Şeyh Hüseyin Efendi Anıldı
Tasavvufun son halkasının büyüklerinden Şeyh Seyyid Hüseyin Kılınç, Kur’an’ı Kerim ve dualarla anıldı.
Adana’nın dışından gelen kurra ve hafızlar, okudukları Kur’an ile gönülleri coşturdu.
Daha sonra Şeyh Seyyid Hüseyin Efendi’nin kabri ziyaret edilerek yapılan duanın ardından, Şeyh Hüseyin Efendi’nin hayatında misafirlerini kabul ettiği divan denen mekanda yemek ikram edildi. Yemekten sonra talebeleri hocalarını anlattı.
ŞEYH HÜSEYİN EFENDİ KİMDİR?
1930 yılında Erzurum, Horasan’a bağlı (Hasankale) Mollaahmet Köyünde dünyaya geldi. Olgunluğu ve ciddiyetinden dolayı daha küçük yaşlarında insanların sevgi ve saygısını kazandı. 1 Ocak 1948 yılında ilim tahsil etmek için gece vakti, kimseye haber vermeden, Erzurum, Karayazı’nın köylerinden Anıtlı’ya (Avbeza) gitti. Derin ilim sahibi Nakşibendi halifelerinden olan Molla Muhammed Efendi’nin medresesinde tedrisat için diz çöktü. Geldiği ilk gün Seyda’sına verdiği sözün gereği, vefatına kadar yanından ayrılmadı. Bu süre içerisinde ilmi icazetinin yanında hilafet izni de aldı.
Hayatını tamamen ilme ve ibadete adamak için evlenmek istemediği halde, hocasının ısrarı üzerine evlenmeyi kabul etti. Bu nedenle, ‘Benim hayatım, evlendiğim güne kadardır’ diyordu.
1961’de hocasının vefatından sonra işareti üzere yakın bir köy olan Cihanbey’e imam oldu. İlk işi, köylülerle birlikte güzel bir cami ve iki katlı bir medrese inşa etmek oldu. Medresesinde 19 yıl boyunca doğu medreseleri usulünde sarf ve nahiv ilmi ile birlikte, İslami ilimler alanında talebeler yetiştirdi. Daha sonra Güzeldere Köyü'ne taşındı. Yine ilk işi caminin yanına bir medrese inşa etmek oldu. Burada da zamanın büyük kısmı talebelerine ilim öğretmekle geçti. 12 yıllık Güzeldere hayatından sonra 1992 yılında bu köyden de taşınarak Adana’ya yerleşti. Adana’da, ilim, irşat ve ibadetle geçen 20 yılın sonunda, ardında iki halife, yüzlerce talebe, binlerce mürit ve kendi mirasını ve cemaatini emanet ettiği bir vakıf bırakarak, 82 yaşında vefat etti.