Babalarının Yerine Madenci Olan İşçiler, Her Sene Aynı Acıyı Yaşıyor
Zonguldak’ın Ereğli ilçesine bağlı Kandilli beldesindeki Türkiye Taş Kömürü Kurumu (TTK)'na ait maden ocağında meydana gelen grizu patlaması sonucu hayatını kaybeden 103 madenci dualarla anıldı.
103 madencinin hayatını kaybettiği kazada babalarını kaybeden ve 2000 yılında aynı işe başlayan 4 madenci bugün düzenlenen törene katılanlar arasındaydı. Genç madenciler de ölen babaları ve diğer madenciler için dua etti.
Babalarını kaybettiklerinde çok küçük olduklarını dile getiren şehit madenci çocukları, babalarının ne kadar zor şartlar altında çalıştıklarını madene indiklerinde öğrendiklerini söyledi. Ekmek parasının kolay kazanılmadığını belirten işçiler, kendi çocuklarını madende çalışmamaları için okutmak istediklerini söyledi.
'GRİZUNUN PATLADIĞI YERDEN GEÇERKEN ACIMIZ BİR KAT DAHA ARTIYOR '
Babasını kaybettiğinde 7 yaşında olan Ali Arıkan (36), “Grizu patladığında ben 7 yaşındaydım. Babamın çalıştığı yerde iş başı yaptık. İşe girdiğim dönemlerde babalarımızın yerine alım yapıyorlardı. O zaman 2000 yılında işbaşı yaptım. Acı duyuyoruz. O dönemlerde ağır şartlarda çalıştıklarını görüyoruz. Grizunun patladığı yerden de aşağılara iniyoruz. İşte o zaman acımız bir kat daha artıyor. Babamın ölüm haberi geldiğinde ben evdeydim. O zamanlar televizyon yoktu. 8 kardeştik. Annem bize yemek hazırlıyordu. O arada radyodan grizu patlaması olduğu söylendi. İsimler açıklanırken babamın ismi Kemal Arıkan da okununca annem çığlık attı. Babamın hayatını kaybettiğini o zaman anladım. O dönemde bizim köyden babamla birlikte bir kişi daha hayatını kaybetmişti. Ben bu acıyı sadece düzenlenen törenlerde değil, her grizu patlaması olan yerden geçtiğimizde bir kez daha yaşıyorum.” dedi.
BABAMIN 'OKUTURUM OCAĞA SOKMAM' SÖZÜ AKLIMDAN ÇIKMIYOR
10 yaşındayken acı haberi alan maden işçisi Yaşar Acar, babasının kendisine sürekli olarak “Çocuğumu okuturum, asla madene sokmam” sözünü unutamadığını söyledi. Kendi çocuklarını da okutmak için çabaladığını ifade eden Acar (40), “Ben de 2000 yılında ocağa girdim. Babamın hayatını kaybettiğinde 10 yaşındaydım. Babasızlık çok kötü bir şey. Rahmetli babam 'Okuturdum, yer altında sokmazdım ' derdi. Biz de hayat şartlarından dolayı yer altına inmek zorunda kaldık. İş çok tehlikeli olsa da çalışıyoruz. Bugün burada düzenlenen törende o acıyı bir kez daha yaşadım.” diye konuştu.
BABAMIN CESEDİ 10 YIL SONRA BULUNDU
1983 yılında meydana gelen grizu faciasında babasını kaybeden İsmail Soner 'in babasının cansız bedeni kendisine mezar olan madenden 10 sene sonra çıkarılmış. O günleri dün gibi hatırladığını belirten Soner, “Babam öldüğünde 9 yaşındaydım. Babamın cesedi 10 sene sonra bulundu. Üzgün olmamıza rağmen başka bir iş olmaması sebebiyle aynı işte çalışmak zorunda kaldık.” diyerek duygularını dile getirdi.
3 KARDEŞ BABALARININ YERİNE İŞ BAŞI YAPTI
1983 yılında hayatını kaybeden maden işçilerinin yerine çocuklarının alınmasıyla birlikte İsmail Yavuz ve 2 ağabeyi de maden işçisi olmuş. 1986 yılında babasının yerine işe başlayan İsmail Yavuz şunları söyledi: “29 sene önce kaybettiğimiz babamızla 3 kardeş aynı kaderi paylaşıyoruz. Ne kadar iş tehlikesi olursa olsun ekmek kapımız. Ne olursa olsun elimizden geldiği kadarıyla devletimize milletimize faydalı olmaya çalışıyoruz. '
PATLAMAYA RAĞMEN İŞBAŞI YAPTIM
1983 yılında meydana gelen grizu faciasının hemen ardından Türkiye Taş Kömürü Kurumu Armutçuk Müessesine iş başı yapan Haydar Bayram (62), Ogün yaşadığı duyguları anlatamayacağını söyledi. Bayram “1983 yılında işlemlerimi tamamladım. İşlemlerin bitmesinden sonra eve gittim. 2 saat sonra haber geldi. Grizu patladığını ve hayatını kaybedenlerin olduğu söylendi. Ona rağmen korkmadım. İş başı yaptım. Bizim işimiz tehlikeli, korkulu bir meslek. Ancak ekmek parası için, çoluk çocuğumuzun rızkı için çalışıyoruz.” dedi.
Grizu faciasında hayatını kaybeden maden işçilerinin kafes başında cesetlerini çeken 50 yaşında ki Mustafa Özcan, o gün yaşadıklarını hayatı boyunca unutamayacağını söyledi. Özcan, 13 saat boyunca kafes başında çalıştığını anlattı.
'MADENCİLİĞİN ÇOK ZOR BİR MESLEK '
Genel Maden İşçileri Sendikası (GMİS) Armutçuk Şube Başkanı İsa Mutlu, 1983 yılında hayatını kaybeden maden şehitlerini bir kez daha üzüntüyle andıklarını söyledi. Yaşanan olayın kendilerini üzdüğünü belirten Mutlu anma töreninde şu görüşleri dile getirdi:
“O gün 103 madenci ağabeyimizi şehit verdik. Gönül istiyor ki bu tür acılar ve olaylar hiç yaşanmasın. Ama yaşanan acılardan da kendimize ders almak en büyük vazifelerimizden birisi olsa gerek. Bizler bu sene de hayatlarını kaybeden madenci ağabeylerimizi törenle andık. Onların ruhlarına birer Fatiha göndererek, onlara olan vefa borcumuzu da yerine getirmeye çalıştık. Bugün madende şehit olan ağabeylerimizin çocukları da maden de çalışmaya devam ediyorlar. Aynı kaderi paylaşacaklarını bile bile çalışıyorlar. Madenciliğin ne kadar zor bir meslek olduğunu bugünlerde daha iyi anlıyoruz. Rabbimizden dileğimiz bu kazaların bir daha yaşanmaması. Yetkililerimiz den de bu kazaların önlenebilmesi için gerekli çalışmaların yapılmasını istiyoruz.”
Babalarını kaybettiklerinde çok küçük olduklarını dile getiren şehit madenci çocukları, babalarının ne kadar zor şartlar altında çalıştıklarını madene indiklerinde öğrendiklerini söyledi. Ekmek parasının kolay kazanılmadığını belirten işçiler, kendi çocuklarını madende çalışmamaları için okutmak istediklerini söyledi.
'GRİZUNUN PATLADIĞI YERDEN GEÇERKEN ACIMIZ BİR KAT DAHA ARTIYOR '
Babasını kaybettiğinde 7 yaşında olan Ali Arıkan (36), “Grizu patladığında ben 7 yaşındaydım. Babamın çalıştığı yerde iş başı yaptık. İşe girdiğim dönemlerde babalarımızın yerine alım yapıyorlardı. O zaman 2000 yılında işbaşı yaptım. Acı duyuyoruz. O dönemlerde ağır şartlarda çalıştıklarını görüyoruz. Grizunun patladığı yerden de aşağılara iniyoruz. İşte o zaman acımız bir kat daha artıyor. Babamın ölüm haberi geldiğinde ben evdeydim. O zamanlar televizyon yoktu. 8 kardeştik. Annem bize yemek hazırlıyordu. O arada radyodan grizu patlaması olduğu söylendi. İsimler açıklanırken babamın ismi Kemal Arıkan da okununca annem çığlık attı. Babamın hayatını kaybettiğini o zaman anladım. O dönemde bizim köyden babamla birlikte bir kişi daha hayatını kaybetmişti. Ben bu acıyı sadece düzenlenen törenlerde değil, her grizu patlaması olan yerden geçtiğimizde bir kez daha yaşıyorum.” dedi.
BABAMIN 'OKUTURUM OCAĞA SOKMAM' SÖZÜ AKLIMDAN ÇIKMIYOR
10 yaşındayken acı haberi alan maden işçisi Yaşar Acar, babasının kendisine sürekli olarak “Çocuğumu okuturum, asla madene sokmam” sözünü unutamadığını söyledi. Kendi çocuklarını da okutmak için çabaladığını ifade eden Acar (40), “Ben de 2000 yılında ocağa girdim. Babamın hayatını kaybettiğinde 10 yaşındaydım. Babasızlık çok kötü bir şey. Rahmetli babam 'Okuturdum, yer altında sokmazdım ' derdi. Biz de hayat şartlarından dolayı yer altına inmek zorunda kaldık. İş çok tehlikeli olsa da çalışıyoruz. Bugün burada düzenlenen törende o acıyı bir kez daha yaşadım.” diye konuştu.
BABAMIN CESEDİ 10 YIL SONRA BULUNDU
1983 yılında meydana gelen grizu faciasında babasını kaybeden İsmail Soner 'in babasının cansız bedeni kendisine mezar olan madenden 10 sene sonra çıkarılmış. O günleri dün gibi hatırladığını belirten Soner, “Babam öldüğünde 9 yaşındaydım. Babamın cesedi 10 sene sonra bulundu. Üzgün olmamıza rağmen başka bir iş olmaması sebebiyle aynı işte çalışmak zorunda kaldık.” diyerek duygularını dile getirdi.
3 KARDEŞ BABALARININ YERİNE İŞ BAŞI YAPTI
1983 yılında hayatını kaybeden maden işçilerinin yerine çocuklarının alınmasıyla birlikte İsmail Yavuz ve 2 ağabeyi de maden işçisi olmuş. 1986 yılında babasının yerine işe başlayan İsmail Yavuz şunları söyledi: “29 sene önce kaybettiğimiz babamızla 3 kardeş aynı kaderi paylaşıyoruz. Ne kadar iş tehlikesi olursa olsun ekmek kapımız. Ne olursa olsun elimizden geldiği kadarıyla devletimize milletimize faydalı olmaya çalışıyoruz. '
PATLAMAYA RAĞMEN İŞBAŞI YAPTIM
1983 yılında meydana gelen grizu faciasının hemen ardından Türkiye Taş Kömürü Kurumu Armutçuk Müessesine iş başı yapan Haydar Bayram (62), Ogün yaşadığı duyguları anlatamayacağını söyledi. Bayram “1983 yılında işlemlerimi tamamladım. İşlemlerin bitmesinden sonra eve gittim. 2 saat sonra haber geldi. Grizu patladığını ve hayatını kaybedenlerin olduğu söylendi. Ona rağmen korkmadım. İş başı yaptım. Bizim işimiz tehlikeli, korkulu bir meslek. Ancak ekmek parası için, çoluk çocuğumuzun rızkı için çalışıyoruz.” dedi.
Grizu faciasında hayatını kaybeden maden işçilerinin kafes başında cesetlerini çeken 50 yaşında ki Mustafa Özcan, o gün yaşadıklarını hayatı boyunca unutamayacağını söyledi. Özcan, 13 saat boyunca kafes başında çalıştığını anlattı.
'MADENCİLİĞİN ÇOK ZOR BİR MESLEK '
Genel Maden İşçileri Sendikası (GMİS) Armutçuk Şube Başkanı İsa Mutlu, 1983 yılında hayatını kaybeden maden şehitlerini bir kez daha üzüntüyle andıklarını söyledi. Yaşanan olayın kendilerini üzdüğünü belirten Mutlu anma töreninde şu görüşleri dile getirdi:
“O gün 103 madenci ağabeyimizi şehit verdik. Gönül istiyor ki bu tür acılar ve olaylar hiç yaşanmasın. Ama yaşanan acılardan da kendimize ders almak en büyük vazifelerimizden birisi olsa gerek. Bizler bu sene de hayatlarını kaybeden madenci ağabeylerimizi törenle andık. Onların ruhlarına birer Fatiha göndererek, onlara olan vefa borcumuzu da yerine getirmeye çalıştık. Bugün madende şehit olan ağabeylerimizin çocukları da maden de çalışmaya devam ediyorlar. Aynı kaderi paylaşacaklarını bile bile çalışıyorlar. Madenciliğin ne kadar zor bir meslek olduğunu bugünlerde daha iyi anlıyoruz. Rabbimizden dileğimiz bu kazaların bir daha yaşanmaması. Yetkililerimiz den de bu kazaların önlenebilmesi için gerekli çalışmaların yapılmasını istiyoruz.”