23 Yildir Dinmeyen Aciyi Bogazlari Dügümlenerek Anlattilar

17 Agustos 1999 yilindaki Marmara depreminde hayatini kaybeden Sakaryalilar, Serdivan Deprem Sehitligi’nde mezari basinda yad edildi. Depremde 7 yasindaki kizini kaybeden Satiye Kus ise 23 yildir dinmeyen acisini, “Aksam gece 03.00’e kadar oturduk. Kizim benden saçini toplamami istedi. Bende kizimin saçini topladiktan sonra yatirdim ve bana, “Oh be anne dünya varmis” dedi o sirada deprem oldu ve kizimi son görüsüm oldu” dedi.

23 Yildir Dinmeyen Aciyi Bogazlari Dügümlenerek Anlattilar
Serdivan Belediyesi, 17 Agustos 1999 Marmara depreminin 23’nci yil dönümü dolayisiyla Serdivan Deprem Sehitligi’nde anma programi düzenledi.

Saygi durusunda bulunulmasi ve Istiklal Marsi’nin okunmasinin ardindan Kur’an-i Kerim tilaveti ile baslayan anma programina, Serdivan Belediye Baskani Yusuf Alemdar, belediye baskan yardimcilari, STK’lar ve depremde hayatini kaybeden vatandaslarin yakinlari katildi.

Anma töreninin sonunda katilim gösteren vatandaslara helva ve su ikram edilirken, deprem sehitleri mezarlari basinda ziyaret edilerek yad edildi. Depremde esini, 2 kizini ve torununu kaybeden Ayse Düzkaya, yaklasik 10 saat enkaz altinda bekledigini aktararak, acilarinin 23 yildan beri taze oldugunu söyledi.



"Suan iyiyim ama acim o günkü gibi"

Ayse Düzkaya, “Kiyamet koptu. Esim, iki kizim ve bir torunumu kaybettim, ben enkazda kaldim 10 saat sonra çikarttilar. Taninmayacak haldeydim kimse taniyamamis beni. GATA’ya götürdüler, Ankara’da kaldim yaklasik 2 ay yürüyemedim, kendime gelemedim. Suan iyim ama acim o günkü gibi ve bunu yasayanlar biliyor. Bizler yasadik. Rabbim kimseye yasatmasin. Acimiz o günkü gibi hiçbir sey degismiyor” dedi.



“Her sene bu zaman depremle uyaniyoruz”

Depremde agabeyi ile 2 yegenini kaybeden ve 23 yillik acisini gözyasiyla anlatan Cemil Demir, “O gece agabeyimin evi yerle bir oldu. Agabeyimi ve iki çocugunu kurtarmaya çalistik maalesef kurtaramadik. Sadece esi kurtuldu. Bu 23 senedir ayni hikaye, derdi, üzüntü devam ediyor. Hiçbir zaman unutulmayacak bir sey, hep deprem olacak korkusuyla yasiyoruz. Her sene bu zaman depremle uyaniyoruz” diye konustu.

Esi Fatma Demir ise “Biz hiç farkina varamadik, hepimizin dili tutuldu. Ben beyin kanamasi geçirdim” seklinde konustu.



“Kizimi son görüsüm oldu”

Depremde 7 yasindaki kizini kaybeden anne Satiye Kus, “O gün piknige gitmistik ve kizim elini çizdi, çok aglamisti. Sonra bir çiçek koparmis bana getirdi. Sonra aksam gece 03.00’e kadar oturduk. Kizim benden saçini toplamami istedi. Bende kizimin saçini topladiktan sonra yatirdim ve bana, “Oh be anne dünya varmis” dedi o sirada deprem oldu ve kizimi son görüsüm oldu. Bina komple yikildi, 5 kisiyi kaybettik. Her sene ayni acilar tazeleniyor, evlat acisi çok zor” seklinde konustu.

Kaynak: İHA