Azerbaycanlı isimden Başkan Erdoğan'a duygu dolu mektup! 'Bizi öldürün ama onlara bırakmayın!'

Azerbaycan Güzel Sanatlar Üniversitesi öğretim görevlisi, mimar Gülşen Kasımzade, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a bir teşekkür mektubu kaleme alarak Ermenistan saldırılarına karşı kendilerini yalnız bırakmadığı için minnet duyduklarını dile getirdi.

30 YILDIR SÜREN ERMENİ ZULMÜNÜ BÖYLE ANLATTI

Ülkesinin son 30 yıldır uğradığı zulmü duygu dolu sözler ve çarpıcı tespitlerle dile getiren Kasımzade, 'Dünya isterse kabul etsin, isterse etmesin ama bizim Türkiye Türkleri ile ayni boydan gelen birliğimiz, ayni tarihimiz var. Aynı coğrafyayı paylaşıyoruz. Ve biz ayni babanın evlatları ayni kanın, ayni törenin taşıyıcılarıyız.' dedi. Kasımzade, 'Sayın Başkanım! 2. Dünya Savaşı'nda Stalin zulmünden kaçarak kardeş yurtları Türkiye Cumhuriyetine sığınmış 146 Azerbaycan Türkü'nün söylediğinin aynısını bugün ben size söylemek istiyorum: 'Bizi öldürün ama onlara bırakmayın!' 30 yıldan sonra kendinde ayağa kalkma gücü bulan, yeniden temelini attığınız ve kurucusu olacağınız 'Turan' yüzüyünün kaşı olacak Azerbaycan'ın yeniden Ermeni zulmü ve Rus ihanetine kurban getmesine izin vermeyin.' diye yazdı.



İşte Kasımzade Gülşen'in Cumhurbaşkanı Erdoğan'a hitaben yazdığı o mektup:

'Sayın Cumhur Başkanı Recep Tayyip Erdoğan bey.

Ben Azerbaycan'dan, Kasımzade Gülşen, mimar ve Azerbaycan Güzel Sanatlar Üniversitesi öğretmeniyim.

1984 yılında Azerbaycan Berde şehrinde doğdum. Ata yurtlarımdan biri bugün Ermeni işgali altında bulunan Şuşa şehri. Doğduğum günden, kendimi bildim bileli ülkem hep savaş halinde oldu. Çocuk bile olsam 90'lı yıllarda yaşanan soğuk savaş tüm ayrıntıları ile beynimde bir daha silinmemek üzere derin izler bıraktı. Ben savaş gördüm! Ailesini tamamen kaybetmiş binlerce çıplak ama masum yüzlü çocuklar gördüm! Babasının, abisinin ve kocasının gözleri önünde defalarca tecavüze uğrayan kızlar, kadınlar gördüm! Evini basan onlarca Ermeni askerinden kurtulmak için çareyi ölümde arayan ama elindeki tek kurşunu sekiz kişilik ailesinden kime sıkacağını düşünerek biçareliğinden aklını kaybetmiş baba gördüm! Sağken karnı yarilarak bebeği alınıp silaha dikilen anneler gördüm! 'Karabağ Ermenistanındır' demediği için ailesinin gözü önünde insanlığın bildiği en aşağılık hakaretlerine maruz kalan erkekler gördüm! Yeni doğmuş bebeği eğer ağlarsa etrafındakı herkesi Ermeniler bulur ve esir alır diğe, onu kendi elleriyle boğarak öldüren anneler gördüm!

Babam ve annem o dönemlerde bölgedeki herkes gibi arka cephe savaşçıları kısmında savaşa kendi çaplarında büyük desteklerde bulunmaktalardı. Hergün evimizde kazanlarda yemekler pişer yol boyu gelen göçmenlere, yaralı askerlere, gönüllü yardımcılara dağıtılırdı. Ninem komşu kadınları başına toplar, asker evlatlarının ayakları üşümesin diye çoraplar dokurdu. Evimize her gece kimi zaman akraba, kimi zamansa misafir kısmında asker ve savaşçılar gelirdi. Her sabah onları belki de bir daha görmemek umudu ile savaşa uğurlardık. Ancak her gece de, her an kapıdan içeri giricek, beraber yemek yenilecek ve savaş sohbetleri yapılacak değe yollarını beklerdik.
Biz o savaşı direnmemize rağmen, büyük Ermeni ve Rus birge ihanet güç birliği sayesinde yüzde 20 topraklarımızla beraber kaybettik. 'Ateşkes' ilan olundu, lakin yaklaşık 30 yıldır Ermeni tarafı savaş sınırlarımızda sakinliği bozarak hergün tecavüzcü saldırılarına devam ediyor. Bu esnada kaç sivil ve kaç askeri toprağa verdik. Lakin yenik düşmedik. Sabrı, direnişi oğrendik. Zaman yaramıza kısman melhem oldu.

Sovyetler Birliği'nin çöküşü ile milletimizin 'Azeri' değil , 'Azerbaycan Türkü' olduğunu, dimizin 'Azerbaycan dili' değil, 'Türk dili' olduğunu, kardeşimizin kim, düşmanımızın kim olduğunu öğrendik. Fakat şunu da iyi idrak ettik ki, ne kadar kendi ayakların üstüne basmayı öğrensen bile bu dünyada yalnız kalınca sadece kurtlar sofrasına yem olursun... Dünya isterse kabul etsin, isterse etmesin ama bizim Türkiye Türkleri ile ayni boydan gelen birliğimiz, ayni tarihimiz var. Aynı coğrafyayı paylaşıyoruz. Ve biz aynı babanın evlatları aynı kanın, aynı törenin taşıyıcılarıyız.

Tarih zaman-zaman tekrarlanıyor. 1918 yılında ağabeyi Enver Paşa'nın talimatıyla henüz 28 yaşındayken, 12 bin kişilik Kafkas İslam Ordusunun başına geçerek Azerbaycan'a umut gibi gelen ve Bakü'yü Ermeni çeteleri ve Bolşevik birliklerinden kurtaran Nuri Paşam zamanında çok büyük birlik göstererek tarihimize, kardeşliğimize böğük ve şanlı bir imza atmiş.

Sayın Başkanım! Bugün Can Azerbaycanımın durumu herkesin malumu. Tüm dünyanın gözü üzerimizde. Azerbaycan tam bir savaş ve kan ülkesine çevrildi.

1945 yılı II. Dünya savaşı sırasında Stalin zulmünden kaçarak kardeş yurtları Türkiye Cumhuriyetine sığınmış 146 Azerbaycan Türkünün söylediğinin aynısını bugün Azerbaycan Türk milleti adından ben size söylemek istiyorum: 'BİZİ ÖLDÜRÜN AMA ONLARA BIRAKMAYIN...!'

30 yıldan sonra kendinde ayağa kalkma gücü bulan, yeniden temelini attığınız ve kurucusu olacağınız 'Turan' yüzüyünün kaşı olacak Azerbaycanın yeniden ermeni zulmü ve rus ihanetine kurban getmesine izin vermeyin.

Sözlerimi dahi Azerbaycan Türk şairi ve Türk sevdalısı Ahmed Cavadın 'Susmaram' şiiri ile tamamlamak isterim.'

Men bir gulam, yük altında ezilmişem, gardaşım,
Sevinç bilmez bir mahkumam, ah u zardır sırdaşım.
Damga vurub, zencirleyib tullamışlar zindana,
Karlı-buzlu cehennemler mesken olmuşdur bana.
Mene dinme, sus deyirsen, ne vahtacan susacam,
Buhranların, hicranların, mahbesinde galacam?
Niye susum, konuşmayım, insanlıkda payım var,
Menim ana vatanımdır talan olan bu diyar.
Niye susum, konuşmayım, Türk yurdudur bu toprak,
Oğuzların, elhanların vatanında kimdir, bak!
Bu dünyada azadlığı şan şöhretten üstün tut,
Alçaklığı, yaltaklığı rezilliyi sen unut!
Nece susum, konuşmayım, men eyleyim heyanet?
Hanı sevgi, hanı vatan, de harda galdı millet?
Men bir gulam, yerim altun, suyum gümüş, özüm aç,
Atam mahkum, anam sail, elim her şeye möhtaç.
Men Türk evladıyam, derin aklım, zekam var,
Ne vahtacan çiynimizde gezecekdir yağılar?
Ne kadar ki, hakimlik var, mahkumluk var, ben varam,
Zülme garşı isyankaram, ezilsem de susmaram!