Adanalı Çiftin 9 Çocuğu Da Talasemi Kurbanı
Adana`da, Necati-Gülşah Atakay çiftinin ikisi dünya gelen 7`si anne karnında olmak üzere 9 çocuğu Akdeniz Anemisi (Talasemi) hastalığından hayatını kaybetti.
İnşaatlarda çalışan Necati (53) ile Gülşah Atakay (35) 16 yıl önce birbirini severek evlendi. Çift 1 yıl sonra dünyaya gelen erkek çocuklarına Ali Şah ismini verdi. Ancak Ali Şah sürekli rahatsızlandığı için anne ve baba hastaneden çıkamadı. En son Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi`ne götürdükleri Ali Şah`a Akdeniz Anemisi teşhisi kondu. Ali Şah 10 ay yaşadıktan sonra hayatın kaybederek aileyi derinden üzdü. Çiftin bir yıl sonra "Meryem" adını verdikleri bir kız bebekleri dünyayageldi. Ancak Meryem de Akdeniz Anemisi`ne yakalandığı için ancak 7 ay yaşayabildi
Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi`nce takibe alınan aile doktor kontrolünde çok yapmaya karar verdi.
Gülşah Atakay hamile kaldı ancak çocuğu 7 aylıkken düşük yaptı. Ardından anne Atakay yine hamile kaldı ancak bu kez de 6 aylıkken düşük yaptı.
"DOKTORLAR BİLE BU DURUMA ŞAŞIRDI" Baba Necati Atakay, 16 yıl önce evlendiğini eşinin 9 kez hamile kalmasına rağmen sağ kalan çocuğunun olmadığını belirterek, "9 tane çocuğumu kaybettim. 2 tanesi doğduktan sonra yaşadı öldü, 7`si karnımda 4 ile 7 aylık arasındayken hayatını kaybetti" dedi. Yaşadığı sıkıntıdan kemik erimesi rahatsızlığına yakalanan Necati Atakay`ın iki bacağına da kalçadan protez takılırken şimdi çalışamaz durumda olduğu için 3 yıldır ev kirasını bile ödemediğini vurgulayarak, "Her çocuğum öldüğünde canımdan can gitti. Çocuğumun her fotoğrafına baktığımda ölüyorum. Elin çocuklarını seviyorum cep telefonuma yeni doğmuş bebeklerin görüntülerini çekip onları seviyorum. Onlarla teselli oluyorum. Akrabalarımın çocuklarını yeğenlerim evladım diye onları bağrıma basıyorum" diyerekgözyaşlarını tutamadı.
Anne Gülşah Atakay ise 9 çocuğunun da yaşamadığını gözyaşları içinde anlatarak, "Keşke onlar yaşasaydı da ben ölseydim. O kadar acı. Doktora dedim benim çocuğumu kurtarın, canımı veririm dedim. Yapacak bir şey yok dediler. Doktora çocuğum olur mu diyorum `bir şey diyemem Allah`a kalmış kısmet` diyor. Doktorlar bile net cevap veremiyorlar. İlk çocuğum yaşasaydı şimdi 15 yaşında olacaktı. Zaten yaşıtlarına bakıyorum şimdi oğlum diye bağrıma basıyorum. Nerede bir çocuk görürsem onları oğlum gibiseviyorum o sevgiyi veriyorum. Çok kötü bir duygu anlatılamaz. Yeni bir çocuk yapmak için ümidim kalmadı artık. Çünkü sürekli acı çekiyorum. Hamile kalmaya bile sevinemiyorum acaba bu çocuğumda aynı olacak mı, hayatta kalacak mı, yaşacak mı, hasta mı olacak, kucağıma alaca mıyım diye sürekli acı çekiyorum. Hamile kaldığımda hem sevinç hem üzülüyorum. Ne sevinebiliyorum ne üzülebiliyorum. Hamile kalıyorum sevinmem gerekirken ağlıyorum. Neden?, çünkü aynı şeyler başıma gelecek diye. Bir çocuğum yaşasaydıbunun sevinci dünyalara bedeldi benim için" dedi.