Velazquez Sergisi Paris'te
İspanyol ressam Diego Velazquez'in eserleri, Paris'teki Grand Palais müzesinde sanatseverlerle buluşuyor.
Başkentteki Grand Palais müzesinde 13 Temmuz'a kadar ziyarete açık kalacak sergide, Velazquez'in, aralarında başyapıtları "Aynadaki Venüs", "Nedimeler" ve "Papa X. Innocenzo'nun portresi"nin de bulunduğu 57 eseri sergileniyor.
Grand Palais, Louvre Müzesi ve Viyana'daki Sanat Tarihi Müzesi işbirliğiyle açılan sergiyle ilk kez, ülkesinin sınırları dışına çıkmamış bir yabancı ressamın eserlerine Fransa'da bu kadar geniş yer verildi.
Serginin küratörü Guillame Kientz, sergi kataloğunda yayımlanan açıklamasında, Velazquez'in tarihteki yerinin 17. yüzyılın başından beri ayrı olduğunu vurgulayarak Edouard Manet'in Velazquez'i "ressamların ressamı" olarak nitelendirdiğini hatırlattı. Kientz, "Manet'in söylemiyle o; İspanyol gelenekselliğini yenileyen, devam ettiren ve portreleriyle ün salan biriydi. O; sakin, soğuk ve sıkıcı geleneksel kraliyet resimlerine gerçeklik getiren o tabloları hayata dahil eden ve günümüze taşıyan isimdi" ifadesini kullandı.
İspanyol ressam, Kral IV. Felipe'ye yakınlığı sayesinde sarayın baş ressamı olarak görev yapmış, dönemin hemen her soylu ismiyle bire bir çalışmıştı.
Resimlerinde ışık ve gölgeyi ustalıkla kullanan Diego Velazquez, kendi döneminde hakim olan "sadece güzel olanı resmetmek" geleneğini kırdığından "gerçeğin gerçek ressamı" olarak da anılıyor.
Sevilla'da 6 Haziran 1599'da doğan Velazquez, ilk resim derslerini ünlü ressam Francisco de Herrera'dan aldıktan sonra 12 yaşındayken, daha sonra kızıyla evlendiği Francisco Pacheco'nun çırağı oldu. 1623'te Madrid'e yerleşen ve saray ressamı olan Velazquez'in en ünlü eseri "Nedimeler" (1656-57) dünya resim tarihinde üç boyutun ilk defa tuale taşındığı eser olarak biliniyor.
"Dokumacı Kadınlar" adlı eseri, "Nedimeler" kadar tanınmasa da ressamın sanatının doruğu olarak kabul ediliyor. Velazquez'in, "Aynadaki Venüs" (1644-48) adlı yağlıboya eseri ise zamanı için öncü sayılabilecek ilk nü kadın tablosu.
Kaynak: AA
Grand Palais, Louvre Müzesi ve Viyana'daki Sanat Tarihi Müzesi işbirliğiyle açılan sergiyle ilk kez, ülkesinin sınırları dışına çıkmamış bir yabancı ressamın eserlerine Fransa'da bu kadar geniş yer verildi.
Serginin küratörü Guillame Kientz, sergi kataloğunda yayımlanan açıklamasında, Velazquez'in tarihteki yerinin 17. yüzyılın başından beri ayrı olduğunu vurgulayarak Edouard Manet'in Velazquez'i "ressamların ressamı" olarak nitelendirdiğini hatırlattı. Kientz, "Manet'in söylemiyle o; İspanyol gelenekselliğini yenileyen, devam ettiren ve portreleriyle ün salan biriydi. O; sakin, soğuk ve sıkıcı geleneksel kraliyet resimlerine gerçeklik getiren o tabloları hayata dahil eden ve günümüze taşıyan isimdi" ifadesini kullandı.
İspanyol ressam, Kral IV. Felipe'ye yakınlığı sayesinde sarayın baş ressamı olarak görev yapmış, dönemin hemen her soylu ismiyle bire bir çalışmıştı.
Resimlerinde ışık ve gölgeyi ustalıkla kullanan Diego Velazquez, kendi döneminde hakim olan "sadece güzel olanı resmetmek" geleneğini kırdığından "gerçeğin gerçek ressamı" olarak da anılıyor.
Sevilla'da 6 Haziran 1599'da doğan Velazquez, ilk resim derslerini ünlü ressam Francisco de Herrera'dan aldıktan sonra 12 yaşındayken, daha sonra kızıyla evlendiği Francisco Pacheco'nun çırağı oldu. 1623'te Madrid'e yerleşen ve saray ressamı olan Velazquez'in en ünlü eseri "Nedimeler" (1656-57) dünya resim tarihinde üç boyutun ilk defa tuale taşındığı eser olarak biliniyor.
"Dokumacı Kadınlar" adlı eseri, "Nedimeler" kadar tanınmasa da ressamın sanatının doruğu olarak kabul ediliyor. Velazquez'in, "Aynadaki Venüs" (1644-48) adlı yağlıboya eseri ise zamanı için öncü sayılabilecek ilk nü kadın tablosu.