Ekmeğini 61 Yıldır Örs Üzerindeki Kızgın Demire Çekiç Sallayarak Kazanıyor
Niğde'de 78 yaşında Azmi Canıtez, çırak olarak başladığı demircilikte 61 yıldır örs üzerinde çekiç sallıyor Azmi Canıtez: '61 yıldır demircilik yapıyorum. Başka yapacağım işim yok. Zevkle bu işi yapıyorum, ekmek paramı çıkartmaya çalışıyorum'
ABDULLAH ÖZKUL - Niğde'de yaşayan 78 yaşında Azmi Canıtez, çırak olarak başladığı demircilikte 61 yıldır örs üzerinde çekiç sallayarak geçimini sağlıyor.
Azmi Canıtez, AA muhabirine, 1956 yılında sanat okulunu bıraktıktan sonra bir demircinin yanında çırak olarak başladığını söyledi.
1960'ta babasının vefatıyla evin geçiminin tamamen üzerine bindiğini belirten Canıtez, "Verdiği para ev geçimine yetmediği için ustanın yanından ayrıldım. Eski hükümet binasını amele olarak günlüğü 6 liradan yıktık. Daha sonra mevsimlik işçi olarak çalıştım. 1962'de askere gittim. Askerden geldikten sonra bir arkadaşla 1965'te dükkan tuttuk ve o günden bu güne demircilik yapıyorum." ifadelerini kullandı.
Canıtez, demirciliğin zor meslek olduğunu ancak başka bir iş yapma durumunun olmadığını aktardı.
İşini ilk günkü aşkla yaptığını dile getiren Canıtez, şunları kaydetti:
"Ekmeğimi buradan kazanıyorum. Çapa yaptım, onu satıp ekmek alacağım. Bunu yapmazsam ekmek alamam. Birkaç tane çırak yetiştirdim ama tatminkar olmadığı için çırak yetiştiremiyoruz. Yetiştirdiğimiz elemanlar da bırakıyor. Zamanında en zor ve en kolay meslek buymuş. Baba oğluyla atıştığı zaman 'seni demirci yanına veririm' dermiş. Bu meslek zor, is, pas. Ben bu yaşta hanım ile atışıyorum, 'Senin hiç mi temiz elbisen olmaz, hiç mi elin yüzün temiz gelmeyeceksin?' diye. 61 yıldır demircilik yapıyorum. Başka yapacağım işim yoktur. Zevkle bu işi yapıyorum, ekmek paramı çıkartmaya çalışıyorum."
Kaynak: AA
Azmi Canıtez, AA muhabirine, 1956 yılında sanat okulunu bıraktıktan sonra bir demircinin yanında çırak olarak başladığını söyledi.
1960'ta babasının vefatıyla evin geçiminin tamamen üzerine bindiğini belirten Canıtez, "Verdiği para ev geçimine yetmediği için ustanın yanından ayrıldım. Eski hükümet binasını amele olarak günlüğü 6 liradan yıktık. Daha sonra mevsimlik işçi olarak çalıştım. 1962'de askere gittim. Askerden geldikten sonra bir arkadaşla 1965'te dükkan tuttuk ve o günden bu güne demircilik yapıyorum." ifadelerini kullandı.
Canıtez, demirciliğin zor meslek olduğunu ancak başka bir iş yapma durumunun olmadığını aktardı.
İşini ilk günkü aşkla yaptığını dile getiren Canıtez, şunları kaydetti:
"Ekmeğimi buradan kazanıyorum. Çapa yaptım, onu satıp ekmek alacağım. Bunu yapmazsam ekmek alamam. Birkaç tane çırak yetiştirdim ama tatminkar olmadığı için çırak yetiştiremiyoruz. Yetiştirdiğimiz elemanlar da bırakıyor. Zamanında en zor ve en kolay meslek buymuş. Baba oğluyla atıştığı zaman 'seni demirci yanına veririm' dermiş. Bu meslek zor, is, pas. Ben bu yaşta hanım ile atışıyorum, 'Senin hiç mi temiz elbisen olmaz, hiç mi elin yüzün temiz gelmeyeceksin?' diye. 61 yıldır demircilik yapıyorum. Başka yapacağım işim yoktur. Zevkle bu işi yapıyorum, ekmek paramı çıkartmaya çalışıyorum."