Aile’ dedim, kiyamadim. Oglum da sürekli küfür, hakaret ediyordu. Gelip de bogazima dayandi, gerçekten elinden zor kurtuldum. 2 eliyle abanmis, inanilir gibi degil. Yasayan bilir. Bir evlat tarafindan, bir es tarafindan, hiç kimse yasamasin. ’35 yil’ dedim, ’aile’ dedim, ’evlat’ dedim, ne derseniz, adini ne koyarsaniz koyun. Bundan sonraki süreçte siddete ugradigim her an sikayetçi olacagim. Evlat gerçekten tabii daha agir basiyor. Bir de, ‘Bir daha gelip yapar mi?’, ‘Bunu yapan herkese mi yapar?’ diye düsünüyorsun. Ben tedirginlik içindeyim. 2 yilda 100 yili yasadim" diye konustu.
Kaynak: İHA
"Esim tarafindan bogazima kemer takildi"
Yillardan beri evde huzursuzluklarin devam ettigini vurgulayan Atici, "Son 2 yil bedenen siddet görüyorum, psikolojik olarak siddet görüyorum. 2 yil her tarafim mor gezdim. Esim tarafindan bogazima kemer takildi. 2 kere öldü diye birakildim. Gözüm patlatildi, gözüm patlak olarak gezdim. Bir es bunu yapmaz diyorum, az çok taniyorum. Ama son 2 yildir yaptiklari inanilir gibi degil. Psikolojik siddet, fiziken siddet, her türlü siddet var. Beni 2 defa öldü diye birakti. Birinde bogazima kemer takti, birinde de elleriyle bogdu, öldü diye birakti beni. Bu sürekli devam ediyor, hala devam ediyor. Biz aslinda Gültepe’den Avcilar’a tasindik. Avcilar’da kendi evimizde ikamet ederken, bu kavgalar devam ediyordu, Sinop’a gittik, ev tuttuk. Orada bir buçuk yil yasadik. Huzursuzluklarimiz devam etti. Oradan tekrar Avcilar’a kendi evimize geldik. Buradaki son 2 yil fiziken, ruhen, bedenen, intihara sürüklendim ben, intihara kalkistim. Bu psikolojik baskiya, dayaga dayanamadim. Bütün psikiyatrist doktorlara gittim ama ‘Hiçbir seyin yok’ dediler. Ben siddeti kimseye anlatamadim. Buradan herkese bir anne olarak sesleniyorum, bir ’evlat’ deyin, bir ’abla’ deyin, bir ’teyze’ deyin ama bir kadin olarak diyorum; sesimi duyun. Lütfen, artik son raddeye geldi" dedi.
"Ne zaman gelip öldürecekler diye bekleyemiyorum"
Ugradigi siddet sebebiyle her an ölüm korkusuyla yasadigini anlatan Atici, su ifadeleri kullandi:
"Oglum geçen gün geldi, babasiyla tartistigimizdan dolayi karakola gittigim için kapinin önünde beni bekliyormus. Eve geldim, onu görünce benimle konusacak zannettim. Direkt agzima sarildigi gibi beni boguyordu. Saniyeler içinde kurtuldum, komsulara bagirdim. Yardim istedim, polisi bile arattirmadi. Üzerime geliyor diye disariya çiktim, disarida merdivende bile hala tekmeler atiyordu. Bu ölüm, baska bir sey degil. Artik ne zaman gelip öldürecekler diye bekleyemiyorum, yeter artik. Ben çaresi nedir bilmiyorum. 2 gün önce karakolluk olduk, oglum beni mahkemeye verdi, ben onu mahkemeye verdim. Elinden saniyelik kurtuldum. Kolumda morluklar var, elimde morluklar var. Babasi tarafindan da 2 yil morluklarla gezdim. Bir kere esimi sikayet etmek için sivil polise gittim, karakola kadar gittim, geri döndüm. ’Aile’ dedim, kiyamadim. Oglum da sürekli küfür, hakaret ediyordu. Gelip de bogazima dayandi, gerçekten elinden zor kurtuldum. 2 eliyle abanmis, inanilir gibi degil. Yasayan bilir. Bir evlat tarafindan, bir es tarafindan, hiç kimse yasamasin. ’35 yil’ dedim, ’aile’ dedim, ’evlat’ dedim, ne derseniz, adini ne koyarsaniz koyun. Bundan sonraki süreçte siddete ugradigim her an sikayetçi olacagim. Evlat gerçekten tabii daha agir basiyor. Bir de, ‘Bir daha gelip yapar mi?’, ‘Bunu yapan herkese mi yapar?’ diye düsünüyorsun. Ben tedirginlik içindeyim. 2 yilda 100 yili yasadim" diye konustu.